Όταν ΔΟΛ και Ψυχάρης ψηφίζουν ....Τζιτζικώστα

του Δημήτρη Ψαρρά 

Την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή το Συγκρότημα Λαμπράκη παρεμβαίνει στις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, ρίχνοντας το βάρος του υπέρ του εκλεκτού της Ακροδεξιάς, των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων, του κ. Μπαλτάκου, του κ. Βορίδη και φυσικά του κ. Σαμαρά.

Ο Ανδρέας Ψυχάρης δεν κατονομάζει τον Απόστολο Τζιτζικώστα, αλλά επιχειρεί να μας πείσει ότι «οι ‘Καραμανλικοί’ καίνε τον Βαγγέλη», αφήνοντας έτσι έμμεσα να εννοηθεί η προτίμησή του για τον έναν από τους δύο επικρατέστερους υποψήφιους.

Πιο σαφής είναι ο «σύμβουλος έκδοσης» της εφημερίδας «Το Βήμα» Γιώργος Μαλούχος, ο ίδιος ο οποίος ανέλαβε το τρίτομο ξέπλυμα του Γκλίξμπουργκ και της Δυναστείας του. Με δική του παρέμβαση εξυμνεί τη «λύση Τζιτζικώστα» και προεξοφλεί μάλιστα τη θριαμβευτική νίκη του.

Ο κ. Μαλούχος φροντίζει πρώτα να αποκλείσει τους τρεις άλλους συνυποψηφίους, αποδίδοντας στον κ. Μεϊμαράκη ότι είναι, «αν μη τι άλλο χρονικά, ηλικιακά ταυτισμένος με όλη την πορεία των μεταπολιτευτικών χρόνων της καταστροφής», στον κ. Μητσοτάκη ότι είναι «στην κυριολεξία τέκνο του βαθύτερου ελληνικού πολιτικού παρελθόντος» και στον κ. Γεωργιάδη ότι «είναι μεν δυναμικός, πλην ουδεμία με τη Νέα Δημοκρατία σχέση έχει ο άνθρωπος».

Απέναντι σ’ αυτούς, σύμφωνα με την ανάλυση του ΔΟΛ, ο κ. Τζιτζικώστας «πρώτον, είναι πρακτικά άφθαρτος, δεύτερον, είναι εξαιρετικά επιτυχημένος, τρίτον, εκφράζει μια πραγματική ανανέωση».

Αν συνυπολογίσουμε και το ότι ο πατέρας του ήταν βασικό στέλεχος των φιλοβασιλικών της μεταπολίτευσης, και ανήκε στην ομάδα των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που παραβρέθηκε στους γάμους του Παύλου Γκλίξμπουργκ στο Λονδίνο, παραβαίνοντας την απόφαση της ηγεσίας του κόμματος (1.7.1995), έχουμε μια πλήρη εικόνα για τους πολιτικούς σχεδιασμούς του Συγκροτήματος.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών