Επισκέψιμος θα είναι αυτή την Κυριακή ο φάρος του Αγγελοχωρίου

Τη δυνατότητα να επισκεφθούν 27 φάρους σε όλη τη χώρα,μεταξύ αυτών και τον φάρο του Μεγάλου Εμβόλου, στο Αγγελοχώρι,  θα έχουν οι πολίτες αυτή την Κυριακή 19 Αυγούστου, με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Φάρων. Εκεί θα ενημερωθούν για τη σημασία των φάρων και των υπόλοιπων ναυτιλιακών βοηθημάτων στη ναυσιπλοΐα, καθώς και για την προσφορά των φαροφυλάκων.

Οι φάροι που μπορεί να επισκεφθεί το κοινό από τις 10.00 το πρωί έως τις 8.00 το βράδυ την Κυριακή 19 Αυγούστου είναι οι εξής:
Αγ. Νικόλαος – Κέα, Ακρωτήρι – Θήρα, Αρκίτσα – Φθιώτιδα, Μουδάρι – Κύθηρα, Βρυσάκι – Λαύριο, Γερογόμπος – Κεφαλονιά, Γουρούνι – Σκόπελος, Δρέπανο – Πάτρα, Δρέπανο – Χανιά, Κασσάνδρα – Χαλκιδική, Κατάκολο – Ηλεία, Κερί – Ζάκυνθος, Κρανάη – Γύθειο, Μεγάλο Έμβολο – Αγγελοχώρι Θεσσαλονίκης, Μελαγκάβι – Λουτράκι, Πλάκα – Λήμνος, Κόρακας – Πάρος, Κοκκινόπουλο – Ψαρά, Αλεξανδρούπολη – Αλεξανδρούπολη, Ταίναρο – Λακωνία, Κόπραινα – Άρτα, Κακή Κεφαλή – Χαλκίδα, Μονεμβασιά – Λακωνία, Λάκκα – Παξοί, Βασιλήνα – Εύβοια, Πάππας – Ικαρία και Σπαθί – Σέριφος

Ο φάρος Αγγελοχωρίου
Ο φάρος στο Μεγάλο Έμβολο του Θερμαικού κόλπου χρονολογείται  από το 1864. Το ύψος του πύργου του ειναι 10,5 μέτρα και τό εστιακό του ύψος είναι 32 μέτρα. Βρίσκεται στην άκρη της Ναυτικής Βάσης του Πολεμικού Ναυτικού στο Αγγελοχώρι Θεσσαλονίκης και συνεργάζεται με τον Ραδιοφάρο που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του Θερμαικού στις εκβολές του Αξιού. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.
Ο φάρος κατασκευάστηκε από τη γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων. Ηταν φτιαγμένος από συμπαγείς οπτόπλινθους, όπως οι καμινάδες των πρώτων βιομηχανικών κτιρίων της Θεσσαλονίκης. Μπροστά του, στη βραχώδη ακτή, την περίοδο 1883-1885, Γερμανοί τεχνικοί έχτισαν οχυρά, έπειτα από παραγγελία των Οθωμανών. Τότε λειτουργούσε με καύσιμο το πετρέλαιο. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο. 
Στην περίοδο της Κατοχής οι Γερμανοί τον μετέτρεψαν σε πολυβολείο, λόγω της στρατηγικής του θέσης, στο ύψωμα μπροστά στην είσοδο του Θερμαϊκού κόλπου. Δίπλα του στέκεται ακόμη ένα από τα πέντε πολυβολεία από μπετόν που έφτιαξαν τότε οι Γερμανοί. Αυτό είχε αποτέλεσμα να προκαλέσει τον βομβαρδισμό του από συμμαχικά αεροπλάνα, που λάβωσαν βαριά το μνημείο και σταμάτησαν τη λειτουργία του. 
Το 1948 όμως, ο φάρος επισκευάστηκε και ξαναλειτούργησε. Αυτή τη φορά είχε για καύσιμο την ασετιλίνη, ενώ πέρασε και στην εποχή του αυτοματισμού. Το 1963 ο φάρος πέρασε στην εποχή του ηλεκτρισμού και το φως του χάραζε τη νύχτα σε απόσταση 17 ναυτικών μιλίων. Ομως η περίοδος λειτουργίας του ήταν σύντομη. Το 1998 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεώτερο μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς.
Εδώ και 20 χρόνια, όμως, το φως του έσβησε και το κοκκινόλευκο μονοπάτι που χάραζε η λάμπα του στη θάλασσα στροβιλίζοντας μέσα στη νύχτα, σταμάτησε να υπάρχει. Ο,τι δεν κατάφερε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος το πέτυχε η λήθη. Το κτίριο εγκαταλείφθηκε, αφέθηκε στο πέρασμα του χρόνου και ρωγμές εμφανίστηκαν στα πλευρά του. Ο κίνδυνος να καταρρεύσει ήταν ορατός. 
Σύμφωνα με δηλώσεις του τότε δημάρχου Μηχανιώνας και νυν δημάρχου Θερμαϊκού, Γιάννη Μαυρομάτη ο φάρος του Αγγελοχωρίου, ένας από τους 25 διατηρητέους της χώρας, επρόκειτο να ξαναλειτουργήσει μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2010, ώστε να είναι πλέον ένα επισκέψιμο ζωντανό μνημείο και να μετατραπεί σε χώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων, φιλοξενώντας εικαστικές εκθέσεις, κάτι που ποτέ δεν έγινε, αν και πέρασε μια οκταετία από τότε.