Καλή η "ανεξαρτησία", καλό και το βόλεμα των 20.000 ευρώ το μήνα

Είναι λυπηρό να βλέπει κανείς να αποχωρεί κάποιος από το κόμμα ή την παράταξη που τον τίμησε, τοποθετώντας τον στα ψηφοδέλτιά του, αλλά να μην παραιτείται από την έδρα που κατέχει και κατά συνέπεια και από την αποζημίωση που εισπράττει, παχυλή σε ορισμένες περιπτώσεις.

Το είδαμε το έργο  με αποχωρήσεις βουλευτών από κόμματα και δημοτικών συμβούλων από τις παρατάξεις τους, οι οποίοι αρνούνται να παραδώσουν την έδρα τους. Το βλέπουμε και τώρα με την περίπτωση της αποχώρησης του Κρίτωνα Αρσένη από το ΠΑΣΟΚ αλλά και την ταυτόχρονη άρνησή του να παραδώσει την έδρα και τον μισθό στην ευρωβουλή όπου τον διόρισε ο Γιώργος Παπανδρέου.

Το ΠΑΣΟΚ επισήμως ζήτησε από τον παραιτηθέντα ευρωβουλευτή να παραδώσει την έδρα «η οποία ανήκει στο κόμμα» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η Φώφη Γεννηματά. Τρία άλλα κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ με αναρτήσεις στο διαδίκτυο επιτέθηκαν στον νεαρό ανεξάρτητο ευρωβουλευτή για τον ίδιο λόγο.

Σήμερα συντονισμένες είναι οι επιθέσεις εναντίον του Κρίτωνα Αρσένη από εφημερίδες και αρθρογράφους. Το «Εθνος» ειρωνεύεται τον ευρωβουλευτή ότι θέλει την έδρα στο όνομα της ...κοινωνίας των πολιτών και αναφέρει επικριτικό τουίτερ «Κρίτωνα παίρνεις 20.000 ευρώ τον μήνα επειδή ψηφίσαμε ΠΑΣΟΚ. Λίγη τσίπρα είσαι και νέος άνθρωπος».

Στα «Νέα» ο Κρίτων Αρσένης δέχεται επίθεση από τον Γιώργο Παπαχρήστο ο οποίος στη στήλη του διερωτάται «τίποτα δεν πήρε από τη μάνα του;» ενώ χαρακτηρίζει «άθλια» την απόφαση να διατηρήσει την έδρα και τον μισθό της ευρωβουλής. «Ως πολίτης δεν αισθάνομαι καθόλου ανυπεράσπιστος ώστε να έχω αναθέσει την υπεράσπισή μου σε έναν τύπο όπως ο Κρίτων που λειτουργεί ως τον τελευταίο «ρουσφετάκια» της πολιτικής. Και αναρωτιέμαι με τη σειρά μου ποιές είναι αυτές οι κοινωνίες που του έχουν αναθέσει αυτόν τον ρόλο. Κρίμα πάντως. Θα ήταν πιο έντιμο να παραδεχθεί ότι παραμένει στο ευρωκοινοβούλιο για τον μισθό και μόνο!» γράφει ο δημοσιογράφος.

Ολομέτωπη επίθεση στον Κρίτωνα Αρσένη κάνει και ο Γιώργος Καρελιάς από τη στήλη του στο protagon: «Ένας (ευρω)βουλευτής αποχώρησε από το κόμμα με το οποίο εξελέγη στην Ευρωβουλή. Δεν είναι ο πρώτος, ούτε θα είναι ο τελευταίος.

Εξήγησε ότι διαφωνεί με ορισμένες από τις πολιτικές που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση, την οποία στηρίζει το (πρώην) κόμμα του. Δεν έχει μεγάλη σημασία ότι αυτές τις πολιτικές ακολουθούσε και το (πρώην) κόμμα του, όταν ήταν μόνο του στην κυβέρνηση. Τώρα του ήρθε να διαφωνήσει, τώρα διαφώνησε. Ούτε είναι πρωτοφανές ότι, ενώ αποχωρεί από το κόμμα που τον εξέλεξε, δεν παραιτείται από την έδρα του. Το έχουν κάνει κι άλλοι, οι περισσότεροι, στο παρελθόν.

Στην περίπτωση, όμως, του σημερινού πρωταγωνιστή, Κρίτωνα Αρσένη, υπάρχουν δυο ιδιαιτερότητες. Πρώτον, η θέση στην ευρωβουλή είναι καθαρός διορισμός. Δεν έχει καν το άλλοθι ότι εξελέγη με σταυρό προτίμησης, άρα δικαιούται, έστω κατά το ήμισυ, να κρατήσει την έδρα. Εξελέγη γιατί ο αρχηγός του κόμματος, ο τότε αρχηγός, τον έβαλε στις πρώτες θέσεις της λίστας. Άραγε, ο κ. Αρσένης ενημέρωσε τον Γιώργο Παπανδρέου ότι θα αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ και τον ρώτησε αν πρέπει να παραιτηθεί από ευρωβουλευτής;

Το δεύτερο και σημαντικότερο: ο κ. Αρσένης είναι νέος στην ηλικία και εμφανίζεται ως φορέας κάποιων νέων ιδεών και νέας νοοτροπίας. Η σημερινή στάση του, όμως, ταυτίζεται απολύτως με τη γνωστή παλαιοκομματική λογική, που θέλει και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Δηλαδή, ο ίδιος εμφανίζεται να διαμαρτύρεται για όσα κάνει το (πρώην) κόμμα του, αλλά κρατάει τη θεσούλα, που εκείνο του έδωσε. Και εν προκειμένω δεν πρόκειται για θεσούλα, αλλά για θεσάρα με πολλές χιλιάδες ευρώ μηνιαίες απολαβές.
Υπάρχει και κάτι ακόμη χειρότερο: στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την άρνησή του να παραιτηθεί από ευρωβουλευτής, πήρε σβάρνα τα μέσα ενημέρωσης και είπε ότι δεν το κάνει γιατί θέλει «να υπερασπιστεί τα κινήματα των πολιτών». Αν ήταν γνήσιος φορέας νέων ιδεών και όχι παλαιοκομματικής νοοτροπίας, θα αποχωρούσε από το κόμμα του, θα τους έτριβε στη μούρη την παραίτηση από την έδρα του Στρασβούργου και θα κατέβαινε στον δρόμο, μαζί με τα «κινήματα των πολιτών», να υπερασπιστεί τις ιδέες του. Τότε κανείς δεν θα μπορούσε να του πει ότι παριστάνει εκ του ασφαλούς τον «αντάρτη» ούτε ότι είναι -κι αυτός- πολιτικό προϊόν της οικογενειοκρατίας.

Κρίμα που άλλος ένας νέος άνθρωπος υιοθετεί γνωστά παλαιοκομματικά τερτίπια. Και δυο φορές κρίμα που ο ευρωβουλευτής Κρίτων δεν γνωρίζει ότι, τουλάχιστον ορισμένες φορές, «κρείττον του λαλείν το σιγάν».