Κάτι σάπιο υπάρχει εδώ....

Ο διακριτός και ανεξάρτητος ρόλος των τριών εξουσιών -της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής- είναι τυπικά κατοχυρωμένος από τον υπέρτατο νόμο της χώρας, το Σύνταγμα. Αυτό φυσικά δεν συνιστά τρεις εξουσίες που η μία υπονομεύει την άλλη, αλλά διακριτούς ρόλους και αρμοδιότητες.

Και όταν κρίνεται απαραίτητο, συνεργασία τους για τη διασφάλιση των δημοκρατικών ελευθεριών και της ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος. Για να μπορεί το πολίτευμα να λειτουργεί σωστά, βασική προϋπόθεση είναι η μία εξουσία να σέβεται την άλλη - όπως και τους λειτουργούς της.

Γιατί όλα αυτά; Οπως έγινε, χθες, γνωστό, η εισαγγελέας Εφετών Γ. Τσατάνη αρνήθηκε να παρουσιαστεί στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ώστε να διευκρινίσει όσα έχει ισχυριστεί για παρεμβάσεις του υπουργού Δημ. Παπαγγελόπουλου στο έργο της Δικαιοσύνης αναφορικά με τον χειρισμό της δικαστικής λειτουργού στην υπόθεση Βγενόπουλου.

Επίσης η κ. Τσατάνη απάντησε αρνητικά στο αίτημα για αποστολή στη Βουλή της δικογραφίας του προαναφερόμενου επιχειρηματία.

Ανεξαρτήτως του αν έχει ή δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί να παρουσιαστεί στην Επιτροπή της Βουλής, η στάση της κ. Τσατάνη είναι μέγιστη προσβολή προς τη νομοθετική εξουσία, την οποία αρνείται να διευκολύνει στο έργο της για τη διαλεύκανση μιας υπόθεσης που η ίδια κατέστησε αντικείμενο έρευνας με τις καταγγελίες της.

Να υποθέσει κανείς ότι θεωρεί πιο σημαντικό να αιωρούνται οι καταγγελίες παρά να ξεκαθαρίσει η υπόθεση;

Ενα δεύτερο στοιχείο που προκαλεί τεράστια ερωτήματα για τη στάση της εισαγγελέως Εφετών είναι ότι η ίδια δεν είναι αρμόδια να απαντήσει αν η Δικαιοσύνη θα στείλει ή δεν θα στείλει τη δικογραφία Βγενόπουλου στο Κοινοβούλιο.

Προς τι, επομένως, η βιασύνη της να απαντήσει, αναρμοδίως, αρνητικά;

Ενα τρίτο στοιχείο ήταν η προσπάθεια της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να καλύψουν την κ. Τσατάνη για τις πράξεις της.

Ολα αυτά τα απαράδεκτα για τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών συνέβησαν στη σκιά της πρόσφατης μήνυσης Βγενόπουλου κατά της προέδρου του Αρείου Πάγου. Και οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα πως «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, Editorial