Η ζωή και η δράση του γιατρού Βλάση Γωγούση

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Πέρασε ένας και πλέον χρόνος που έφυγε από τη ζωή μια πολύ ξεχωριστή προσωπικότητα της Θεσσαλονίκης, ο γνωστός γιατρός και κοινωνικός παράγοντας της πόλης, Βλάσης Γωγούσης. Ο πιτσιρικάς εκείνος που δεκαπεντάχρονος ακόμη και φορώντας κοντά παντελόνια, πήρε στους ώμους του τη φοιτήτρια Ροδούλα για να τη σηκώσει ψηλά, προκειμένου αυτή να στεφανώσει την προτομή του Βότση, στη μεγαλειώδη διαδήλωση των νέων της Θεσσαλονίκης, με πρωτοβουλία της ΕΠΟΝ, ώστε να τιμηθεί στις 25 Μαρτίου 1944, η επέτειος της εθνεγερσίας του 1821.

Να θυμίσουμε ότι μία παρόμοια διαδήλωση, με προτεταμένες καταπάνω τους τις μπούκες των γερμανικών πολυβόλων, είχαν πραγματοποιήσει οι φοιτητές και οι μαθητές της Θεσσαλονίκης, πάλι με κάλεσμα της ΕΠΟΝ και ένα χρόνο νωρίτερα, στις 25 Μαρτίου 1943, μόνο που τότε το στεφάνι στο άγαλμα του Βότση το είχε εναποθέσει ο γραμματέας της ΕΠΟΝ του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Άνθιμος Χατζηανθίμου.

Περιέγραψε ως εξής εκείνο το περιστατικό ο Βλάσης Γωγούσης στο βιβλίο του “Γιατί δεν αυτοκτόνησες” που κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδόσεις IANOS:

“Μικρός στην ηλικία ήμουνα στα χρόνια της γερμανικής κατοχής αλλά τα έργα μου...θαυμαστά. Με σημαντική συμμετοχή σε αντιστασιακές εκδηλώσεις- γράψιμο στους τοίχους, μοίρασμα προκηρύξεων και πέταγμα τρικ (τρικ ονομάζονταν πολύ μικρές προκηρύξεις που ρίχνονταν στους δρόμους, νύχτα συνήθως, κατά εκατοντάδες).

Με την εκφώνηση – με τηλεβόα- αντικατοχικών συνθημάτων μέσα στη μαύρη νύχτα, τη μεταφορά προς τον εφεδρικό ΕΛΑΣ σημειωμάτων, όπλων ή πυρομαχικών, χωμένων κάτω απ' τις μασχάλες ή μες στο ...παντελόνι μου, συμμετείχα συγχρόνως μαζί με πολλούς άλλους συνομιλήκους μου σε μαζικές εκδηλώσεις κατά τις εθνικές επετείους (25η Μαρτίου, 28η Οκτωβρίου).

Το άγαλμα του Βότση, στο Λευκό Πύργο, μια χρονιά, το 1944, το στεφάνωσε η Ροδούλα καβάλα στον ώμο μου. Θυμάμαι, όταν άρχισαν οι ριπές των Γερμανών, άρχισα να τρέχω με τυη συναγωνίστρια στον ώμο – στην απέναντι γωνιά την ...ξεφόρτωσα. Για να είμαι δίκαιος, οι Γερμανοί δεν ρίξαν στο ψαχνό, στον αέρα για να διαλυθούμε έριχναν. Πάντως η Ροδούλα δεν την γλύτωσε, λίγους μήνες αργότερα , μετά την απελευθέρωση, την έπιασαν οι Χίτες και την κούρεψαν σύρριζα”.

Από την αντίστοιχη κατάθεση στεφάνου στην προτομή του Βότση που είχε πραγματοποιήσει η ΕΠΟΝ το 1943

O Βλάσης Γωγούσης γεννήθηκε το 1929 και μεγάλωσε στο Διοικητήριο. Μετά την απελευθέρωση, στη διάρκεια της ανώμαλης μετακατοχικής περιόδου, συνελήφθη με υπόδειξη ενός πρώην δωσίλογου, βασανίστηκε άγρια στα κρατητήρια του 8ου αστυνομικού τμήματος και αναγκάστηκε μετά την απελευθέρωσή του να βγει στο βουνό, ήταν μάλιστα ένας από τους αντάρτες που πάτησαν το Άγιο Όρος τα χρόνια του Εμφυλίου πολέμου.

