Γερμανικές αποζημιώσεις: Συνεχίζει προκλητικά να κάνει την "πάπια" το Βερολίνο

"Δεν είδε, δεν άκουσε" το Βερολίνο για τα εγκλήματα αυτά
όπως η ομαδική εκτέλεση των 200 Ελλήνων στην Καισαριανή

Το Βερολίνο απέρριψε την Παρασκευή για μία ακόμη φορά προκλητικά το ενδεχόμενο να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις στην Ελλάδα για την περίοδο της ναζιστικής κατοχής της χώρας. Προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι δεν υπάρχει καμία σχετική συζήτηση για το θέμα αυτό μεταξύ των δύο χωρών.

Η εκ θεμελίων καταστροφή των Καλαβρύτων και η εκτέλεση των κατοίκων

«Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θεωρεί ότι έπειτα από πολλές δεκάδες χρόνια το θέμα των αποζημιώσεων έχει χάσει το νόημά του» δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας στην καθιερωμένη κυβερνητική ενημέρωση. 
«Για εμάς δεν τίθεται το ζήτημα αυτό και θα ήθελα να προσθέσω ότι δεν γνωρίζω για καμία σχετική συζήτηση, καμία επαφή μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας για το θέμα» πρόσθεσε. «Η Γερμανία έχει αναλάβει την ευθύνη για το παρελθόν της. Το κάναμε πάντα στη διάρκεια των περασμένων δεκαετιών και αποδείξαμε με διάφορους τρόπους ότι λαμβάνουμε το παρελθόν αυτό σοβαρά υπόψη μας» υπογράμμισε ο εκπρόσωπος διευκρινίζοντας: «Το ίδιο ισχύει και για τη ναζιστική κατοχή της Ελλάδας στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».

Η λεηλασία της Ελλάδας στη διάρκεια της κατοχής

Από ποιόν όμως υπέστη αυτά τα δεινά ο ελληνικός λαός;  Από το χιτλερικό καθεστώς που υπήρχε στη χώρα του και το οποίο επί 3,5 χρόνια που είχε καταλάβει την Ελλάδα, είχε εφαρμόσει όχι μόνο ένα εφιαλτικά απάνθρωπο καθεστώς κατοχής, με δεκάδες χιλιάδες εκτελέσεις πολιτών, ακόμη και παιδιών, βασανιστήρια, Ολοκαυτώματα ολόκληρων χωριών ή συνοικιών, αλλά επίσης και την οικονομική εξόντωση της χώρας. Αρπάζοντας τα συναλλαγματικά διαθέσιμα που υπήρχαν στην Τράπεζα της Ελλάδος, λεηλατώντας την βιομηχανική και αγροτική παραγωγή.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι εξ αιτίας εκείνης ακριβώς της λεηλασίας, άρχισε η κατρακύλα της ελληνικής οικονομίας που οδήγησε τη χώρα μας σήμερα στο σημερινό τραγικό οικονομικό αδιέξοδο και την αγκαλιά της τρόϊκας. Είναι δε απορίας άξιο που οι μέχρι τώρα ελληνικές κυβερνήσεις, από την απελευθέρωση και εντεύθεν, δεν είχαν το πολιτικό ανάστημα να αξιώσουν με πολιτικά, διπλωματικά και νομικά μέσα την καταβολή των γερμανικών επανορθώσεων στην κατεστραμμένη από τους Γερμανούς στον πόλεμο Ελλάδα.           

Το μνημείο για το Ολοκαύτωμα από τους Ναζί του μαρτυρικού Χορτιάτη

Ο βαρύς φόρος αίματος

Βαρύ φόρο αίματος, πλήρωσε η χώρα μας στη διάρκεια της τριπλής Γερμανο-Ιταλο-Βουλγαρικής κατοχής, από τον Απρίλιο του 1941, οπότε εισέβαλαν τα γερμανικά στρατεύματα στην Ελλάδα, μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 που εγκατέλειψαν το ελληνικό έδαφος. Συγκεκριμένα:

- 38.960 ήταν οι εκτελεσμένοι, 12.000 οι σκοτωμένοι από πυροβολισμούς ή από αδέσποτες σφαίρες, 70.000 οι νεκροί σε μάχες, 600.000 οι νεκροί από την πείνα.

