Συγκίνηση στη νέα συνάντηση συγγενών εκτελεσμένων στο Γεντί Κουλέ

Περίσσεψε η συγκίνηση στη νέα συνάντηση που πραγματοποίησαν στο χώρο των εκτελέσεων πίσω από το Γεντί Κουλέ συγγενείς των εκτελεσμένων της περιόδου του Εμφυλίου, καθώς είχαν την ευκαιρία να δουν τον κρανίου τόπο όπου μαρτύρησαν οι δικοί τους άνθρωποι, αλλά στη συνέχεια να ξεναγηθούν στους χώρους των πρώην φυλακών Επταπυργίου.

Η συνάντηση-ξενάγηση οργανώθηκε με πρωτοβουλία της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Κι εκεί, η Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, Θεανώ Καπέτη και ο εκπρόσωπος του ιστορικού τμήματος του ΚΚΕ, Δημήτρης Παπατολίδης περιέγραψαν τις προσπάθειες που γίνονται ώστε:

 α) Να προχωρήσουν οι προσπάθειες εντοπισμού και άλλων ομαδικών τάφων με νέες ανασκαφικές εργασίες που θα γίνουν στην περιοχή γύρω από το πάρκο Εθνικής Αντίστασης, το μόνο ελεύθερο χώρο που υπάρχει, καθώς σε όλα τα άλλα σημεία έχουν ανεγερθεί οικοδομές

β) Η διαδικασία ταυτοποίησης μέσω DNA θα προχωρήσει σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Μωραϊτη, διευθυντή του Εγκληματολογικού Μουσείου και του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου στην Αθήνα

γ) Καταβάλλεται προσπάθεια ώστε μέχρι το Φθινόπωρο να έχει ολοκληρωθεί η ανέγερση μνημείου για τους εκτελεσμένους του Γεντί Κουλέ πίσω ακριβώς από το Επταπύργιο και σε κοντινό σημείο από τον «συνήθη τόπον εκτελέσεων».

Οι συγγενείς συναντήθηκαν στο πάρκο Εθνικής Αντίστασης στις Συκιές, όπου βρέθηκαν οι ομαδικοί τάφοι με τους 36 σκελετούς εκτελεσμένων. Στη συνέχεια πήγαν στο σημείο, όπου η ΚΕ του ΚΚΕ θα τοποθετήσει μεγάλο μνημείο για τους εκτελεσμένους, και κατέληξαν στο Γεντί Κουλέ, όπου πραγματοποιήθηκε ξενάγηση στους χώρους του κολαστηρίου, όπου φυλακίστηκαν και βασανίσθηκαν οι δικοί τους άνθρωποι, πριν οδηγηθούν στην εκτέλεση.

Ακόμη περισσότεροι συγγενείς

Σ' αυτή τη συνάντηση έδωσαν το «παρών» ακόμα περισσότεροι συγγενείς εκτελεσμένων, καθώς η προσπάθεια για τον εντοπισμό τους συνεχίζεται αδιάκοπα. Κάποιοι ήρθαν μαζί με τους συντρόφους τους και τα παιδιά τους, για να μαθαίνουν οι νεότερες γενιές και να ψηλώνουν από περηφάνια για την ιστορία των προγόνων τους. Αυτών των ανθρώπων που διάλεξαν να σταθούν στα 6 μέτρα με το κεφάλι ψηλά, υπερασπιζόμενοι την πίστη τους στο δίκιο και τις ιδέες τους. Τους ήρωες, που το αστικό κράτος πέταξε μέσα σε ομαδικούς τάφους για να αποδείξει και με αυτόν τον τρόπο τη βαρβαρότητά του.

 Στον χώρο, όπου βρέθηκαν οι ομαδικοί τάφοι, τους συγγενείς καλωσόρισε ο Δημήτρης Παπατολίδης, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Ενημέρωσε για τις ανασκαφικές εργασίες που συνεχίζονται με πρωτοβουλία του Δήμου Νεάπολης-Συκεών και εξέφρασε την πεποίθηση ότι θα εντοπιστούν και άλλοι σκελετοί εκτελεσμένων. Ανέφερε, όμως, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εκτελεσμένων δεν θα βρεθεί, καθώς στο πλαίσιο της ανοικοδόμησης της περιοχής τα λείψανά τους θάφτηκαν στα θεμέλια των πολυκατοικιών.

