Κλέαρχος Τσαουσίδης: Ο ακούραστος μαχητής της δημοσιογραφίας και της Αριστεράς

Φτωχότερη η δημοσιογραφική οικογένεια, η δρακογεννιά της αντιδικτατορικής πάλης και του αγώνα για μία καλύτερη Ελλάδα, από την απώλεια του συναδέλφου, φίλου και συντρόφου Κλέαρχου Τσαουσίδη, μαχητικού δημοσιογράφου και πολίτη, μπροστάρη στους αγώνες του τόπου μας, που έφυγε σήμερα από τη ζωή, χτυπημένος από την επάρατη ασθένεια την οποία πολεμούσε εδώ και αρκετά χρόνια. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Η αντιδικτατορική αντίσταση και η Αριστερά πενθούν την απώλεια ενός από τα ιστορικά τους στελέχη, του δημοσιογράφου Κλέαρχου Τσαουσίδη, που πέθανε σήμερα, σε ηλικία 73 χρόνων. Ο Κλέαρχος πήρε ενεργά μέρος στους αγώνες του 114 και του 15%. Ως φοιτητής του Αγγλικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του αντίστοιχου συλλόγου που κατάργησε η χούντα.
Από την πρώτη στιγμή συμμετείχε ενεργά στην αντιδικτατορική αντίσταση, μέσα από τις γραμμές της Σπουδαστικής - Λαϊκής Πάλης και του Ρήγα Φερραίου. Ήταν μέλος της Επιτροπής Κατάληψης της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, το Νοέμβριο του 1973. Συνελήφθη επανειλημμένα και κακοποιήθηκε από τη χουντική ασφάλεια της Θεσσαλονίκης.
Μετά την πτώση της δικτατορίας πρωταγωνίστησε στον αγώνα για την αποχουντοποίηση της Φιλοσοφικής Σχολής. Αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία ήδη από τα χρόνια της χούντας γράφοντας στην εφημερίδα "Θεσσαλονίκη". Μετά τη δικτατορία διετέλεσε διευθυντής της εφημερίδας "Αγγελιοφόρος" και δημοσιογράφος των εφημερίδων "Βήμα" και "Νέα".
Μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού, της ΕΑΡ, του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και του ΣΦΕΑ 1967-1974.
Μέχρι την τελευταία του στιγμή αρθρογραφούσε με τον δικό του μαχητικό τρόπο στην "Αυγή" και το "DAΙLY THESS".
Οι  συναγωνιστές και  οι σύντροφοί του εκφράζουν τα βαθιά τους συλλυπητήρια στην ακούραστη συντρόφισσα της ζωής του Τατιάνα και στην αγαπημένη του κόρη Μαρία.
Η πολιτική του κηδεία θα γίνει αύριο Τετάρτη.

Σύντομο βιογραφικό
Ο Κλέαρχος Τσαουσίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947.
Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του ΑΠΘ από το 1965 ως το 1968 και (μετά από αναγκαστική διακοπή) από το 1974 ως το 1976.
Την ίδια περίοδο, '74 - '76, διετέλεσε για δύο θητείες πρόεδρος του πρώτου μεταδικτατορικού Συλλόγου Φοιτητών Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ.
Άρχισε να εργάζεται το 1969 στην εφημερίδα "ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ". Στη συνέχεια εργάστηκε στις εφημερίδες "ΕΓΝΑΤΙΑ" (1981), "ΝΕΑ" (Γραφείο Θεσ/νίκης 1982-88). Την περίοδο Αύγουστος 1988 - Ιούλιος 1989, διετέλεσε διευθυντής Ραδιοφωνίας της ΕΡΤ στη Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια εργάστηκε στο "Mega Channel" (γραφείο Θεσ/νίκης) και το 1991 επανήλθε στα "ΝΕΑ". Το 1993 οργάνωσε και διεύθυνε ως το 1995, το ραδιοσταθμό ΖΗΤΑ (τοπικό, συνεργαζόμενο με το SKY). To 1995 ανέλαβε Διευθυντής Σύνταξης στη "ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ" της "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ". Το 1997 (Φεβρουάριος) ανέλαβε διευθυντής του "ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ". Κατά περιόδους συνεργάστηκε με τους ραδιοσταθμούς ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ και Antenna.
Υπήρξε επί σειρά ετών (1983 - 88) ανταποκριτής της εφημερίδας ΠΟΝΤΙΚΙ, της Σουηδικής Ραδιοφωνίας και συνεργάτης της Ντόιτσε Βέλλε.
Το 1987 εκλέχτηκε μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ. Από το 1990 ως το 1996 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της ΕΣΗΕΜ-Θ. Το καλοκαίρι του 1995 εκλέχτηκε Α΄ Αντιπρόεδρος της ΠΟΕΣΥ. Το 1995 η ΕΣΗΕΜ-Θ τον εξέλεξε εκπρόσωπο της στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΑΠΕ (τριετής θητεία).
Διετέλεσε μέλος (με υπόδειξη της ΕΣΗΕΜ-Θ) του ΔΣ της Δημοτικής Επιχείρησης Πληροφόρησης Θεσσαλονίκης, γενικός γραμματέας του Βαλκανικού Κέντρου Τύπου και μέλος του Προεδρείου της Βαλκανικής Συνομοσπονδίας Δημοσιογράφων.
Υπήρξε εισηγητής σε δημοσιογραφικά σεμινάρια που οργάνωσαν η IFJ (Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων) και η Παγκόσμια Οργάνωση Δημοσιογράφων στη Βουδαπέστη, Σόφια, Βουκουρέστι, Κοπεγχάγη, Λιουμπλιάνα, Ζάγκρεμπ.
Δημοσιογραφικές αποστολές: Βουλγαρία, FYROM, Ρουμανία, Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Κροατία, Σλοβενία, Ουγγαρία, Κύπρος, Σοβιετική Ένωση (τότε), Λευκορωσία, Φιλανδία, Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, Σκοτία, ΗΠΑ (εκλογές 1994).