Πως γινόταν και με τη σύμπραξη ποιών η λεηλασία του δημόσιου πλούτου στην Ελλάδα

Ένα περιστατικό για μία από τις αιτίες που η χώρα μας έφτασε στη σημερινή κατάντια, για τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου αλλά και τις ευθύνες όσων συνέπραξαν σ΄αυτό, το είχε αναφέρει προφητικά  πριν 37 και πλέον χρόνια ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Κάτρης στο βιβλίο του «Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα» που κυκλοφόρησε το 1974 από τις εκδόσεις Παπαζήση. Έγραφε λοιπόν ο Κάτρης:

«Ένας διευθυντής εφορίας στην Αθήνα μου αποκάλυψε ότι η οργανωμένη φοροδιαφυγή είναι της τάξεως των πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών. Ανοίγοντας φακέλους και ντοσιέ μου παρουσίασε φορολογικές δηλώσεις γνωστών ονομάτων, που ήσαν καταφανώς ανειλικρινείς. «Κοίταξε, μου είπε, ο Σ.Π. είναι από τους μεγαλύτερους εμπόρους. Δηλώνει ότι τα ετήσια κέρδη της επιχειρήσεώς του είναι 120.000 δραχμές (4.000 δολάρια). Ερευνήσαμε την οικογενειακή του ζωή. Έχει τρία αυτοκίνητα και ένα γιοτ. Στο σπίτι του υπηρετούν δύο υπηρέτριες, ένας σοφέρ, ο κηπουρός και μια Αγγλίδα γκουβερνάντα των παιδιών. Κάθε καλοκαίρι κάνουν διακοπές στην Ελβετία. Και είναι και συλλέκτης έργων τέχνης. Αυτός ο ρυθμός ζωής, με τους μετριότερους υπολογισμούς, αντιστοιχεί σε 40.000 - 45.000 δολάρια το χρόνο. Και δηλώνει έσοδα 4.000...».

Ρώτησα αν υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις. «Δυστυχώς, είπε, το κακό είναι γενικό. Όλοι οι μεγάλοι εμφανίζουν στις φορολογικές δηλώσεις το ένα δέκατο των πραγματικών εισοδημάτων τους».

—Και τι μέτρα παίρνετε;

—Δυστυχώς τίποτα. Η φοροδιαφυγή είναι αριστοτεχνικά οργανωμένη με το σύστημα των διπλών λογιστικών βιβλίων. Τα γνήσια είναι για την επιχείρηση. Τα ψεύτικα για την εφορία. Τα ιδιωτικά φοροτεχνικά γραφεία κάνουν χρυσές δουλειές, συμβουλεύοντας και καθοδηγώντας τη σωστή τήρηση των ψεύτικων λογιστικών βιβλίων. Κι όταν κάποιος πιαστεί στη φάκα, θα δωροδοκήσει τον υπάλληλο της εφορίας και εκείνος συνήθως θα κλείσει τα μάτια, γιατί ο μισθός του είναι εξοργιστικά χαμηλός. 

Όλα αυτά μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε, γιατί ο νόμος μας επιτρέπει τη χρησιμοποίηση «τεκμηρίων» από την ιδιωτική ζωή του φορολογούμενου. Αλλά όταν ανέπτυξα στον υπουργό των Οικονομικών ένα σχέδιο δραστικής εξουδετερώσεως της οργανωμένης φοροκλοπής, που θα έκανε να εισρεύσουν στο δημόσιο ταμείο αρκετά δισεκατομμύρια δραχμών, ο υπουργός με αποθάρρυνε, για να μην πω ότι με επέπληξε. «Δηλαδή, μου είπε, θέλεις να δημιουργήσεις στην κυβέρνηση κοινωνικό ζήτημα; Δεν μας φτάνουν οι εξεγέρσεις των εργατών, τα συλλαλητήρια των αγροτών και οι διαδηλώσεις των φοιτητών; Θέλεις νάχουμε και επανάσταση της αστικής τάξεως;»

Κι έτσι για να μη διαταραχθούν οι σχέσεις της κυβερνήσεως και της ολιγαρχίας η φοροδιαφυγή  έγινε θεσμός. Τα δημόσια έσοδα καλύπτονται σχεδόν αποκλειστικά από τη φορολογική αποστράγγιση των λαϊκών τάξεων», πρόσθετε ο Γιάννης Κάτρης. Αυτό και σαν μία απάντηση στις περισπούδαστες θεωρίες που αναπτύσσονται του στυλ «Όλοι μαζί τα φάγαμε»…