Κάλεσε τους συγγενείς να συμβάλλουν στην εξακρίβωση των στοιχείων των εκτελεσμένων (ορθογραφικά, αναγραμματισμοί στα ονοματεπώνυμα, τόπους καταγωγής, κ.ά.), ώστε να εγγραφούν σωστά στο μνημείο που θα στήσει το ΚΚΕ. Επίσης να συμβάλλουν στην προσπάθεια του Τμήματος Ιστορίας της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ να δημιουργήσει ένα ντοκιμαντέρ με τις ιστορίες των εκτελεσμένων και μία έκθεση με προσωπικά τους αντικείμενα, φωτογραφίες, κ.ά.

Ενημέρωση από τη Θεανώ Καπέτη

Η Θεανώ Καπέτη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ενημέρωσε αναλυτικά για τις διαδικασίες που θα ακολουθήσουν.

«Είμαστε χαρούμενοι που σήμερα είμαστε εδώ ακόμα περισσότεροι. Ήδη έχουμε συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό συγγενών εκτελεσμένων και συνεχίζουμε την προσπάθεια να βρούμε και άλλους», είπε.

Σε σχέση με τη διαδικασία ταυτοποίησης μέσω DNA, ανέφερε ότι έγινε συνάντηση εκ μέρους του ΚΚΕ από τον Γιάννη Δελή, βουλευτή του ΚΚΕ, με τον Κωνσταντίνο Μωραϊτη, διευθυντή του Εγκληματολογικού Μουσείου και του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου στην Αθήνα, ο οποίος δέχτηκε να αναλάβει την ευθύνη. Η Θ. Καπέτη διευκρίνισε, μάλιστα, πως είναι η κατ' εξοχήν αρμόδια υπηρεσία στην Ελλάδα, καθώς έχει ασχοληθεί και με την ταυτοποίηση αγνοουμένων της Κύπρου, θυμάτων του εμφυλίου στην Ισπανία, και αλλού.

Υπογράμμισε, ακόμα, πως «θα είναι μια διαδικασία η οποία θα διαρκέσει. Μην περιμένουμε ότι αυτό θα τελειώσει σε ένα δύο μήνες».

Η Θ. Καπέτη ανέδειξε, επιπλέον, και ορισμένες προϋποθέσεις που υπάρχουν για να πραγματοποιηθεί η διαδικασία. «Η πρώτη προϋπόθεση», εξήγησε, «είναι να βρεθεί χρηματοδότηση. Γιατί ούτε εμείς και κανένας, δεν θέλει να πληρώσουν οι οικογένειες. Τα ποσά που απαιτούνται είναι μεγάλα. Υπάρχουν όμως προγράμματα στα οποία θα μπορούσε να ενταχθεί και επιδιώκουμε αυτό να γίνει μέσω του εγκληματολογικού μουσείου. Θα ξεκινήσουμε άμεσα τις διαδικασίες κοινοβουλευτικά. (...) Το δεύτερο που μπαίνει ως προϋπόθεση και ευτυχώς έχει γίνει, είναι ότι πρέπει να προσεχθεί ο τρόπος περισυλλογής των οστών. Έτσι κι αλλιώς αυτή η διαδικασία γίνεται με παρουσία αρχαιολόγου. Εμείς έχουμε πει ότι μπορούμε να διαθέσουμε στην διαδικασία αυτή και άλλους αρχαιολόγους που μπορούν να βοηθήσουν, καθώς εδώ υπάρχουν κι άλλοι σκελετοί».

Τρίτο, πρόσθεσε, είναι κάτι που ανέφερε και ο ίδιος ο Κ. Μωραΐτης, δηλαδή ότι χρειάζεται η βοήθεια των συγγενών: «Ήδη έχουν βρεθεί πάνω από 70-80 και μπορεί να είναι και 100 καθώς ορισμένοι απευθύνθηκαν στο Δήμο Νεάπολης Συκεών. Σ' αυτή την προσπάθεια συνεργαζόμαστε με τον δήμο».

