Εκδήλωση του ΚΚΕ στην Περαία με το έργο του Γιάννη Ρίτσου "Ορέστης"

 Το έργο του Γιάννη Ρίτσου «Ορέστης» θα παρουσιάσει η Τομεακή Οργάνωση Ανατολικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ την Κυριακή 27 Ιουλίου 2025, ώρα 20:30, στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής στην Περαία. Αποσπάσματα του ποιήματος θα αφηγηθεί ο ηθοποιός Ανδρέας Συμεωνίδης. Θα ακολουθήσει μουσικό αφιέρωμα στο έντεχνο-πολιτικό τραγούδι. Με τον Γιώργο Σοφιανό πιάνο-φωνή και Δημήτρη Δούκα ακουστική κιθάρα-μπουζούκι-φωνή που θα παίξουν τραγούδια Μ.Θεοδωράκη, Στ. Ξαρχάκου, Μ. Λοίζου και Θ. Μικρούτσικου.

Ο μύθος του Ορέστη διαπερνάει την ιστορία από τα Ομηρικά ακόμη χρόνια. Το έργο του Γιάννη Ρίτσου «Ορέστης», είναι μέρος της ποιητικής του συλλογής «Τέταρτη διάσταση», μια από τις σπουδαιότερες ποιητικές συλλογές της σύγχρονης λογοτεχνίας παγκόσμια.

Στον "Ορέστη" του Ρίτσου αναγνωρίζουμε τον αιώνια αγωνιζόμενο άνθρωπο και τον ίδιο τον ποιητή, που βλέπει, παράλληλα, το πανάρχαιο δράμα των αγώνων και των θυσιών για μια καλύτερη ζωή (...) και οραματίζεται έναν κόσμο όπου ο άνθρωπος θα ζούσε ελευθερωμένος από αυθαιρεσίες της εξουσίας, ιστορικά χρέη εκδίκησης και κοινωνικούς ανταγωνισμούς.

Ο "Ορέστης" του Ρίτσου, όπως ο ίδιος ο ποιητής, μετέχει στα ιστορικά και κοινωνικά δρώμενα του καιρού του και είναι κι αυτός δέσμιος ενός κοινωνικού χρέους για το οποίο προετοιμάζεται από καιρό και το οποίο καλείται να εκπληρώσει πέρα και πάνω από τις αμφιβολίες και τις ταλαντεύσεις του. Η δραματική αυτή σύγκρουση διαπερνάει το μονόλογο αυτού του σύγχρονου Ορέστη, με τον οποίο αναγνωρίζουμε να ταυτίζονται, σε κάποιες στιγμές του βίου τους, ο διαχρονικός και ο σύγχρονος άνθρωπος και ο ίδιος ο ποιητής.

Αυτός ο σύγχρονος Ορέστης βλέπει την τραχύτητα των κοινωνικών συγκρούσεων, στις οποίες συμμετέχει ενεργά κι ο ίδιος, και τις αλλότριες δυνάμεις, που ορίζουν ασφυκτικά τη μοίρα του ανθρώπου και τη δική του μοίρα, κι οραματίζεται τη δικαιοσύνη και την ισορροπία του φυσικού κόσμου...

Αυτός ο σύγχρονος Ορέστης, που έζησε την τραγωδία του αιώνα του, τους παγκόσμιους πολέμους, με τα εκατομμύρια των νεκρών και των σακάτηδων και τις απερίγραπτες καταστροφές, την ελπιδοφόρα σοσιαλιστική επανάσταση, το όραμά της για μια νέα αληθινά ανθρώπινη ζωή, τη φασιστική τυραννία, την αντιφασιστική αντίσταση, τον εμφύλιο αλληλοσπαραγμό, τις φυλακές, τις εξορίες και τελικά τη διάψευση του οράματος, καταθέτει το πολύ οδυνηρό για τη γενιά του:

"Θυσίες, λέει, και ηρωισμοί, - ποια η αλλαγή;

Χρόνια και χρόνια. Ισως νάρθαμε

για τούτες τις ανακαλύψεις του μεγάλου θαύματος

που πια δεν έχει μικρό και μεγάλο μήτε φόνο κι αμάρτημα".