Οι 45 εκτελεσμένοι «Διάκοι» του στρατοπέδου Παύλος Μελάς

Προτίμησαν να εκτελεστούν παρά να απαρνηθούν την ελληνικότητά τους

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Ατέλειωτες εφιαλτικές σκηνές πόνου, δακρύων, απελπισίας και θλίψης, έζησε ο ελληνικός λαός στα μαύρα τριάμισι χρόνια της ναζιστικής σκλαβιάς της πατρίδας μας την περίοδο 1941-1944. Ποταμούς αίματος ρούφηξε από τoυς καλύτερους γιούς και θυγατέρες της Ελλάδας, ο Μινώταυρος του φασισμού. Εκατόμβες θυμάτων. Εκτελέσεις, βασανιστήρια, λιμός ήταν τα «αγαθά» που γνώρισε η χώρα μας κάτω από την μπότα του  ναζιστικού θηρίου. Χιλιάδες πατριώτες στήθηκαν μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα των κατακτητών.

Το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι στην παλιά Νέα Μηχανιώνα

του Σπύρου Κουζινόπουλου
Πολλές ήταν οι δραστηριότητες των πρώτων κατοίκων της Νέας Μηχανιώνας και της ευρύτερης περιοχής του Θερμαϊκού στη διάρκεια των εορτών του Δωδεκαήμερου (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Θεοφάνια) και εκλεκτά τα εδέσματα που παρασκεύαζαν οι νοικοκυρές με ότι μέσα διέθεταν, ανάλογα και με την οικονομική κατάσταση της κάθε οικογένειας.

Ευχές πολιτικών κρατουμένων από το Γεντί Κουλέ

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Ευχές από τους πολιτικούς κρατούμενους στο Γεντί Κουλέ παραμονές των γιορτών Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς του 1952. Ένα περιστέρι της ειρήνης φεύγει από τις φυλακές του Επταπυργίου, μεταφέροντας τις ευχές στους συγγενείς των κρατουμένων για «χαρούμενες γιορτές», ενώ το καραβάκι της ελπίδας και της προσμονής για γρήγορη απελευθέρωση πλέει στα νερά του Θερμαϊκού. Η ημερομηνία γράφει 22 Δεκεμβρίου 1952,

Τα Χριστούγεννα στη Θεσσαλονίκη πριν ένα και πλέον αιώνα

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Χριστούγεννα του 1920, πριν ένα και πλέον αιώνα στη Θεσσαλονίκη, σε μία ταραγμένη εποχή. Η πόλη, όπως και η υπόλοιπη χώρα, ετοιμάζονται για τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης, στον απόηχο της εκστρατείας στη Μικρά Ασία που βρισκόταν σε εξέλιξη, με τον ελληνικό στρατό να έχει φτάσει στη Σμύρνη και να ετοιμάζεται για το Αφιόν Καραχισάρ όπου θα γνωρίσει το Βατερλώ του.

Να γίνει Μουσείο το “Τμήμα Μεταγωγών Χωροφυλακής”

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Ένας από τους τόπους μνήμης της Θεσσαλονίκης, από τα λιγοστά κτίρια του τέλους του 19ου αιώνα που διατηρούνται στο κέντρο της πόλης και συνδέθηκε στενά με τις περιόδους της Κατοχής, του Εμφυλίου και της δικτατορίας της χούντας, έχει αφεθεί ασυντήρητο στη μοίρα του και κινδυνεύει να γκρεμιστεί, μαζί με τη μάντρα οικοδομικών υλικών που στεγάζει. Πρόκειται για το άλλοτε Τμήμα Μεταγωγών Χωροφυλακής στην οδό Φιλίππου 69 με Χριστοπούλου γωνία.

Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο

Έθιμα με ρίζες βαθιές και πανάρχαιες, ανασταίνονται ξανά τις χρονιάρες τούτες μέρες, ίσως σε λιγότερη έκταση από παλιότερα. Εκδηλώσεις που τα προηγούμενα χρόνια είχαν ατονήσει  λόγω κορωνοϊού και των κινδύνων από την εξάπλωση της πανδημίας. Φέτος, οι δρόμοι των πόλεων και των χωριών της χώρας έχουν ντυθεί στα γιορτινά ενώ τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια φωτίζουν αρκετά σπίτια, αν και πολύ λιγότερα από την προ μνημονίων εποχή, λόγω του κύματος της ακρίβειας και των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει μεγάλο μέρος των συμπατριωτών μας.. 

Τι ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ τα παιδιά μας στα σχολεία

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Μερικές σκέψεις που μας έρχονται στο νου με αφορμή την επανεμφάνιση της ακροδεξιάς στη χώρα μας, με τα όσα δυσοίωνα για το μέλλον του τόπου και κυρίως της Δημοκρατίας παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα: Πότε αλήθεια η επίσημη πολιτεία πήρε μέτρα και κατέβαλε συστηματικά προσπάθειες για να μάθουν τα παιδιά μας σχετικά με τα δεινά που προκάλεσαν στη χώρα οι Ναζί του παρανοϊκού Αδόλφου Χίτλερ και οι φασίστες του Μπενίτο Μουσολίνι; 

Η εγκατάσταση των προσφύγων στη Μακεδονία

του Σπύρου Κουζινόπουλου*

Συμπληρώθηκε κιόλας ένας αιώνας, 100 και πλέον χρόνια από τη μικρασιατική καταστροφή, την πλέον ολέθρια συμφορά του ελληνισμού κατά τη μακραίωνη ιστορία του. Ούτε η ρωμαϊκή ούτε η οθωμανική κατάκτηση μπορούν να συγκριθούν με τον ξεριζωμό των Ρωμιών από τις πατρογονικές εστίες τους, στις περιοχές της Μικράς Ασίας που είχαν αποικηθεί ήδη από τον 6ο π.Χ. αιώνα και των αυτοχθόνων που είχαν εξελληνισθεί κατά τους αλεξανδρινούς χρόνους.