Κατακλύστηκε η Βόρεια Ελλάδα από Βούλγαρους εκδρομείς

Εκατοντάδες χιλιάδες Βούλγαροι, βρέθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα αυτό το πενταήμερο, από την Παρασκευή μέχρι και σήμερα Τρίτη που στη Βουλγαρία εορτάζονταν με το παλιό ημερολόγιο, όπως κάθε 24 Μαίου, η γιορτή των αγίων Κύριλλου και Μεθόδιου, η οποία τιμάται ως «ημέρα των βουλγαρικών γραμμάτων», η μεγαλύτερη γιορτή της Βουλγαρίας, σε ανάμνηση των δύο Θεσσαλονικέων αδελφών οι οποίοι δημιούργησαν το σλαβικό αλφάβητο.

Ουρές, σχηματίζονταν από το μεσημέρι και μετά στα σύνορα με τη γειτονική χώρα από Ι.Χ. αυτοκίνητα, λεωφορεία, μοτοσυκλέτες και άλλα οχήματα που επέστρεφαν στη γειτονική χώρα. Οι περισσότεροι Βούλγαροι εκδρομείς, επέλεξαν να κάνουν αυτές τις μίνι-διακοπές στις παραλίες της Χαλκιδικής, της Πιερίας, της Βόλβης, της Καβάλας και της Θάσου. Ελάχιστοι από αυτούς έφτασαν στις ακτές του Θερμαϊκού, οι οποίες είναι σχεδόν άγνωστες στους γείτονές μας.    

Ο άθλος των δύο Θεσσαλονικέων αδελφών

Ο εκχριστιανισμός των Σλάβων και η δημιουργία του σλαβικού αλφαβήτου που επέτυχαν οι Θεσσαλονικείς ιεραπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του βυζαντινού πολιτισμού και έναν χωρίς προηγούμενο άθλο στην πολιτική ιστορία της μεσαιωνικής Ευρώπης, αφού καθόρισε αποφασιστικά την πορεία του Χριστιανισμού και του πολιτισμού στη Βόρεια, Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Με την αποδοχή της Ορθοδοξίας από το Βυζάντιο, ο κόσμος των Σλάβων δέχθηκε ταυτόχρονα και ένα πλήθος πολιτιστικών στοιχείων, φορέας των οποίων ήσαν τα βυζαντινά κείμενα, που κυκλοφόρησαν ανάμεσά τους σε σλαβική μετάφραση.

Εκείνο που χαρακτηρίζει το μεγαλείο της προσωπικότητάς τους είναι η ορθόδοξη οικουμενική τους συνείδηση. Οι άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος δεν επεδίωξαν να εξελληνίσουν τους Σλάβους, όπως έκαναν οι Φράγκοι στη Μεγάλη Μοραβία, που επέβαλλαν τη λατινική γλώσσα. Αντίθετα, δημιούργησαν σλαβικό αυτοτελή φιλολογικό λόγο, πάνω στον οποίο χτίστηκε ένας νέος πολιτισμός. Πρόκειται για έναν πολιτισμό που έχει ως βάση τον βυζαντινό με στοιχεία της δικής τους εθνικής ιδιοπροσωπείας.

Το πολύτιμο έργο τους

Οι αδελφοί Κωνσταντίνος (μοναστικό όνομα Κύριλλος) και Μεθόδιος, έζησαν στις αρχές του 9ου αιώνα, και ήταν δύο από τα επτά συνολικά παιδιά μιας γνωστής οικογένειας της Θεσσαλονίκης, με έντονη θρησκευτικότητα. Στη βιογραφία του ο Άγιος Κύριλλος ισχυρίζεται ότι με τον αδελφό του κατάγονται από «βασιλικό γένος». Εκείνη την εποχή ο πατέρας τους ήταν υπεύθυνος για τα θέματα στρατιωτικής διοίκησης της βυζαντινής  αυτοκρατορίας. Τα δύο αδέλφια μιλούσαν την ελληνική, ενώ είχαν σπουδάσει, ιδιαίτερα ο Κύριλλος, τη σλαβική, την εβραϊκή, τη συριακή και την αραβική γλώσσα. Η γνώση αυτών των γλωσσών τους διευκόλυνε στη μετέπειτα διακονία τους.

Ο Μεθόδιος, του οποίου το κοσμικό όνομα ήταν Μιχαήλ, γεννήθηκε το 815. Ήταν άνθρωπος της πράξης και είχε ξεκινήσει καριέρα στον πολιτικό στίβο. Διορίστηκε διοικητής της Θεσσαλίας, ενώ αργότερα έγινε μοναχός σε ένα μοναστήρι στο όρος Όλυμπος της Βιθυνίας, στη Μικρά Ασία.

Ο Κύριλλος, του οποίου το κοσμικό όνομα ήταν Κωνσταντίνος, γεννήθηκε το 827. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη γεωμετρία, αστρονομία, μουσική, ρητορική, φιλολογία, διαλεκτική και φιλοσοφία. Έγινε ιερέας και μετέπειτα έφτασε στο βαθμό του επισκόπου. Δίδαξε τη Φιλολογία, Φιλοσοφία και Θεολογία.

Το 863, μετά απo αίτημα του Σλάβου ηγεμόνα της Μοραβίας Ραστισλάβου, όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Μιχαήλ Γ΄, ο Πατριάρχης Φώτιος επέλεξε τους Μεθόδιο και Κύριλλο, οι οποίοι διακρίνονταν για τη σοφία τους, για το δύσκολο έργο του εκχριστιανισμού των Σλάβων. Οι δύο ιερωμένοι δέχτηκαν με μεγάλη προθυμία και χαρά, θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα υπηρετούσαν το θέλημα του Θεού και θα οδηγούσαν στο δρόμο της σωτηρίας τους λαούς των περιοχών που βρίσκονταν πάνω από τα βόρεια σύνορα της Αυτοκρατορίας.