Μετά την παράδοσή του στο Στρατό, επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο όπου και απέκτησε πτυχίο Ιατρικής και εν συνεχεία διδακτορικό δίπλωμα. Άσκησε με πάθος και αφοσίωση το ιατρικό λειτούργημα ως ειδικός παθολόγος επί πέντε δεκαετίες ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, γιατρού Αριστείδη Γωγούση, το όνομα του οποίου φέρουν τρεις οδοί του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης (μία κύρια οδός στην Σταυρούπολη) και μία οδός του Πολυκάστρου Κιλκίς. Λίγο καιρό αφότου πήρε το πτυχίο της ιατρικής, παντρεύτηκε την πρωταθλήτρια στίβου και καλαθοσφαιρίστρια της ομάδας του Ηρακλή, Σοφία Αναστασιάδου, την πολυαγαπημένη του Φούλα.

Ο Βλάσης Γωγούσης διετέλεσε επί μια 10ετία διευθυντής των εξωτερικών ιατρείων του Γαλλικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (Καλογραιών), αντιπρόεδρος του Νοσοκομείου Άγιος Δημήτριος, Πρόεδρος, επί 5ετία, του Νοσοκομείου Παπανικολάου Θεσσαλονίκης και υπηρέτησε επί 35 χρόνια σαν γιατρός της ΔΕΗ, της οποίας τελικώς ανεδείχθη γενικός αρχίατρος όλης της χώρας (1990-1994).

Το 1973 ξεκίνησε μία άνευ προηγουμένου εκστρατεία για την πρόληψη της διάδοσης των ναρκωτικών στην χώρα, ενώ το βιβλίο του ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΕΙΣ , το πρώτο που εκδόθηκε στην Ελλάδα για το θέμα αυτό, βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Και στη συνέχεια, οργάνωσε με δικά του έξοδα, στην διάρκεια της 10ετίας του '70 πλήθος διαλέξεων και ομιλιών σε όλη την Ελλάδα και ειδικότερα στην Μακεδονία και Θράκη. Επίσης οργάνωσε μια μεγάλη εκστρατεία υπέρ της αιμοδοσίας μεταξύ των χιλιάδων ασφαλισμένων της ΔΕΗ, ενώ υπήρξε και ο ίδιος συστηματικός αιμοδότης. Τέλος, πολύ νωρίς, οργάνωσε πρωτοποριακή ενημερωτική καμπάνια για το AIDS και τους τρόπους προφύλαξης.

Ο Βλάσης Γωγούσης άφησε σημαντικό επιστημονικό, συγγραφικό και κοινωνικό έργο, ενώ -τα τελευταία χρόνια -προσέφερε για ικανό διάστημα τις ιατρικές του υπηρεσίες αφιλοκερδώς στους «ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ». Για την προσφορά στην ιατρική, για την ανθρωπιστική και ζωοφιλική του δράση καθώς και την εν γένει κοινωνική του συμβολή έχει βραβευθεί από πολλούς συλλόγους και σωματεία της πόλης μας. Από τον Δήμο Θεσσαλονίκης βραβεύτηκε ως ένας από τους διαπρεπείς γιατρούς της πόλης. Λίγο πριν φύγει από τη ζωή, πρόλαβε να χαρεί με την υλοποίηση της μεγάλης δωρεάς στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, ενός ψηφιακού αγγειογράφου αξίας 1.500.000 ευρώ.

Αυτή ήταν η ζωή και το έργο του Βλάση Γωγούση. Ας είναι αιώνια η μνήμη του.

Διαβάστε περισσότερα για τη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1943 στη Θεσσαλονίκη στο: 
https://farosthermaikou.blogspot.com/2013/03/70.html