Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2023

Απάντηση σε ανιστόρητες εικασίες για την Αντίσταση και την Απελευθέρωση

Καλάβρυτα 13 Δεκεμβρίου 1943: Από δω πέρασαν οι Ναζί αφήνοντας πίσω 800 νεκρούς
Προσπάθεια ισοπέδωσης και επανακαταγραφής της ιστορίας, εκδηλώνεται τα τελευταία χρόνια από κάποιους πανεπιστημιακούς στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Οι οποίοι αμφισβητούν το ότι υπήρξε απελευθέρωση της πόλης με την είσοδο των τμημάτων του ΕΛΑΣ, στις 30 Οκτωβρίου 1944, ενώ ακόμη ισχυρίζονται ότι  o ΕΛΑΣ δεν έκανε αντίσταση κατά των κατακτητών αλλά.. "εμφύλιο πόλεμο", για να καταλήξουν με λογική ραγιαδισμού ότι δεν χρειαζόταν το αθάνατο έπος της Εθνικής Αντίστασης και ο ανταρτικός αγώνας κατά των κατακτητών "για να μην υπάρχουν αντίποινα".

"Στόχος του ΕΛΑΣ με τις επιθέσεις κατά των Γερμανών ήταν να αυξήσουν τον αντάρτικο στρατό τους για να γίνει στην Ελλάδα δικτατορία του προλεταριάτου", αποφάνθηκε σοβαρά-σοβαρά ένας ομότιμος καθηγητής. Και για να ενισχύσει την άποψή του ότι ήταν αχρείαστος ο αντιστασιακός αγώνας, έφερε ως παράδειγμα το Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη στις 2 Σεπτεμβρίου 1944, επιρρίπτοντας την κύρια ευθύνη όχι στους Ναζί που κατέστρεψαν το χωριό και έκαψαν τους κατοίκους του ζωντανούς στον φούρνο του Γκουραμάνη, αλλά στους αντάρτες του ΕΛΑΣ που νωρίτερα είχαν σκοτώσει δύο Γερμανούς στρατιώτες. 

Ένας άλλος πάλι καθηγητής, που παλιότερα είχε αποφανθεί ότι... δεν γίνονταν βασανιστήρια από τη Χούντα στο Γ΄ Σώμα Στρατού,  θεώρησε ως "εμφύλιο πόλεμο κατά των αντικομμουνιστών" την προσπάθεια του ΕΛΑΣ για την εξουδετέρωση των προδοτικών Ταγμάτων Ασφαλείας του Δάγκουλα, του Πούλου, του Κισά Μπατζάκ, του Βήχου και άλλων που είχαν αποκηρυχθεί δημόσια από το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής για τις "υπηρεσίες" που πρόσφεραν στους χιτλερικούς κατακτητές, καθώς και για τις εκτελέσεις εκατοντάδων Θεσσαλονικέων.

Στις ανιστόρητες αυτές απόψεις, έδωσαν αποστομωτικές απαντήσεις με αναρτήσεις τους τέσσερις καθηγητές του ΑΠΘ οι Γιώργος Μαργαρίτης, Γιάννης Κρεστενίτης, Ρία Καλφακάκου και ο αείμνηστος Κώστας Παπαζάχος που τον χάσαμε πρόσφατα.


Γιώργος Μαργαρίτης

Ο καθηγητής ιστορίας Γιώργος Μαργαρίτης, που έχει εντρυφήσει ιδιαίτερα στην περίοδο της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης έγραψε συγκεκριμένα:

"Η "νομιμοποίηση" των εγκλημάτων του ναζισμού είναι μια πολύ παλιά ιστορία. Ξεκίνησε από τους ίδιους τους ναζί στην διάρκεια του πολέμου.

Μια παράμετρος αυτής της "νομιμοποίησης" υπήρξε η θεωρία των "αντιποίνων" - ότι δηλαδή τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζί οφείλονταν στην δράση της Αντίστασης.... Οι τότε Γερμανοί ναζί μάλιστα επικαλούνταν το "δίκαιο του πολέμου" για να δικαιολογήσουν τις δολοφονίες τους.

