"Εικόνες κατοχής και απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης"

Έκθεση της ΕΔΙΑ Μακεδονίας για την κατοχική Θεσσαλονίκη και την απελευθέρωσή της στις 30-10-1944

Μία ενδιαφέρουσα έκθεση ντοκουμέντων της περιόδου της γερμανικής κατοχής και της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί, λειτουργεί από σήμερα Δευτέρα 10 Νοεμβρίου στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής του Δήμου Θεσσαλονίκης (Αγγελάκη 13). Και όπου εκτίθενται μεταξύ άλλων άγνωστες στο ευρύ κοινό φωτογραφίες της Κατοχής της Θεσσαλονίκης, που είχαν ληφθεί από Γερμανούς στρατιώτες αλλά και φωτογραφικό και άλλο υλικό για την ιστορική απελευθέρωση της πόλης στις 30 Οκτωβρίου 1944, ύστερα από την είσοδο των ανταρτών στη Θεσσαλονίκη.

H απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και το χαλκευμένο «Σύμφωνο» στο Λιβάδι

Το περίφημο "Σύμφωνο Λιβαδίου", που αποδείχτηκε ότι ήταν έργο σατανικών πλαστογράφων

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Σε μία εκδήλωση που έγινε πριν αρκετά χρόνια στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, ρωτήθηκα από έναν από τους ακροατές γιατί ο ΕΛΑΣ άφησε τους Γερμανούς να φύγουν από τη Θεσσαλονίκη στις 30 Οκτωβρίου 1944 ανενόχλητοι, χωρίς μάχη. Και αναρωτήθηκε: «Μήπως εξαιτίας του συμφώνου που είχε υπογραφεί στο Λιβάδι Θεσσαλονίκης μεταξύ των Γερμανών και του ΕΛΑΣ»; 

Να γίνει μουσείο το οίκημα εξορίας του Γιάννη Ρίτσου

Στο χωριό Κοντοπούλι της Λήμνου όπου ο μεγάλος μας ποιητής έζησε εκτοπισμένος τα έτη 1948-1949, γράφοντας εκεί τις μεγάλες του δημιουργίες «Καπνισμένο Τσουκάλι» και «Ημερολόγια Εξορίας»

του Σπύρου Κιουζινόπουλου

Ετοιμόρροπο ερείπιο, απειλείται με κατάρρευση το οίκημα στο Κοντοπούλι της Λήμνου όπου πέρασε εξόριστος, μαζί με άλλους συγκρατουμένους του τα χρόνια 1948 και 1949 ο ποιητής της «Ρωμιοσύνης», Γιάννης Ρίτσος και όπου έγραψε μερικές από τις πιο σημαντικές δημιουργίες του, όπως το «Καπνισμένο Τσουκάλι» αλλά και το «Ημερολόγιο Εξορίας. Δυστυχώς, παρά την ιστορική και συναισθηματική αξία του κτίσματος, κανείς, ούτε το υπουργείο Πολιτισμού, ούτε οι τοπικές αρχές δεν δείχνουν να νοιάζονται για τη διάσωση και την ανάδειξή του σε μουσείο, που θα μπορούσε να αποδώσει τις πρέπουσες τιμές στο μεγάλο μας ποιητή αλλά και να προσελκύσει χιλιάδες επισκέπτες.

Η "Νύχτα των κρυστάλλων", 87 χρόνια μετά

Μία σημαντική επέτειο, όπως την περιβόητη «νύχτα των κρυστάλλων», πριν από 87 ακριβώς χρόνια, τη νύχτα της 9^ης Νοεμβρίου 1938, πρέπει όλη η ανθρωπότητα να τη θυμάται και να παραδειγματίζεται από αυτή. Καθώς αποτέλεσε το πρώτο μαζικό πογκρόμ εναντίον των Εβραίων στη Γερμανία και έδειξε καθαρά τότε το αληθινό πρόσωπο του Ναζισμού και του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού.

Καλαμαριώτες ήρωες της Εθνικής Αντίστασης

Πανηγυρισμοί στην Καλαμαριά τη μέρα της απελευθέρωσης από τους κατακτητές

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Στη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής 1941-1944, υπήρξαν  αρκετοί Καλαμαριώτες αγωνιστές που διακρίθηκαν για την παλικαριά, την τόλμη, το θάρρος, την αποφασιστικότητα, την προσφορά τους στην πατρίδα και τα δίκαια του λαού,  αλλά και τον ηρωϊσμό που επέδειξαν απέναντι στους κατακτητές, πληρώνοντας με τη ζωή τους, σε αρκετές περιπτώσεις, την προσήλωση στον εθνικοπελευθερωτικό αγώνα και τα ιδανικά της λευτεριάς.

Το κολαστήριο των Ναζί επί της οδού Τσιμισκή 72

Η Θεσσαλονίκη στα μαύρα χρόνια της ναζιστικής Κατοχής

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Ένα από τα εφιαλτικά κέντρα βασανιστηρίων το οποίο είχαν δημιουργήσει οι Ναζί στη Θεσσαλονίκη, στα μαύρα χρόνια της χιτλερικής κατοχής της πατρίδας μας, προκειμένου να αποσπούν- με μεσαιωνικού τύπου ανακρίσεις - πληροφορίες από τους πατριώτες που έπεφταν στα χέρια τους, ήταν και αυτό που βρισκόταν στην πολυσύχναστη οδό Τσιμισκή 72(σήμερα Τσιμισκή 64)..

Η Τούμπα των ηρωϊκών αγώνων και της Αντίστασης

Πρόσφυγες μπροστά σε παράγκα της προσφυγομάνας Τούμπας

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Τούμπα δεν είναι μόνο ο ΠΑΟΚ, αλλά και η ελάχιστα γνωστή λαμπρή αγωνιστική ιστορία που έγραψαν οι κάτοικοί της εδώ και τουλάχιστον ένα αιώνα. Δεδομένου ότι αυτή η η συνοικία της Θεσσαλονίκης, υπήρξε όχι μόνο προσφυγομάνα, αλλά και άφησε παρακαταθήκες σημαντικών αγώνων στο πλευρό του δημοκρατικού και προοδευτικού κινήματος της χώρας κατά τις περιόδους του μεσοπολέμου, της Εθνικής Αντίστασης και της δικτατορίας της χούντας.

Οι «Λαμπράκηδες», τα … μαύρα καλσόν και η εγκύκλιος 1010

Συνεστίαση της Νεολαίας Λαμπράκη Σερρών με τον Μ.Θεοδωράκη. Δίπλα στον Μίκη (από δεξιά του): ο βιομήχανος Δημ. Σκουλίδης, ο δικηγόρος γραμματέας της ΕΔΑ Σερρών, Κώστας Σοφιδιώτης και ο μαθητής γυμνασίου Σπ. Κουζινόπουλος 

του Σπύρου Κουζινόπουλου*

Ήταν μέσα Μαρτίου του 1965, πριν 60 χρόνια. Τη χώρα κυβερνάει η «Ένωση Κέντρου» με τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο οποίος εκτός από πρωθυπουργός, ήταν και υπουργός Παιδείας. Στα γυμνάσια της χώρας, κοινοποιείται μία εγκύκλιος με την υπογραφή του επονομασθέντος και «Γέρου της Δημοκρατίας». Επρόκειτο για την περιβόητη εγκύκλιο «1010», βάση της οποίας απαγορεύονταν στους μαθητές να είναι μέλη της αριστερής οργάνωσης «Νεολαία Λαμπράκη».