Μεγάλες προσδοκίες και πίστωση χρόνου

Οι προσδοκίες τόσο του ελληνικού λαού όσο και των εταίρων μας για τη νέα κυβέρνηση, μετά και τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, είναι πολύ μεγάλες. Όλοι, ακόμη και αν δεν ψήφισαν Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ ή ΔΗΜΑΡ στις τελευταίες εκλογές, θα πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Να της δώσουν την απαραίτηση πίστωση χρόνου για να δείξει τις προθέσεις της.

Στο κάτω-κάτω της γραφής, όλοι και όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Επομένως, το να σπεύδουν κάποιες πολιτικές δυνάμεις και οι εφημερίδες που τις στηρίζουν και να προεξοφλούν ότι «Ορκίζονται στη λιτότητα» τα τρία κόμματα που μετέχουν στην κυβέρνηση ή πάλι ότι η κυβέρνηση που συγκροτείται θα είναι «μνημονιακή», πριν καν δούμε τη σύνθεσή της ή πριν ακούσουμε τις προγραμματικές της δηλώσεις, όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά αντιθέτως, σπέρνουν τη σύγχυση και την προκατάληψη.
Από την άλλη, οι πολιτικοί ηγέτες που θα στηρίξουν αυτήν την κυβέρνηση πρέπει να το κάνουν με θέρμη, ολόψυχα και χωρίς τις αμφιταλαντεύσεις που παρατηρήθηκαν στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Κρίσιμο, όμως, είναι να διαθέσουν και ό,τι καλύτερο έχουν στις τάξεις τους για τη στελέχωση της διοίκησης και της κυβέρνησης.
Δεν ζούμε σε συνθήκες ρουτίνας. Χρειαζόμαστε ό,τι καλύτερο έχει ο τόπος στις καίριες θέσεις και σίγουρα δεν χρειαζόμαστε κουτοπόνηρες μικροπολιτικές τακτικές. Οποιος, για παράδειγμα, κινηθεί με τη λογική πως η αποτυχία της κυβέρνησης μπορεί να τον ωφελήσει πολιτικά αργότερα, θα εγκληματήσει έναντι των συμφερόντων της χώρας.