Μία επιστολή της κυρίας Δήμητρας Κάκαρη για το Στέλιο....

Δημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή που πήραμε με e-mail από την κυρία Δήμητρα Κάκαρη. Ο πόνος για την απώλεια του πολυαγαπημένου της Στέλιου, ξεχειλίζει. Δεν ξέρουμε σε τι πράγμα ακριβώς αναφέρεται. Από δημοσιογραφική δεοντολογία αλλά και στη μνήμη του Στέλιου Κάκαρη, που τόσο πολύ θρηνήσαμε όλοι την ξαφνική του απώλεια, τη δημοσιεύουμε ασχολίαστη. Όπως θα δημοσιεύσουμε και τον αντίλογο, εφόσον υπάρξει.

Γράφει λοιπόν η κ.Κάκαρη

"Για να μπορέσουμε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους…

Για να διαβάζεις αυτή την επιστολή σημαίνει ότι γνώριζες τον Στέλιο. Με πόνο λοιπόν σας μεταφέρω τα πράγματα από τα δικά μου μάτια.

Κάποιοι Γνωστοί Άγνωστοι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά ακόμη και αυτό;;; Για πιο λόγο ενώ ο Στέλιος έκανε τόσο έργο για εσάς, ανέβασε την παράταξη σας, μέχρι που έτρεχε με τα πόδια να εισπράξει για εσάς και την εφημερίδα σας δεν τον στηρίξατε σιωπηλά σε αυτή τη δύσκολη στιγμή αλλά αντιθέτως ανακοινώνετε την επιστροφή του από την στιγμή που δεν υπήρχε; Μετά από τον τόσο μεγάλο αγώνα που έκανε ο Στέλιος για εσάς και τους συνεργάτες σας έπρεπε να είστε κάθε μέρα στο πλευρό μου, ΚΑΙ ΌΜΩΣ ΔΕΝ ΉΣΑΣΤΑΝ. Δεν υπήρξε καμία ηθική στήριξη στην οικογένεια του Στέλιου. Αντιθέτως, και χωρίς κανένα όφελος, η στήριξη ήρθε από την άλλη πλευρά όταν ο κύριος Δήμαρχος (σημειωτέον ότι δεν γνωριζόμασταν προσωπικά) ήρθε στο σπίτι μου, έκλεισε το τηλέφωνό του και κάθισε μαζί μου τέσσερις ώρες.

Η ανθρωπιά είναι απλό πράμα και πάντα ανιδιοτελής.

Και κάτι ακόμα. Σας γνωρίζω εκεί στην παράταξη ότι με την περιουσία που διαθέτω τα βγάζω πέρα. Αναφέρομαι σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον ”Επικεφαλή” σας  (τουλάχιστον όχι στην δική μου κεφαλή) όπου έθεσα ένα ερώτημα (για να βολιδοσκοπήσω) και εσείς… απλά εξαφανιστήκατε. Ίσος αναφερθώ άλλη φορά σε αυτό εκτενέστερα.

Καυτηριάζω την κάθοδο σας για Δήμαρχο διότι εφόσον δεν σταθήκατε σε έναν συμπολίτη σας με τη στοιχειώδη συμπεριφορά πως θα σταθείτε στο πλευρό των υπολοίπων;;;

Συνεχίζεται…

Δήμητρα Κάκαρη

Για τον Στελάκι…