- 45.000 ήταν οι Έλληνες όμηροι, 60.000 οι συμπατριώτες μας όμηροι εβραϊκής καταγωγής που μαρτύρησαν οι περισσότεροι στα κρεματόρια των ναζιστικών στρατοπέδων και 200.000 οι φυλακισμένοι στη διάρκεια της κατοχής.

- Επίσης, ενάμισι εκατομμύριο έλληνες προσβλήθηκαν από βαριές ασθένειες.

Η ναζιστική Γερμανία άφησε απλήρωτα διάφορα χρέη που είχε προς τη χώρα μας και συγκεκριμένα:

1) Χρέη ύψους 80 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων αγοραστικής αξίας 1938

2) Διαφορά κλήριγκ σε βάρος της Γερμανίας και υπέρ της Ελλάδας ύψους 593.873.000 δολαρίων αγοραστικής αξίας του 1938

Κοντά σε όλα αυτά, είναι και οι υποχρεώσεις που δημιούργησε η Χιτλερική Γερμανία, όπως:

- Τα Αναγκαστικά Δάνεια τα οποία συνήψε το Γ' Ράιχ από την Ελλάδα με το ζόρι, για τη διατροφή των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής αλλά και για τη διατροφή του Africa Karp, δηλαδή της Στρατιάς του Ρόμμελ στη Βόρεια Αφρική. Τα δάνεια αυτά, ήταν ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και σύμφωνα με τον καθηγητή Α. Αγγελόπουλο, σήμερα ανέρχονται σε πάνω από 13 δισεκατομμύρια δολάρια, με βάση ένα χαμηλό επιτόκιο, ύψους 3% μόνο.

- Οι αποζημιώσεις που οφείλει η Γερμανία από αρπαγές δημοσίου και ιδιωτικού πλούτου, καταστροφές, απλήρωτες υπηρεσίες (κατασχέσεις, μεροκάματα), πολεμικό υλικό, έμμεσες ζημιές και συνέπειες ζημιών κατά την κατοχή. Ολα αυτά ανέρχονται σε 10.876.504.537 δολάρια. Αλλά οι Σύμμαχοι μας αναγνώρισαν μόνο τα 7.1 δισεκατομμύρια δολάρια, αγοραστικής αξίας 1938 και χωρίς τόκους. Με ένα χαμηλό επιτόκιο, ύψους 3% το χρέος αυτό ανέρχεται σήμερα σε πάνω από 26 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι έναντι όλων αυτών, μεταπολεμικά η Γερμανία πρόσφερε το 1961 μόνο 115 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα στην Ελλάδα ως αποζημίωση για τα ανθρώπινα θύματα και αυτά με όρους, ένας από τους οποίους ήταν να αποφυλακιστεί αμέσως ο εγκληματίας πολέμου Μαξιμίλιαν Μέρτεν, στρατιωτικός διοικητής Θεσσαλονίκης στη διάρκεια της κατοχής, ο οποίος στις 5 Μαρτίου 1961, είχε καταδικαστεί για την εξόντωση 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης, στέλνοντας τους στα στρατόπεδα της Γερμανίας, όπου βρήκαν το θάνατο στα κρεματόρια.       

Εκτελέσεις στο Δαφνί

Τα Ολοκαυτώματα

Το Ολοκαύτωμα των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης, τα ομαδικά ναζιστικά εγκλήματα στο Χορτιάτη, τη Δράμα, το Δοξάτο, τα Κερδύλλια Σερρών, τους Πύργους Εορδαίας, την Κλεισούρα Καστοριάς, το Μεσόβουνο Κοζάνης και δεκάδες ακόμη πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά, ήταν η συνέπεια της γερμανικής κατοχής της Ελλάδας, που άρχισε τον Απρίλιο του 1941 και τελείωσε το φθινόπωρο του 1944. Και στη διάρκεια της χιτλερικής πανούκλας, κωμοπόλεις και χωριά της χώρας μας, μεταβλήθηκαν σε τόπους εκτελέσεων και υπέστησαν ολοκληρωτική καταστροφή από τους θιασώτες της «Νέας Τάξης» πραγμάτων που ήθελαν να επιβάλουν στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη τα Ναζιστικά θηρία.