«Να γνωρίζετε όμως ότι το στάδιο της συλλογής dna, δειγματοληπτικού υλικού από εσάς, είναι το τελικό», συμπλήρωσε, σημειώνοντας πως αυτή η διαδικασία «μπορεί να μας πει πολλά πράγματα, σχετικά με το φύλο, την ηλικία, το ανάστημα, μια πλήρη περιγραφή. Όλα αυτά θα τα τρέξουμε με όλους τους τρόπους».

Σε σχέση με τις εργασίες ανασκαφής, ενημέρωσε ότι «η συνεννόηση με τον δήμο που το αποφάσισε και το ανακοίνωσε είναι να συνεχιστούν οι εργασίες σε όλη την περιοχή του πάρκου εδώ, και πιο κάτω σε άλλο δημοτικό οικόπεδο, όπως επίσης και στο οικόπεδο που βρίσκεται στο τέρμα της οδού Ομήρου, λίγο πιο πάνω, καθώς έρχονται μαρτυρίες που αναφέρουν ότι υπήρχαν μανάδες που πήγαιναν και άφηναν εκεί λουλούδια».

Το Μνημείο

Σε σχέση με το μνημείο που θα στήσει η ΚΕ του ΚΚΕ, επισήμανε ότι πρόκειται για μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια και πλέον μπαίνει στο τελικό στάδιο.

Όπως είπε, το μνημείο θα στηθεί στο σημείο, όπου σήμερα βρίσκεται ένα παλιό σπίτι, στο τελείωμα του περιβόλου του Επταπυργίου. «Έχει τελειώσει η διαδικασία για την απαλλοτρίωση του ακινήτου από τον δήμο, ο οποίος μας το παραχωρεί για να κάνουμε εκεί το μνημείο. Φαίνεται ότι τον επόμενο μήνα θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της κατεδάφισης, ώστε να ξεκινήσει η διαμόρφωση του χώρου. Θέλουμε να πιστεύουμε πως αν όλα πάνε καλά, θα μπορούμε τον Νοέμβρη να στήσουμε το μνημείο. Ήδη το κεντρικό κομμάτι του έργου που έχει ετοιμάσει ο γλύπτης Άγγελος Βλάσης, είναι στο χυτήριο. Και γύρω από το μνημείο θα τοποθετηθούν τα ονόματα των εκτελεσμένων. Θα είναι ένα μνημείο αντάξιό τους».

Τέλος υπενθύμισε την ανακοίνωση του Δήμου Νεάπολης-Συκεών ότι στο σημείο, όπου βρέθηκαν οι ομαδικοί τάφοι στο πάρκο Εθνικής Αντίστασης, θα γίνει ένα κενοτάφιο για τους νεκρούς που βρέθηκαν τα οστά τους.

Στη διαδρομή προς το Επταπύργιο, οι συγγενείς στάθηκαν μπροστά στο παλιό σπίτι που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο επί της οδού Επταπυργίου και θα γκρεμιστεί για να τοποθετηθεί στη θέση του το μνημείο της ΚΕ του ΚΚΕ.

 

Ξενάγηση στο Γεντί Κουλέ

Στη συνέχεια, οι συγγενείς έφτασαν στο Γεντί Κουλέ και ξεναγήθηκαν στους χώρους του από τη Χρύσα Κοφίνα. Αναφέρθηκε στην ιστορία του Επταπυργίου από τα Βυζαντινά χρόνια, στη χρησιμοποίηση του ως φυλακή επί τουρκοκρατίας από το 1890 έως τη μέρα που έκλεισε τη δεκαετία του '80 και στάθηκε κυρίως στην περίοδο 1945-1955, στις συνθήκες κράτησης και βασανισμού των χιλιάδων πολιτικών κρατουμένων, στις εκατοντάδες εκτελέσεις.