Τυπικό δείγμα αυτού του διαβήματος ήταν η αιτιολόγηση των μαζικών εκτελέσεων αμάχων (2.000 άτομα) κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά την Μάχη της Κρήτης. Οι άμαχοι αυτοί, κατά τη ναζιστική λογική παραβίασαν το δίκαιο του πολέμου αντιστεκόμενοι στους εισβολείς και ως εκ τούτου έπρεπε να υποστούν συνέπειες. Πάνω σε αυτό το θεώρημα βασίζεται και η θέση του Ρίχτερ ή άλλων φιλο-ναζί ιστορικών ότι οι αγρότες της Κρήτης είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για "τον εκβαρβαρισμό του πολέμου"!!!!!

Το ίδιο επιχείρημα -που το συμμερίστηκαν και το χρησιμοποίησαν έντονα οι ελληνικές κυβερνήσεις και διοικήσεις της Ελληνικής Πολιτείας (του ναζιστικού καθεστώτος των Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλου, Ράλλη, Χρυσοχόου, Πασσαδάκη κλπ.κλπ.)- χρησιμοποιήθηκε αργότερα για να νομιμοποιησει τις γερμανικές εκτελέσεις ως αποτελέσματα των αντιστασιακών δράσεων.

Έτσι φτάσαμε στο καταπληκτικό συμπέρασμα ότι για τον Χορτιάτη, το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, τη Βιάννο, τα Γιαννιτσά, το Κομμένο φταίει η Αντίσταση και όχι οι Γερμανοί ναζί κατακτητές....

Φυσικά το ναζιστικό αυτό επιχείρημα παραγνωρίζει την βάση της ναζιστικής ιδεολογίας και της συνακόλουθης πολιτικής και στρατιωτικής πρακτικής. Το ρατσισμό -την φυλετική θεωρία- και τη συνακόλουθη ιεράρχηση των ανθρώπων. Ο ναζισμός αρνείται το ρωμαϊκό δίκαιο και, ως εκ τούτου το δικαίωμα των ανθρώπων κατώτερης φυλής να προσφύγουν σε δικαστή ή σε δικαστήριο για τα υποτιθέμενα εγκλήματά τους. Ήδη το ότι γεννήθηκαν "κατώτεροι" αποτελεί έγκλημα και απειλή κατά της φυλετικής καθαρότητας των "ανώτερων".

Έτσι, δεν χρειάστηκε καμία αντιστασιακή πράξη για να αιτιολογηθεί η εξόντωση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, των εγκλείστων στο Παύλου Μελά και τα πολυάριθμα στρατόπεδα "διαλογής" στη χώρα μας, των αυθαίρετα εκτελεσμένων σε κάθε γωνιά της μαρτυρικής πατρίδας μας. Δεν χρειάστηκε καμία "νομική" στήριξη της προγραμματισμένης -στα παραρτήματα του σχεδίου Μπαρμπαρόσσα- εξόντωσης 30.000.000 κατοίκων της Σοβιετικής Ένωσης (για να ανοίξει ζωτικός χώρος για την Άρεια Φυλή!!!!).

Είναι παράξενο και συνάμα ενοχλητικό που παρόμοιες θέσεις και απόψεις υπστηρίζονται σήμερα -μετά από πλήθος παλαιές και πρόσφατες καταδίκες του ναζισμού- εμφανίζονται σήμερα σε χώρους ακαδημαϊκού διαλόγου.Να θυμίσω ότι ο ΟΗΕ και το σύστημα αξιών του μεταπολεμικού κόσμου βασίζονται ακριβώς πάνω στην καταδίκη του ναζισμού.

Η λέξη ντροπή δεν διορθώνει τα πράγματα. Οι ρίζες και οι αιτίες είναι πιο βαθιά. Φοβάμαι δε ότι δεν είναι απλά ηθικές...

Γιώργος Μαργαρίτης


Bασίλης Παπαζάχος

Ο αείμνηστος καθηγητής Γεωφυσικής στο ΑΠΘ, Βασίλης Παπαζάχος έδωσε τη δική του απάντηση στις αντιεπιστημονικές αυτές θεωρίες. Και όπως έγραψε: 

"Ειλικρινά λυπάμαι για την άποψη αυτή. Όχι για τον ΕΛΑΣ (εξάλλου, ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να αποτιμά την ιστορία όπως νομίζει), αλλά για την απίστευτη σύνδεση που γίνεται ανάμεσα στην αντιστασιακή  πράξη (στη δολοφονία των 2 Γερμανών) και στα αντίποινα, δηλαδή τη σφαγή του Χορτιάτη. Η λογική αυτή πάσχει σε 2 βασικά σημεία:

