ΔΣΘ: Μία στις πέντε γυναίκες, θύμα βίαιης συμπεριφοράς

Μία στις πέντε γυναίκες υφίσταται τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου ή συντρόφου της, επισημαίνει ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης σε ψήφισμα κατά της βίας εναντίον των γυναικών που εξέδωσε με αφορμή την «Παγκόσμια μέρα κατά της βίας εναντίον των γυναικών».
Όπως τονίζεται στο ψήφισμα "Η βία κατά των γυναικών ασκείται στον ιδιωτικό χώρο, στην εργασία, στο δρόμο, σε όλες τις ηλικίες, είναι γενικευμένη και δεν αποτελεί μόνο προσωπικό ζήτημα, αλλά και πολιτικό και κοινωνικό. Οι στατιστικές φέρουν μία στις πέντε γυναίκες να υφίσταται τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου ή συντρόφου της."

"Σήμερα που ζούμε με δραματικό τρόπο την οικονομική κρίση, η οποία μάλιστα είναι σε εξέλιξη και στην Ελλάδα εφαρμόζεται ένα πολύ αυστηρό πρόγραμμα οικονομικής λιτότητας που μπορεί να οδηγήσει στη διάλυση του κοινωνικού κράτους, έχει επιδεινωθεί η κατάσταση και το όραμα για κοινωνία ισότητας των φύλων εξασθενίζει. Πρόκειται για σοβαρή οπισθοδρόμηση σε βάρος των αρχών για δίκαιη κοινωνία, όπου οι γυναίκες καλούνται να επωμιστούν μεγαλύτερα βάρη εν μέσω ανεργίας και των εντάσεων που προκύπτουν λόγω της ραγδαίας μείωσης των εισοδημάτων. Για τις γυναίκες είναι πανθομολογούμενο ότι πληρώνουν περισσότερο την οικονομική κρίση και ότι η ενδοοικογενειακή βία σε βάρος τους αυξάνεται. Η ανεργία αποκλείει την απεμπλοκή της γυναίκας από μία σχέση κακοποίησης, ενώ πρόβλημα παρουσιάζεται και στις καταγγελίες παρενόχλησης στο χώρο εργασίας. Η μείωση των κονδυλίων για κοινωνική πρόνοια, οδήγησε στην μείωση έως τον εκμηδενισμό των ελάχιστων ξενώνων για κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους, επομένως η αρωγή του κράτους προς αυτές είναι ελάχιστη. Οι κλήσεις που ανακοίνωσε ότι δέχεται η γραμμή SOS που εγκαινίασε το 2010 η Γενική Γραμματεία Ισότητας, με τον αριθμό 15900, είναι χιλιάδες, αλλά προφανώς ελάχιστες σε σχέση με την μεγάλη έκταση της βίας. " σημειώνει ο ΔΣΘ στο ψήφισμά του και προσθέτει ότι  ο νόμος 3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία, επισήμανε το φαινόμενο, όμως "αποδείχθηκε ανεπαρκής για την καταπολέμηση της βίας"

 Διότι, όπως αναφέρει ο ΔΣΘ " χωρίς ξενώνες, κονδύλια για δομές υποστήριξης και οικονομική αρωγή για τα θύματα, χωρίς μάλιστα την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση ήδη από το σχολείο ως προς την ισότητα και το σεβασμό της προσωπικότητας των γυναικών, δεν μπορεί να υπάρξει επιτυχημένη αξιοποίηση του νόμου".

Τέλος ο ΔΣΘ εκφράζει την έντονη ανησυχία του, ενώ υπενθυμίζει ότι αν και το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο με ψήφισμα τον Ιούνιο 1986 έθεσε ως στόχο τη λειτουργία ενός ξενώνα κακοποιημένων γυναικών ανά 10.000 κατοίκους, στη Θεσσαλονίκη οι δομές υποστήριξης των γυναικών θυμάτων δεν είναι έως σήμερα ορατές. Προτείνει και υποστηρίζει την λήψη και άλλων μέτρων όπως την δημιουργία οικογενειακών δικαστηρίων, πλήρη ιατρική φροντίδα, συνταξιοδότηση σε περίπτωση αναπηρίας, οικονομική στήριξη με ευθύνη της πολιτείας για την γυναίκα θύμα βίας και την απαγόρευση διαφημιστικών μηνυμάτων ή προγραμμάτων που αναπαράγουν τα σεξιστικά στερεότυπα και καλλιεργούν τη βία κατά των γυναικών.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης διακηρύσσει ότι "δεν θα σταματήσει να επισημαίνει το φαινόμενο της βίας, των αποκλεισμών και των διακρίσεων κατά των γυναικών, όπως και να υποστηρίζει σθεναρά τις δράσεις για την εξάλειψή τους".