Οι συγγενείς μπήκαν στα σκοτεινά στενά κελιά της απομόνωσης, είδαν στους τοίχους χαραγμένα ονόματα πολιτικών κρατουμένων. Πέρασαν από τον χώρο του επισκεπτηρίου, στους θαλάμους των φυλακών, περπάτησαν στους χώρους αυλισμού των κρατουμένων.

«Προσπαθώ να βάλω τον εαυτό μου να καταλάβει, προσπαθώ να αισθανθώ τι έχει συμβεί. Πήγα στα κελιά της απομόνωσης. Μέσα σε ένα από αυτά μπορεί να ήταν και ο παππούς μου. Να έζησε εδώ μέσα τις τελευταίες του στιγμές μέχρι την εκτέλεση. Προσπαθώ να κάτσει μέσα μου... Θα μου πάρει καιρό. Τι πέρασε αυτός και όλοι οι άλλοι συναγωνιστές του», λέει ο Νίκος Τσολερίδης. Ο παππούς του Γιώργος Τσολερίδης, από την Κατερίνη, εκτελέστηκε στις 5 Μάη του 1947. «Ο πατέρας μου θυμόταν όταν ήρθαν και τον πήρανε, ήταν παιδί γύρω στα 7 και από τότε δεν τον ξαναείδε και έφυγε με αυτό τον καημό. Τον έδωσε ένας ρουφιάνος γιατί ήταν κομμουνιστής. Το μόνο που ήξερε ήταν ότι εκτελέστηκε κάπου εδώ γύρω...».

Η κουβέντα συνεχίζεται για τη βαρβαρότητα σήμερα, για τη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης και καταλήγει πως «ασταμάτητα θυσιάζεται ο λαός για τα συμφέροντα των λίγων και των σχεδίων τους. Για αυτούς που λυσσάνε να πάρουν το ψωμί από τους ανθρώπους».

Ο Αλέξανδρος Ζαχαριάδης, συγκινημένος μιλάει για τον δικό του παππού, τον Γιώργο Ζαχαριάδη, από την Κρηστώνη του Κιλκίς, που εκτελέστηκε στις 27 Μάρτη του 1948. «Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Από τη μία είμαι συγκινημένος, από την άλλη θυμωμένος. Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να γνωρίσω τον παππού μου. Η οικογένεια διαλύθηκε, άλλος στο χώμα, άλλος στο εξωτερικό πολιτικός πρόσφυγας, κάποια παιδιά μεγάλωσαν ορφανά. Δεν πολυμιλούσαν γι αυτά... Ήταν ένα παραμύθι για μένα, που τελικά αποδείχθηκε πραγματικότητα. Να περπατάς στο μέρος όπου ξέρεις ότι κάποτε πήγαινε ένας πρόγονός σου για τον τελευταίο αποχαιρετισμό. Καταδικασμένος πεντάκις σε θάνατο γιατί ήταν κομμουνιστής. Έφτανε αυτό για να τον καταδικάσουν και να τον εκτελέσουν».

Εκεί και η Σοφία Μπαγγέα, με τον σύντροφό της τον Δημήτρη Κωστόπουλο. Και οι δύο έχουν έναν συγγενή εκτελεσμένο. Η Σοφία τον πατέρα της Βασίλη, από το Ελατοχώρι Πιερίας, που εκτελέστηκε στις 30 Νοέμβρη 1948. Μαζί του εκτελέστηκε και ο συγχωριανός του Γιώργος Κωστόπουλος, παππούς του συντρόφου της. «Η μάνα μου με τον καημό έφυγε πριν 13-14 χρόνια, γιατί ποτέ της δεν έμαθε πού ήταν θαμμένος. Εγώ θυμάμαι πολύ λίγο τον πατέρα μου. Ήμουν 4-5 χρονών όταν τον πήραν και τον εκτέλεσαν», λέει η Σοφία.

Ο Δ. Κωστόπουλος θυμάται ότι «τον πήραν μπροστά στα μάτια μου τον παππού. Εννιά η ώρα το πρωί Ιούνιο μήνα. Τους καταδίκασαν με ψευδομάρτυρες που αργότερα τους φρόντισαν και τους αποκατέστησαν επαγγελματικά. Κάποιος έγινε και παππάς».

ΠΗΓΗ: https://www.902.gr/