Μία απόφαση με πολλά ερωτήματα

Ερωτήματα, προκαλεί η ενέργεια της αρμόδιας επιτροπής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας –Θράκης (ΑΔΜ-Θ) να γνωμοδοτήσει ομόφωνα αρνητικά κατά της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, του περασμένου Ιουλίου, για την μετονομασίας της οδού «καθηγητού Π.Βυζουκίδη» σε οδό «Αγωνιστών Πανεπιστημίου Α.Π.Θ.». Καθώς, όπως αποφάνθηκε η επιτροπή, υπήρξε «έλλειψης επαρκών και πειστικών στοιχείων».

Από την υποδοχή των Γερμανών 
κατακτητών στη Θεσσαλονίκη

Η επιτροπή αποτελούνταν από την Μαρία Τσιάρα, προϊσταμένη διοίκησης της ΑΔΜ-Θ, Απόστολο Τσολάκη, δημοτικό σύμβουλο δήμου Θέρμης, Μιχαήλ Γεράνη, δημοτικό σύμβουλο δήμου Πανοράματος-Χορτιάτη, Κων. Ντούρο, φιλόλογο και Ελένη Χειμαριού, ως μέλη.

Όπως διαβάζουμε στο απόσπασμα πρακτικού της υπ΄αριθ.1 συνεδρίασης της επιτροπής, που έγινε στις 19 Οκτωβρίου 2012, στη συνεδρίαση, πήραν μέρος και εξέφρασαν τις απόψεις τους κατά της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, ο πρόεδρος της Ηπειρωτικής Εστίας, Βασίλειος Καυκιάς και άλλα μέλη της Εστίας, μεταξύ των οποίων και ο δικηγόρος Οδυσσέας Τόσκας, άλλοτε πρόεδρος της «Βασιλικής Ενώσεως Θεσσαλονίκης» και της φιλοχουντικής ΕΠΕΝ.

Το ζήτημα είναι βέβαια ποια επιπλέον «επαρκή και πειστικά στοιχεία» χρειαζόταν η επιτροπή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης, από τη στιγμή που και οι πέτρες ακόμη στη Μακεδονία γνωρίζουν ότι ο Περικής Βιζουκίδης, υποδέχτηκε τους Γερμανούς κατακτητές , στις 9 Απριλίου 1941, και τους παρέδωσε τα κλειδιά της πόλης προσφωνώντας τους θερμά. Κι ότι επίσης, δεν έκρυψε ποτέ το θαυμασμό του για τον Εθνικοσοσιαλισμό και εργάστηκε με πάθος για τη Νέα Τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα.

Ήταν τέτοια η φιλοχιτλερική του δραστηριότητα όλη την περίοδο της Κατοχής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ώστε οι φοιτητές να τον αποκαλούν κοροϊδευτικά «Φον Βιζουκίδη».
Μετά την απελευθέρωση συνέβαλε τα μέγιστα στην "εκκαθάριση" του Πανεπιστημίου από τους δημοκρατικούς καθηγητές και έστειλε στα δικαστήρια πλήθος φοιτητών που αμφισβητούσαν τον πατριωτισμό του, λόγω της ανοιχτής συνεργασίας του με τους Ναζί. Η Ελληνική Πολιτεία, αντί να τον καθίσει στο σκαμνί μαζί με τους λίγους δωσίλογους που τελικά δίκασε, τον άφησε ατιμώρητο.

Διαβάστε περισσότερα: http://farosthermaikou.blogspot.gr/2011/07/blog-post_4744.html και http://gerontakos.blogspot.gr/2008/01/blog-post_6647.html