Με
επιμνημόσυνη δέηση, στις 11 το πρωϊ της Κυριακής 1 Σεπτεμβρίου, στην πλατεία
Επταλόφου, αρχίζουν οι εκδηλώσεις «Χαλκίδεια 2013» που οργανώνει ο Δήμος Αμπελοκήπων-Μενεμένης για να τιμήσει την
επέτειο των 46 χρόνων από τη δολοφονία του αγωνιστή της δημοκρατίας και του
αντιδικτατορικού κινήματος, Γιάννη Χαλκίδη.
Το πρόγραμμα των "Χαλκίδειων 2013" |
Οι
εκδηλώσεις που θα διαρκέσουν έως την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου, περιλαμβάνουν
μεταξύ των άλλων μουσικές συναυλίες, παραδοσιακούς χορούς από διάφορους
πολιτιστικούς συλλόγους, θεατρικές παραστάσεις, έκθεση ζωγραφικής και ομιλίες
για τη ζωή του Γιάννη Χαλκίδη.
Η στυγερή δολοφονία
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1967, την ώρα που η χουντική
κυβέρνηση εγκαινίαζε τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αγωνιστές του Πατριωτικού
Αντιδικτατορικού Μετώπου Θεσσαλονίκης ανατίναξαν μία κολόνα της ΔΕΗ, κοντά στο
Καυταντζόγλειο, βυθίζοντας στο σκοτάδι για λίγη ώρα το χώρο της έκθεσης.
Τρεις μέρες
αργότερα, τα ξημερώματα της 4ης προς 5η Σεπτεμβρίου 1967, το κρυσφήγετο της
οργάνωσης, ένα μικρό διαμέρισμα στην οδό Φιλελλήνων 65, δέχτηκε την επιδρομή
και τα πυρά πάνοπλων ανδρών της ασφάλειας της χούντας.
Οι τρεις αγωνιστές που βρίσκονταν μέσα, Γιάννης Χαλκίδης,
Νάντης Χατζηγιάννης και Γρηγόρης Παντής, επιχειρούν να διαφύγουν. Ο Γιάννης
Χαλκίδης τραυματίζεται και ενώ είναι αιμόφυρτος, εκτελείται εν ψυχρώ από τον
ασφαλίτη Λεπενιώτη, ενώ τραυματίζεται στο πόδι από σφαίρα ο Γρηγόρης Παντής. Ο
τρίτος της ομάδας, ο Νάντης Χατζηγιάννης, θα συλληφθεί στο σημείο όπου έπεσε ο
Χαλκίδης και θα βασανιστεί άγρια.
Η αστυνομία της δικτατορίας εμφάνισε το στυγερό αυτό
πολιτικό έγκλημα ως «ανταλλαγή πυροβολισμών μετά αναρχοκομμουνιστών που
αντέταξαν ένοπλον βίαν εις επιχειρήσαντα την σύλληψίν των αστυνομικά όργανα».
Όμως, οι αγωνιστές του ΠΑΜ ήταν εντελώς άοπλοι.
Στις 26 Νοεμβρίου 1967 το έκτακτο στρατοδικείο
καταδίκασε τους δύο επιζήσαντες σε κάθειρξη 20 χρόνων. Μαζί τους δικάστηκαν
άλλοι 36 αγωνιστές. Από αυτούς, 22 καταδικάστηκαν σε ποινές από ισόβια μέχρι
φυλάκιση με αναστολή.
Η Χούντα όχι μόνο παρασημοφόρησε τους δολοφόνους του
Γιάννη Χαλκίδη, αλλά το 1968, με απόφαση του τότε διορισμένου Δημοτικού
Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, για να σβήσει τα ίχνη του εγκλήματός της, άλλαξε ακόμα
και το όνομα του δρόμου όπου δολοφονήθηκε, μετονομάζοντας την οδό Φιλελλήνων σε
Θ. Νάτσινα (!). Προφανώς γιατί για τους τυράννους της Χούντας οι ξένοι
που αγωνίστηκαν για την ελληνική ελευθερία ήταν παράδειγμα προς αποφυγήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.