Υπενθυμίζεται ότι η σφαγή στο Δίστομο έγινε στις 10 Ιουνίου του 1944 και υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με 218 νεκρούς, εκ των οποίων οι 53 ήταν παιδιά.

Μια σπουδαία θυσία εκείνης της χρονικής περιόδου της γερμανικής κατοχής είναι και αυτή της ηρωικής κωμοπόλεως της Δυτικής Μακεδονίας, της Κλεισούρας, στις 5 Απρίλη 1944, που συγκαταλέγεται στις θυσίες της Κανδάνου Κρήτης (2 Ιουνίου 1941), των Καλαβρύτων Αχαΐας (13 Δεκεμβρίου 1943), του Φαναρίου Πρέβεζας, του Λουτρότοπου και του Κομμένου Άρτας (16 Αυγούστου 1943), της Μουσιώτιτσας και των Λιγγιάδων Ιωαννίνων, του Διστόμου Λιβαδειάς (10 Ιουνίου 1944), του Δομοκού Λαμίας, του Καρπενησίου Ευρυτανίας, του Αλμυρού Βόλου, της Δράκειας Μαγνησίας (18 Δεκεμβρίου 1944), του Μονοδενδρίου Λακωνίας (26 Νοεμβρίου 1943), των Φαρσάλων Λάρισας, της Τσαρίτσανης και του Δομένικου Ελασσόνας, των Κερδυλίων Σερρών (17 Οκτωβρίου 1941), του Δοξάτου και της Προσοτσάνης Δράμας, του Χορτιάτη Θεσσαλονίκης, των Πύργων Εορδαίας (24 Απριλίου 1944), του Μεσόβουνου Κοζάνης και άλλων πόλεων και χωριών.

Γερμανοί στρατιώτες καταστρέφουν τα Καλάβρυτα

Απίστευτες θηριωδίες

Εκατοντάδες κάτοικοι θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας από τα Χιτλερικά τέρατα. Οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίστηκαν, έγκυες γυναίκες ξεκοιλιάστηκαν, βρεφοκρατούσες μητέρες έπεσαν νεκρές με τα τέκνα τους στην αγκαλιά, αφρόπλαστες παρθένες σφαγιάστηκαν πάνω στο άνθος της ηλικίας τους, σεβάσμιοι γέροντες που σ’ όλη τους τη ζωή υπερασπίστηκαν τα ιδανικά της πατρίδας έγιναν παρανάλωμα του πυρός μέσα στις οικίες τους. Ούτε και τους σεβάσμιους ιερείς που με τον Τίμιο Σταυρό στο χέρι εκλιπαρούσαν για έλεος και προσπαθούσαν να καταπραΰνουν το μένος των αιμοσταγών οργάνων του Χίτλερ υπερασπιζόμενοι το ποίμνιό του, δε σεβάστηκαν τα απάνθρωπα κτήνη των Ες-Ες και τους κατακρεούργησαν.

Και όμως σήμερα οι γερμανικές κυβερνήσεις, αρνούνται πεισματικά οποιαδήποτε συζήτηση για τις αποζημιώσεις που πρέπει να καταβάλουν για τις θηριωδίες εκείνες στο ελληνικό κράτος. Αποζημιώσεις για τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσαν στις υποδομές της χώρας αλλά και για τα θύματα που προκάλεσαν. Μήπως θα πρέπει να διεκδικήσουμε δυναμικότερα σαν χώρα τις αποζημιώσεις αυτές; Μήπως πρέπει να κάνει επιτέλους κάτι η ελληνική κυβέρνηση;

Σπύρος Κουζινόπουλος