Άγριες περικοπές στις συντάξεις και απολύσεις ζητά το ΔΝΤ

Ψαλίδι στις συντάξεις και τους μισθούς και απολύσεις, ζητά το ΔΝΤ από την Ελλάδα, όπως προκύπτει από συνέντευξή στη γαλλική οικονομική εφημερίδα «Les Echos» του επικεφαλής οικονομολόγου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ολιβιέ Μπλανσάρ, ο οποίος μίλησε για «αξιόπιστα μέτρα», που θα διασφαλίζουν το πρωτογενές πλεόνασμα, καθώς όπως ισχυρίστηκε, οι ελληνικές προτάσεις δεν επαρκούν για κάτι τέτοιο.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου της εφημερίδας για την κατάσταση στην Ελλάδα, ο κ. Μπλανσάρ ανέφερε πως οι αρχικές προβλέψεις για πλεόνασμα 3% φέτος είναι πιθανότατα μη ρεαλιστικές για «πολιτικούς και οικονομικούς λόγους». Οπως συμπλήρωσε «το πλεόνασμα είναι δυνατόν να αναθεωρηθεί προς τα κάτω, όμως κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε νέες ανάγκες για χρηματοδότηση, για τις οποίες η Ελλάδα θα χρειαζόταν ξανά τη βοήθεια των Ευρωπαίων». Σύμφωνα με τον ίδιο, κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό εάν η ελληνική πλευρά παρουσίαζε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα. Οπως όμως πρόσθεσε: «Αν αναλογιστούμε ότι οι πιο πρόσφατες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για σημαντικό δημοσιονομικό έλλειμμα, χρειαζόμαστε αξιόπιστα μέτρα για να το μετατρέψουμε σε πλεόνασμα και να διατηρήσουμε το πλεόνασμα αυτό στο μέλλον».

Μέτρα
Οταν του ζητήθηκε να αναφέρει ποια θα μπορούσε να είναι τα «αξιόπιστα μέτρα αυτά», ο κ. Μπλανσάρ ανέφερε: «Θα πρέπει να αναρωτηθούμε αρχικά από πού μπορούμε να κάνουμε οικονομία. Το προφανές είναι ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα είναι υπερβολικά γενναιόδωρο και ότι υπάρχουν πάρα πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι. Επιπλέον θα πρέπει επίσης να εξεταστεί ποια διαρθρωτικά μέτρα απαιτούνται για να διασφαλιστεί μια βιώσιμη ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα». Απαντώντας δε σε ερώτηση για τα «σενάρια εξόδου από την κρίση» ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ ανέφερε πως «υπάρχουν πολλά, από τον έλεγχο κινήσεων κεφαλαίων μέχρι την έξοδο από το ευρώ. Ελπίζω όμως να τα αποφύγουμε όλα αυτά».

Ο κ. Μπλανσάρ πάντως στην ουσία απέφυγε να απαντήσει σε σχετική ερώτηση για το εάν το ΔΝΤ κάνει την αυτοκριτική του για την πολιτική λιτότητας στην Ελλάδα λέγοντας: «Θα μπορούσαμε να έχουμε μια δημοσιονομική εξυγίανση με πιο αργούς ρυθμούς; Δεδομένου του τεράστιου αρχικού ελλείμματος, εάν είχαμε επιλέξει να το περιορίσουμε πιο ήπια, τότε η οικονομική βοήθεια που συμφωνήθηκε θα έπρεπε να είναι ακόμη μεγαλύτερη από αυτή που ήταν. Αν δούμε πού βρισκόταν η Ελλάδα στο ξεκίνημα, η αναγκαία προσαρμογή ήταν σε κάθε περίπτωση γιγαντιαία και υπήρχε ένα όριο στο τι ήταν έτοιμοι να πράξουν οι επίσημοι πιστωτές».