α) Ο τρόπος και τα αντίποινα που εφάρμοζαν οι Γερμανοί (και οι υπηρέτες τους) σε όλες τις κατεχόμενες χώρες, ιδίως από τα μέσα του 1943 και μετά που τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά, δείχνουν ότι υπήρχε μια συγκεκριμένη στρατηγική αντιμετώπισης κάθε  αντίστασης ή υποστήριξης της αντίστασης, με σκληρά αντίποινα στον άμαχο πληθυσμό. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Διστόμου: Παρόλο που οι Γερμανοί δεν είχαν κανένα θύμα στις συγκρούσεις τους με τους αντάρτες, και παρόλο που δεν είχαν κανένα πρόβλημα από το Δίστομο, προχώρησαν σε μία από τις πιο βάρβαρες σφαγές,  αποκεφαλίζοντας γυναίκες, σκοτώνοντας βρέφη και καίγοντας το χωριό. Είναι εντυπωσιακό ότι στο στρατοδικείο, ο λοχαγός των SS Fritz Lautenbach αναγνώρισε ότι δεν υπήρξε καμμία πρόκληση από το χωριό, δέχθηκε ότι δεν είχε διαταγή να το κάψει, αλλά ισχυρίστηκε ότι ακολούθησε "το πνεύμα των διαταγών". Κατά συνέπεια, η Γερμανική  βιαιότητα ήταν μία συνειδητή στρατιωτική επιλογή, η οποία εκδηλωνόταν μετά τα μέσα του 1943, συχνά με ελάχιστη πρόκληση, στο πλαίσιο της πολιτικής του κατακτητή.

Η επιλογή αυτή είχε διαφανεί από την αρχή του πολέμου. Θυμίζω ότι η πρώτη σφαγή αμάχων στην Ευρώπη έγινε στην Κρήτη (Κοντομάρι και Κάνδανος) μετά από εντολή του Γκαίριγκ, ως αντίποινα για την αντίσταση των Κρητικών. Θα σας πρότεινα να διαβάσετε το βιβλίο του Mazower, Inside Hitler's Greece : The experience of occupation, 1941-44, η απλά να δείτε το σπουδαίο λεύκωμα του Βάσου Μαθιόπουλου (1980), Εικόνες Κατοχής, (το οποίο είχα την τύχη να μου χαρίσει ο παππούς μου σε ηλικία 12 ετών), και το οποίο περιέχει πολλές σχετικές πληροφορίες.

β) Η συγκεκριμένη  σκέψη, δυστυχώς, αποτελεί τη βάση της σκέψης κάθε Έλληνα που συμβιβάστηκε με τον κάθε κατακτητή σε αυτή τη χώρα (Τούρκο, Ιταλό, Βούλγαρο, Γερμανό): "Μην αντιστέκεσαι, τα αντίποινα θα είναι φοβερά". Είναι ευτύχημα που υπήρξαν άνθρωποι σε αυτή τη χώρα που δε σκέφτηκαν έτσι, και αντιστάθηκαν στον κάθε κατακτητή, έστω και αν  το τίμημα της αντίστασης ήταν βαρύ. Είναι ευτύχημα που το ίδιο έπραξαν άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη, επιτυγχάνοντας όχι μόνο να στείλουν το μήνυμα της αντίστασης στο Ναζιστή κατακτητή, αλλά και να πετύχουν συγκεκριμένα, πρακτικά οφέλη εναντίον του Ναζισμού. Ευτυχώς που δεν σας άκουσε ο Γιόακιμ Ρόνεμπεργκ, που οδήγησε την ομάδα των Νορβηγών ανταρτών η οποία βύθισε το σκάφος που μετέφερε το υπόλοιπο βαρύ ύδωρ από τη Νορβηγία στη Γερμανία για την παρασκευή της Γερμανικής πυρηνικής βόμβας. Ευτυχώς δε σας άκουσαν οι Γάλλοι maquis που με συντονισμένες δράσεις και σαμποτάζ υποστήριξαν την απόβαση στη Νορμανδία.

Κ.Παπαζάχος


Ρία Καλφακάκου

Σε λίγες γραμμές η καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης, Γλυκερία Καλφακάκου κατέθεσε τη δική της άποψη για τις ανισυόρητες αιτιάσεις, γράφοντας:

"Ντροπή.

Απέναντι στην ιστορία και στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους πολεμώντας το φασισμό.

