Ποιος ωφελείται από το λουκέτο στην ΕΛΒΟ;

Να πως βούλιαξε μια κερδοφόρα δημόσια επιχείρηση

Με όλον αυτό το θόρυβο που γίνεται με την απαίτηση της τρόϊκα να μπει λουκέτο στις τρεις κρατικές βιομηχανίες ΕΑΣ, ΛΑΡΚΟ και ΕΛΒΟ, με παράλληλη απόλυση των εργαζομένων σ΄αυτές, σκεφτόμαστε: Ποιος θα έχει όφελος από τον «ξαφνικό θάνατο» αυτών των επιχειρήσεων; 

Όντως θα απαλλαγεί ο Έλληνας φορολογούμενος από το κόστος λειτουργίας τους ή πρόκειται για ένα τέχνασμα, ένα "κόλπο γκρόσο" για να κερδίσουν και πάλι κάποιοι επιτήδειοι; Η περίπτωση της «Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων», της ΕΛΒΟ, που βρίσκεται στη Σίνδο, δίνει την απάντηση:

Η ΕΛΒΟ είναι η μοναδική βιομηχανία κατασκευής τροχοφόρων και ερπυστριοφόρων οχημάτων στην Ελλάδα. Και κατασκευάζει κάθε χρόνο χιλιάδες αυτοκίνητα κάθε είδους και ερπυστριοφόρα (τανκς) για τις ανάγκες των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, αλλά επίσης πυροσβεστικά οχήματα, λεωφορεία για τις αστικές συγκοινωνίες κλπ.

Εάν σταματήσει η παραγωγή όλων αυτών, τι θα συμβεί; Θα αναγκαστούμε ως χώρα να εισάγουμε αυτά τα οχήματα από άλλες χώρες και κυρίως από τη Γερμανία. Μήπως εκεί εδράζεται το όψιμο «ενδιαφέρον» της τρόϊκα για την αμυντική μας βιομηχανία;

Αλλά εκτός αυτού, η ΕΛΒΟ εφοδιάζει σήμερα τις ένοπλες δυνάμεις μας και με τα ανταλλακτικά για όλα αυτά τα οχήματα που βρίσκονται σε λειτουργία. Τι θα γίνει εάν σταματήσει τη λειτουργία της; Η θα αναγκαστεί ο στρατός μας να προμηθεύεται πανάκριβα πλέον τα ανταλλακτικά από το εμπόριο, ή θα αρχίσει ένας κανιβαλισμός με την αχρήστευση οχημάτων προκειμένου να μεταφερθούν εξαρτήματά τους για την επισκευή άλλων. Και στο τέλος βέβαια, θα εξαναγκαστεί το ελληνικό κράτος να αχρηστεύσει όλα τα οχήματα και τα ερπυστριοφόρα της ΕΛΒΟ, για να προμηθευτεί αντίστοιχα από τη Γερμανία, τη Γαλλία και αλλού.

Όλα αυτά βέβαια, χωρίς να αναφερθούμε στην τεράστια ζημιά που θα προκληθεί σχετικά με την αμυντική θωράκιση της χώρας, ιδιαίτερα σε μία περίοδο έντονου αναβρασμού στην ευρύτερη περιοχή και του κινδύνου μιας ανεξέλεγκτης πολεμικής ανάφλεξης.

Όσον αφορά τη «ζημιογόνα ΕΛΒΟ» και την κατ΄ανάγκη ιδιωτικοποίησή της για… «εξυγίανση», για την οποία έκανε λόγο ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας, ξέρουμε από το ρεπορτάζ τούτα τα στοιχεία: Όταν πριν 10 χρόνια η εταιρία ιδιωτικοποιήθηκε και παραχωρήθηκε σε γνωστό όμιλο, τότε ήταν απόλυτα  κερδοφόρα. Σύμφωνα μάλιστα με τους ετήσιους ισολογισμούς της η ΕΛΒΟ είχε το 2002, με πρόεδρο τότε τον οικονομολόγο Δημήτρη Καμαργιάννη καθαρά κέρδη ύψους 8.727.807,90  το 2003 τα κέρδη αυτά εκτοξεύθηκαν στα 21.903.985,97 για να αρχίσει από το επόμενο έτος, που η εταιρία πέρασε πλήρως στα χέρια του επιχειρηματία η κατρακύλα (το 2004 μειώθηκαν στα 10.345.984,47 το 2005 υπήρξε καθίζηση στα 1.132.878,17 το 2006 εμφανίστηκαν ζημιές -9.294.373,25, οι ζημιές αυτές το 2008 ανέβηκαν στα -13.374.120,68  για να αυξηθούν το 2009 στα -20.727.439,10 και να γίνουν το 2010 -21.822.209,34, το 2011 να ανεβούν στα -23.831.360,72  και το 2012 να παραμείνουν οι ζημιές στάσιμες στα -19.274.731,50 ευρώ.

Και φυσικά για την καθίζηση αυτή, κάθε άλλο παρά φταίνε οι 375 περίπου εργαζόμενοι της ΕΛΒΟ, στις πλάτες των οποίων επιχειρείται τώρα να μεταφερθεί η ευθύνη.