Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος, κατά τη διάρκεια του ΚΤΕ Οικονομίας του κυβερνώντος κόμματος, την Πέμπτη, ασφαλώς και ανέμενε όλες τις αντιδράσεις από τους συντρόφους του βουλευτές, οι οποίοι μέρα με την ημέρα διαπιστώνουν πως η κατάσταση αφενός μεν στην οικονομία γίνεται ολοένα και δυσχερέστερη, στον τομέα δε της κοινωνικής συνοχής ολοένα και πιο ρευστή.
Στη συνεδρίαση αυτή παρουσίασε τα τρία σενάρια που υπάρχουν για την διευθέτηση, με όποια κατάληξη, του ελληνικού προβλήματος, το οποίο, όμως, υπό τις τρέχουσες εξελίξεις στο διεθνές οικονομικό προσκήνιο τείνει να μετατραπεί σε παρωνυχίδα, η οποία απλώς δεν αντιμετωπίσθηκε ευθύς εξαρχής, αφού στο κάδρο της κρίσης μπαίνουν ήδη η Ιταλία, αλλά και άλλες περιφερειακές χώρες, όπως η Σλοβενία, μετά την υποβάθμισή της από την Moody's.
Το πρώτο σενάριο αφορά την ενεργοποίηση της συμφωνίας της έκτακτης συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου. Αυτό, όμως προϋποθέτει την υιοθέτησή της από τα κοινοβούλια των δεκαεπτά χωρών μελών της ευρωζώνης, την άρση των όποιων επιφυλάξεων έχουν εκφράσει και τα καιρούς και στις οποίες επιμένουν, χώρες όπως η Φινλανδία, η Αυστρία, η Ολλανδία, η Σλοβακία για την παροχή εγγυήσεων από την πλευρά της Ελλάδας, ώστε να συμμετάσχουν στο δεύτερο πακέτο σωτηρίας της Ελλάδας ή καλύτερα της ίδιας της ευρωζώνης και του ευρώ.
Κάτι τέτοιο μέχρι τώρα δεν φαντάζει πιθανό, αφού στο σύνολό τους σχεδόν οι χώρες της ευρωζώνης, οι κυβερνήσεις, σε αρκετές περιπτώσεις συνασπισμού, λαμβάνουν πλέον υπόψη τους τις αντιδράσεις των πολιτών τους, αλλά και την στείρα άρνηση που σε αρκετές περιπτώσεις υιοθετούν και προβάλλουν συνιστώσες του εκάστοτε κυβερνητικού συνασπισμού, όπως συνέβη, ανεπιτυχώς, για τους ίδιους, με τους φιλελεύθερους στη Γερμανία ή με τους αληθινούς Φιλανδούς στη σκανδιναβική χώρα ή στη Σλοβακία.
Ωστόσο, το σενάριο αυτό δεν αποκλείεται να καταφέρει να επιβάλει η Γερμανία, συνεπικουρούμενη από την Γαλλία, αφού πλέον και η μεγάλη αυτή ευρωπαϊκή χώρα αντιλαμβάνεται πως η κρίση δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες που ήδη έχουν ενταχθεί στο μηχανισμό σωτηρίας, αλλά είναι ένα πρόβλημα που θα έχει αλυσιδωτές αντιδράσεις για το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας. Εξ ου και οι εκκλήσεις που απηύθυνε, εις ώτα μη ακουόντων, ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών, κ. Γκάϊτνερ, κατά την παρουσία του στη συνεδρίαση του Eurogroup στην Πολωνία.
Το δεύτερο σενάριο αφορά το εσωτερικό μέτωπο, που ίσως είναι και αυτό που φοβάται η κυβέρνηση και δεν είναι άλλο από την αδυναμία «τιθάσευσης» των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος, τα μέλη της οποίας τους δεκαοκτώ και πλέον τελευταίους μήνες, υποχρεώνονται στην υπερψήφισης των βασικών επιλογών της κυβέρνησης υπό την διαρκή και επαναλαμβανόμενη απειλή της χρεοκοπίας της χώρας και των διλημμάτων που αυτό συνεπάγεται.
Αυτό το σενάριο προσπαθεί από την Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου να αποσοβήσει ο πρωθυπουργός, κ. Παπανδρέου, ο οποίος συναντάται με βουλευτές του κόμματός του από την περιφέρεια, προκειμένου να τους πείσει για την αναγκαιότητα να πράξουν το κομματικό τους καθήκον. Το θέμα είναι, πως οι περισσότεροι εξ αυτών που με δημόσιες δηλώσεις τους έχουν μέχρι τώρα εκφράσει την απαρέσκειά τους για την ακολουθούμενη οικονομική- δημοσιονομική πολιτική, καταλήγουν σχεδόν στο σύνολό τους στην επωδό πως θα ψηφίσουν τα νέα μέτρα, όπως ανακοινώθηκαν, θα ανακοινωθούν και ενδεχομένως τροποποιηθούν, μόνο για να μην δοθεί στους εταίρους μας το άλλοθι να μην χορηγήσουν την έκτη δόση του δανείου.
«Για μετά βλέπουμε», λένε εξ ού και πληθαίνουν οι φωνές που προτρέπουν τον πρωθυπουργό να καταφύγει είτε στη λύση της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, είτε στη σύσταση κυβέρνησης συνασπισμού με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και συγκεκριμένη εντολή στο τέλος της θητείας της να οδηγηθεί η χώρα σε μία εκλογική αναμέτρηση. Άλλωστε δεν είναι τυχαία η δημόσια παρέμβαση του κ. Μίμη Ανδρουλάκη πριν από δύο μέρες, ο οποίος προτείνει ακριβώς αυτό, βγάζοντας, όμως από το κάδρο τον Γιώργο Παπανδρέου.
Το τρίτο σενάριο αφορά την εφαρμογή των μέτρων και την ανταπόδοση από την πλευρά των δανειστών μας με την απομείωση των απαιτήσεών τους, όσον αφορά τα ομόλογα που έχουν στα χέρια τους, κατά 50%. Το τελευταίο σενάριο ίσως , υπό τις παρούσες συνθήκες αποτελεί το επικρατέστερο και δεν αποκλείεται, στην περίπτωση που τελικώς περάσει από τα εθνικά κοινοβούλια το πακέτο μέτρων της 21ης Ιουλίου, να μπουν τότε τα θεμέλια για μία άκρως ρεαλιστική προσέγγιση του προβλήματος που συνιστά το χρέος της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.