Κάνουν "γαργάρα" το κούρεμα των δανείων

Δυστυχώς ο κ. Βενιζέλος εγκαταλείπει το υπουργείο Οικονομικών και την αντιπροεδρία της κυβέρνησης, αγνοώντας το καθολικό αίτημα του ελληνικού λαού αλλά και την πρόταση που υπέβαλαν πριν δύο εβδομάδες 25 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για κούρεμα όλων των δανείων, στεγαστικών και καταναλωτικών. Έτσι η κυβέρνηση του τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμου, συνεχίζει να ενδιαφέρεται όχι για τους πολίτες αλλά για τους τραπεζίτες, παρά τα δεκάδες δις ευρώ με τα οποία ενισχύθηκαν από τον μόχθο των πολιτών. Κι όμως, η πρασινογάλαζη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, δεν φρόντισε να κάνει ούτε έστω την κίνηση στην οποία προχώρησε πρόσφατα η κυβέρνηση της Ιρλανδίας, «κουρεύοντας» όλα τα δάνεια κατά 18% προκειμένου να ελαφρύνει τους Ιρλανδούς πολίτες.

Να θυμήσουμε ότι με την επιστολή τους οι 25 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ζητούσαν  να «κουρευτούν» όλες οι μορφές δανείων σε όλες τις τράπεζες, κατά 30%,  ποσοστό το οποίο αντιστοιχεί στην απώλεια του εισοδήματος για τον μέσο εργαζόμενο. Επίσης ζητούν παράταση της απαγόρευσης πλειστηριασμών μέχρι το 2018, οι δε απώλειες για τις τράπεζες να καλυφθούν από το δάνειο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. 
Το κείμενο υπογράφτηκε από τους: Γρ. Νιώτη, Ροδούλα Ζήση, Βασιλική Αλεξανδρίδου,Π. Αντωνακόπουλο, Σ. Βαλυράκη, Β. Γιουματζίδη, Ευτ. Δαμιανάκη, Ι. Διαμαντίδη,Ν. Ζωίδη, Μαρία Θεοχάρη, Β. Κεγκέρογλου, Ευαγγελία Κουρουπάκη, Ευστ. Κουτμερίδη, Αννα Νταλάρα, Μιχ. Παντούλα, Αθ. Παπαδόπουλο, Αφροδίτη Παπαθανάση, Φρ. Παρασύρη, Μαρία Σκραφνάκη, Εμμ. Στρατάκη, Αγγ. Τόλκας,Ελένη Τσιαούση, Νικ. Τσώνης, Αικατερίνη Φαρμάκη - Γκέκη, Γ. Φραγκίδης.

Στην επιστολή τους οι 25 βουλευτές, ανέφεραν τα ακόλουθα:

«Σε συνέχεια της συνολικής μας πρότασης για ισοδύναμα μέτρα ανακούφισης της κοινωνίας, επανερχόμαστε για το συγκεκριμένο θέμα των δανείων των νοικοκυριών.

Η μεγάλη μείωση του οικογενειακού εισοδήματος έχει οδηγήσει δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά σε αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων που είχαν συνάψει στο παρελθόν, υπό εντελώς διαφορετικές οικονομικές συνθήκες.

Το πρόβλημα αυτό, αν δεν αντιμετωπιστεί, θα διογκώνεται καθημερινά, οδηγώντας σε ομηρία και οικονομικό αδιέξοδο μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

Σήμερα, οι τράπεζες προχωρούν σε ορισμένες ρυθμίσεις, αλλά με κανόνες που καθορίζουν οι ίδιες και επιβαρύνουν τους δανειολήπτες.

Οι εξαγγελίες και αποφάσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου, είναι προς την θετική κατεύθυνση και ικανοποιούν τη θέση ότι, ανεξάρτητα από τα βάρη του Μνημονίου, η Κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο έχουν την δυνατότητα και την υποχρέωση να πάρουν επείγοντα μέτρα ανακούφισης της κοινωνίας. Οι εξαγγελίες αυτές όμως αφορούν μόνο τους Δημοσίους Υπαλλήλους, δίνουν μόνο επιμήκυνση και όχι κούρεμα χρέους και επιτοκίων.

Γι' αυτό προτείνουμε:

Για όλες τις μορφές δανείων (καταναλωτικά, στεγαστικά, πιστωτικές κάρτες) και σε όλες τις Τράπεζες, Δημόσιες και Ιδιωτικές:

• Κούρεμα κεφαλαίου σε ποσοστό αντίστοιχο με τη μείωση του εισοδήματος τουλάχιστον 30%, κατά το πρότυπο της Ισλανδίας προσφάτως.

• Κούρεμα επιτοκίων.

• Δραστική μείωση του ποσού των μηνιαίων δόσεων, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και ανεξάρτητα από όρια ηλικίας.

• Πρόβλεψη «περιόδου χάριτος» για μακροχρόνια ανέργους.

• Παράταση απαγόρευσης πλειστηριασμών έως το 2018

Τέλος, οι επιπτώσεις στις τράπεζες μπορούν να αντισταθμιστούν εν μέρει από τα δάνεια ανακεφαλαίωσης των τραπεζών.

Επ' αυτού (δηλαδή επί των επιπτώσεων στις τράπεζες), σημειώνουμε ότι αυτές θα χάσουν δια της διαγραφής («κούρεμα») ένα ποσοστό 30%, που όμως αντιστοιχεί σε ποσά που είναι αμφίβολο έως αδύνατο να εισπραχθούν ως επισφαλείς πλέον απαιτήσεις, ενώ, βάσει της πρότασής μας, με την μερική κάλυψη των απωλειών τους, μέσω των δανείων ανακεφαλαίωσης, θα εισπράξουν μέρος των προς διαγραφή επισφαλών αυτών απαιτήσεων, ενώ θα αποτραπεί έτσι η μεταφορά σε επισφάλεια του μεγαλύτερου όγκου των δανείων των παραπάνω κατηγοριών.

Κατ' αυτόν τον τρόπο, θα επιτευχθούν δυο μείζονες στόχοι:

α) η υλοποίηση ενός ισοδύναμου κοινωνικά μέτρου ανακούφισης των νοικοκυριών, μέσω του κουρέματος του κεφαλαίου και των επιτοκίων των δανείων

β) η αποτροπή μιας ελληνικής επανάληψης του «μαύρου 2008» των ΗΠΑ με την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων, λόγω μαζικών πλειστηριασμών υποθηκευμένων κατοικιών, που οδήγησε στη χρεωκοπία μεγάλων αμερικανικών τραπεζών και στην οικονομική κρίση».