Προσδιορίστηκε να γίνει στις 21 Ιανουαρίου 2021 στο Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης η συζήτηση της προσφυγής που κατέθεσαν οι απόγονοι του επί Ναζιστικής Κατοχής Γενικού Διοικητή (υπουργού) Μακεδονίας, συνταγματάρχη Αθανάσιου Χρυσοχόου με την οποία ζητούν να ακυρωθούν οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης με τις οποίες εγκρίθηκε η μετονομασία της (πρώην) ομώνυμης οδού σε Αλβέρτου Ναρ.
Η προσφυγή είχε κατατεθεί από τους απογόνους Χρυσοχόου στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο όμως έκρινε ότι είναι αναρμόδιο, επειδή πρόκειται για τοπική υπόθεση που έχει μεταφερθεί εδώ και χρόνια στην αρμοδιότητα των Διοικητικών Εφετείων.
Σημειώνεται ότι εν αναμονή εκδίκασης αυτής της προσφυγής ακύρωσης, εκκρεμεί στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης η εκδίκαση της αγωγής των απογόνων Χρυσοχόου κατά τριών πρώην δημοτικών συμβούλων και αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα (Αλέκος Γρίμπας, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης και Σπύρος Σακέττας) καθώς το δικαστήριο είχε γνωστοποιήσει ότι θα ανακοινώσει απόφαση στη βάση της απόφασης του ΣτΕ για τη νομιμότητα της πράξης αλλαγής του ονόματος της οδού.
Με παρέμβασή τους στο ΣτΕ οι τρεις πρώην δημοτικοί σύμβουλοι και αντιστασιακοί, μέλη του Συλλόγου Φυλακισθέντων-Εξορισθέντων 1967-1974, είχαν υποστηρίξει τη νομιμότητα της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης να μετονομαστεί η οδός Αθανασίου Χρυσοχόου σε οδό Αλβέρτου Ναρ. Υπογραμμίζοντας ότι η ενέργειά τους αυτή αποβλέπει στο να τιμηθούν όσοι αντιστάθηκαν και δεν συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, αλλά και να ανακτήσει η πόλη την ιστορική της μνήμη, να γίνει παράδειγμα συνύπαρξης και αλληλεγγύης.
Η Θεσσαλονίκη, την τελευταία δεκαετία, επιχειρεί να αποκαταστήσει την ιστορική της μνήμη, επανορθώνοντας τα λάθη της και χωρίς να κρύβει πια τις σκοτεινές πτυχές της διαδρομής της.
Η ένταξη της Θεσσαλονίκης στο «Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών 1941-1945», η καθιέρωση ως επίσημης δημόσιας γιορτής της 30ης Οκτωβρίου 1944, μέρα απελευθέρωσης της πόλης από το ναζιστικό ζυγό, η καθιέρωση της 15ης Μαρτίου, μέρα αναχώρησης του πρώτου συρμού για το Άουσβιτς το 1943, ως ημέρας μνήμης της πόλης, η ανάπλαση-μετατροπή της πλατείας Ελευθερίας σε χώρο μνήμης των αδικοχαμένων συμπολιτών μας, η δημιουργία Μουσείου-Εκπαιδευτικού Κέντρου του Ολοκαυτώματος, συμβάλλουν ώστε η πόλη να μάθει και να αντιμετωπίσει τις αποσιωπημένες και σκοτεινές πτυχές της ιστορίας της, που «στοιχειώνουν» ακόμα το παρόν και το μέλλον της.
Στο πλαίσιο αυτής της καθαρτήριας ανάδυσης της κοινωνικής μνήμης της πόλης, το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης αποφάσισε τη μετονομασία της οδού Αθ. Χρυσοχόου - κατοχικού Φρουράρχου και Γενικού Διοικητή Μακεδονίας, που η θητεία του στιγματίστηκε με την εξόντωση στα ναζιστικά κρεματόρια πενήντα περίπου χιλιάδων εβραϊκής καταγωγής συνδημοτών μας - σε Αλβέρτου Ναρ, λογοτέχνη και θεματοφύλακα της πολυπολιτισμικής ταυτότητας της πόλης, ως μια οφειλόμενη αναγνώριση της συμβολής της εβραϊκής κοινότητας στη φυσιογνωμία της Θεσσαλονίκης.
Οι κληρονόμοι του Αθ. Χρυσοχόου αμφισβητούν την νομιμότητα της μετονομασίας, αμφισβητούν το δικαίωμα ενός αιρετού οργάνου, όπως το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης, αμφισβητούν μια δημοκρατική διαδικασία, επιδιώκοντας να διατηρηθεί σε ισχύ η απόφαση του διορισμένου από την δικτατορία Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, το οποίο τίμησε τον στρατηγό Αθ. Χρυσοχόου, με βάση το χουντικό ΝΔ 179/1969, που αναγόρευσε σε… «αντιστασιακούς» τους συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων και τους επιδαψίλευσε τιμές και ευεργετήματα (!)
Όπως υπογραμμίζουν οι τρεις αντιστασιακοί, με δυσκολία κρύβεται πίσω από την αίτηση ακύρωσης η απόπειρα νομιμοποίησης-εξιλέωσης των αξιωματούχων του κατοχικού καθεστώτος, με την αναπαραγωγή μιας κατασκευασμένης εκδοχής της ιστορίας της πόλης, μέσα στο γενικότερο διεθνές κλίμα αναθεώρησης της ιστορίας και της αντιφασιστικής νίκης, άρνησης του Ολοκαυτώματος, μετατροπής των θυτών σε θύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.