O τόπος έχει ανάγκη από μαχητές πολιτικούς και όχι ψευτόμαγκες

του Σπύρου Κουζινόπουλου

“Σε αποφάσεις δευτερευούσης σημασίας, είναι χρήσιμο να εξετάζουμε τα υπέρ και τα κατά. Σε κρίσιμα ζητήματα όμως, η απόφαση πρέπει να προέρχεται από την καρδιά”(Φρόυντ)

Είναι αλήθεια ότι, μια ανάσα από την κάλπη, πολλοί ψηφοφόροι είναι προβληματισμένοι για το τι θα ψηφίσουν στις εκλογές της Κυριακής. Κυρίως πολλοί από αυτούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στην προηγούμενης εκλογική αναμέτρηση. 

Δικαιολογημένα κατά τη γνώμη μας, καθώς η πολιτική που ακολούθησε το κόμμα της αριστεράς το τελευταίο διάστημα, δεν ήταν ότι καλύτερο. Πρωτίστως με την πολυγλωσσία στις γραμμές του.

-Έκανε λάθη ο ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτή τη σύντομη διακυβέρνηση της χώρας; Έκανε και πάρα πολλά μάλιστα.

-Υπήρξαν αστοχίες στην επιλογή προσώπων και πολιτικών; Σίγουρα ναι και με αρνητικές επιπτώσεις για τη χώρα αλλά και για την ίδια την εικόνα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ προς τα έξω.

-Έφταιξε που η διαπραγμάτευση τράβηξε σε μάκρος; Οπωσδήποτε, καθώς κάποιοι από τους χειρισμούς των διαπραγματευτών που είχαν οριστεί, θύμιζαν παιδική χαρά.

-Ενόχλησε η συμφωνία με τους δανειστές; Σαφώς, κάνοντας πολλούς να θυμώσουν. Εκείνες τις πρώτες ημέρες μετά την επίτευξή της και μετά,  αποδείχτηκε πόσο αδύνατη ήταν η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και τη ζημιά που προκάλεσε η διαλυτική τακτική της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, που εμφάνιζε προς τα έξω μία εικόνα αποσύνθεσης.

Αυτές ήταν οι υπαρκτές αδυναμίες και αστοχίες που έκαναν πολλούς αναποφάσιστους να αναρωτιούνται: «Και λοιπόν; Τι κάνουμε από εδώ και πέρα; Ποια στάση πρέπει να κρατήσουμε στις εκλογές; Ποιες πρέπει να είναι οι επιλογές μας;»

Θεωρούμε ότι οι ψηφοφόροι την ώρα που θα βρεθούν την Κυριακή πίσω από το παραβάν, διατηρώντας αυτό τον προβληματισμό, θα κάνουν και πάλι το αποφασιστικό βήμα και,  κατόπιν ωρίμου σκέψεως, θα ξαναψηφίσουν  ΣΥΡΙΖΑ, για πολλούς λόγους και κυρίως:

-Τσίπρας: Εκτίμησαν πιστεύουμε τη σκληρή διαπραγμάτευση που έκανε επί εξάμηνο, τις κόντρες του με τη Μέρκελ, τον Σόϊμπλε, τον Ντάϊσενμπλουμ,  και τους άλλους «σκληρούς» της Ε.Ε. Θα μπορούσε να δεχτεί τους όρους των τροϊκανών από την πρώτη στιγμή, υπακούοντας στις προτροπές του Μεϊμαράκη, του Θεοδωράκη, της Φώφης και των άλλων παιδιών που τον καλούσαν να κλείσει στο άψε-σβήσε τη συμφωνία στη λογική του «υπέγραψε ότι κι αν σου φέρουν». Δεν τους άκουσε και συνέχισε το «παζάρι» μήπως κερδίσει κάτι περισσότερο για τους Έλληνες.

-Δραχμή ή ευρώ: Σίγουρα, μία επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν θα ήταν ότι καλύτερο για τη χώρα, αλλά αντιθέτως η καταστροφή της. Με πρώτα θύματα εμάς τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς, τους επαγγελματίες, τους μικρομαγαζάτορες, τους αγρότες και όλους εμάς, τέλος πάντων, που δεν είχαμε τα λεφτά να τα βγάλουμε στις ξένες τράπεζες και μετά να τα φέρουμε πίσω για να αυγατίσουν. Και μόνο το γεγονός ότι το ΚΚΕ ήταν από τους πρώτους που πήρε θέση κατά του λεγόμενου «εθνικού νομίσματος», δείχνει το βαθύτατο προβληματισμό της κοινωνίας στο θέμα.

-Μνημόνιο: Η συμφωνία αυτή, όπως και οι δύο προηγούμενες έκαναν μεγάλη ζημία στην πατρίδα και στους συμπατριώτες μας. Από την ώρα όμως που η χώρα χρωστάει, με την εγκληματική διαχείριση των οικονομικών από τις κυβερνήσεις της τελευταίας 40ετίας, όποιο κόμμα κι αν βρεθεί στην κυβέρνηση, ακόμη και το ΚΚΕ ή η ΛΑΕ, θα είναι αναγκασμένο να τηρήσει τα συμφωνηθέντα. Το ζητούμενο είναι ποιος θα σταθεί απέναντι στους πιστωτές, ποιος θα προσπαθήσει να ελαφρύνει από τα δυσβάσταχτα βάρη τους πολίτες, ιδιαίτερα τις χαμηλές τάξεις. Ποιος θα έχει τα κότσια να πιέζει για αναδιάρθρωση του χρέους, αντί να το δέχεται αδιαμαρτύρητα, χαρακτηρίζοντάς το ως… «βιώσιμο».

-Δίλημμα: Με βάση αυτό το βουνό προβλημάτων που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα, ποιος είναι ικανότερος να την κυβερνήσει; Τσίπρας ή Μεϊμαράκης; Αλέξης ή Βαγγέλης; Την απάντηση νομίζουμε ότι θα τη δώσουν αβίαστα οι ψηφοφόροι μετά από λίγες ώρες. Παρέχοντας μία δεύτερη ευκαιρία στο διδαγμένο, πιστεύουμε, από τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ. Κλείνοντας το δρόμο στην παλινόρθωση, την επιστροφή των παλιών, των μουχλιασμένων εκείνων δυνάμεων που με τις επιλογές τους εδώ και μισό αιώνα καταχρέωσαν και βούλιαξαν τη χώρα.

Στο κάτω-κάτω της γραφής, ο τόπος για να ξεφύγει από τη μέγγενη στην οποία βρίσκεται σήμερα, χρειάζεται επιδέξιους πολιτικούς, μαχητές, αγωνιστές με ήθος και αξιοπρέπεια και όχι ψευτόμαγκες ή διορισμένους υπό προθεσμία αρχηγούς.