Φαίνεται εσείς θα καθόσασταν ως νομοταγής πολίτης, περιμένοντας  μπας και κερδίσουν οι Άγγλοι τον πόλεμο.

Τόση μικροψυχία...."

Ρία Καλφακάκου


Γιάννης Κρεστενίτης
Τέλος, ο Ομότιμος καθηγητής Οικολογίας του ΑΠΘ, Γιάννης Κρεστενίτης, πρώην πρόεδρος της ΕΥΑΘ, θύμισε την αποσιώπηση της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί, που γινόταν τα προηγούμενα χρόνια, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να υπάρξει πισωγύρισμα στο θέμα αυτό, όπως επιθυμούν κάποιοι. Να τι έγραψε:
"Είναι πράγματι εντυπωσιακό!

Μετά την κατάρρευση του μετώπου και το τέλος της μάχης της Κρήτης (μετά και την συνθηκολόγηση της δωσίλογης Κυβέρνησης Τσολάκογλου, δηλαδή), θα έπρεπε να έχει σταματήσει κάθε αντίσταση κατά του φασιστικού και ναζιστικού ζυγού, για το φόβο των αντιποίνων, από τις δυνάμεις κατοχής και των συνεργατών τους κατά των άμαχων πολιτών!!!

(Οπότε δεν θα αναπτυσσόταν το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ και δεν θα είχαμε τους ΕΛΑΣίτες να παρατρώνε και δεν θα μας ζάλιζαν με τα γραψίματά τους).

Δηλαδή, πηγαίνοντας αρκετά χρόνια πιο πίσω, δεν έπρεπε οι Έλληνες να ξεσηκωθούν κατά των Τούρκων για το φόβο των αντιποίνων;

Δεν έπρεπε π.χ. στη Μακεδονία ο Εμμανουήλ Παππάς να οργανώσει και να ηγηθεί του ξεσηκωμού κατά του Οθωμανικού ζυγού; Ενός ξεσηκωμού που είναι γνωστό ότι οδήγησε στον αφανισμό ολόκληρων χωριών στην περιοχή της Θεσσαλονίκης (Βασιλικά, Επανομή κλπ) και της Χαλκιδικής!!!!!

Είναι, για μένα τουλάχιστον, προφανές, από μια σειρά μηνυμάτων που στάλθηκαν στο ΔΙΑΛΟΓΟ (αλλά από ότι διαβάζω όχι μόνον εδώ), αναφορικά με το θέμα της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης στις 30/10/1944 από τις δυνάμεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, την αναθηματική στήλη που έχει τοποθετηθεί λίγα μέτρα από το Βασιλικό Θέατρο και τον εορτασμό της  επετείου αυτής και παρά την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης από την Ελληνική Βουλή το 1982 (θυμόμαστε ότι η σχετική συζήτηση είχε αρχίσει στη Βουλή στις 17/8/1982 ημέρα της μαύρης επετείου του Μπλόκου της Κοκκινιάς), ότι αναβιώνει εκ νέου η διχαστική λογική που επέβαλε ο Ε. Αβέρωφ και οδήγησε στην αποχώρηση της τότε ΝΔ από την συζήτηση στη Βουλή.

Μάλλον κάποιοι θα ήθελαν να έχουμε παραμείνει στο τι αναγνώριζαν ως εθνική αντίσταση οι προϋπάρχοντες του 1982, χουντικοί κατά βάση, νόμοι.

Και τώρα, επειδή δεν έχουν "χωνέψει" ούτε την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, ούτε και τον εορτασμό της επετείου της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, ξιφουλκούν κατά της αναθηματικής στήλης και ζητούν την απομάκρυνσής και ίσως σε επόμενη φάση και πάλι την αποσιώπηση της επετείου απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης το 1944, όπως συνέβαινε για πάρα πολλά χρόνια πριν. Το ιστορικό της αποσιώπησης αυτής περιγράφεται πολύ καλά στα δημοσιεύματα που έχουν ήδη σταλεί με μηνύματα συναδέλφων, τις προηγούμενες ημέρες.

Θεωρώ ότι δεν πρέπει να αφήσουμε να πραγματοποιηθεί αυτό το πισωγύρισμα, ειδικά σε αυτή την περίοδο που δυστυχώς και άλλα πισωγυρίσματα επιχειρούνται σε αυτή την πόλη.

Να είμαστε όλοι καλά!

Γιάννης Ν. Κρεστενίτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.