Διαχείριση Απορριμμάτων: Ο πλούτος που καταλήγει στα “σκουπίδια”;

Της Κατερίνας Κλείτσα * 

Το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων και των εναλλακτικών προτάσεων έχει ανοίξει στην κοινωνία τα τελευταία χρόνια, λόγω των τοπικών κινημάτων (Κερατέα, Ευκαρπία, κα), τα οποία γεννήθηκαν για να αντισταθούν στα καταστροφικά σχέδια του εθνικού και των περιφερειακών σχεδιασμών.

Ενώ τα σκουπίδια θεωρούνται κάτι βρώμικο και περιττό, από το οποίο πρέπει όλοι να απαλλαγούμε, πίσω από τις κορεσμένες χωματερές και τους γεμάτους κάδους, κρύβεται μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα: Τα σκουπίδια και η εκμετάλλευσή τους μπορούν να γίνουν μία πολύ κερδοφόρα επιχείρηση.

Ο σημερινός σχεδιασμός, που προσανατολίζεται στην καύση απορριμμάτων με τεράστιες μονάδες και υψηλό κατασκευαστικό κόστος  και κόστος διαχείρισης, θα επιφέρει κέρδος για μία ακόμα φορά στους συνήθεις υπόπτους: Τους μεγαλοεργολάβους, που στο όνομα του κέρδους δεν διστάζουν να θέσουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία και να καταστρέψουν ό,τι έχει απομείνει από το φυσικό περιβάλλον.

Απέναντι στον εθνικό σχεδιασμό, υπάρχει επεξεργασμένη  αντιπρόταση για την  διαχείριση των απορριμμάτων, η οποία σέβεται το περιβάλλον και είναι επίσης επικερδής. Η μεγάλη διαφορά, είναι ότι το κέρδος σε αυτήν την περίπτωση δεν καταλήγει στις ήδη φουσκωμένες τσέπες των εργολάβων, αλλά επιστρέφει πίσω στους δημότες της κάθε περιοχής. Ο Δήμος Θερμαϊκού, όπως και κάθε δήμος, μπορεί να υιοθετήσει την εναλλακτική διαχείριση απορριμμάτων και να υπερασπιστεί στην πράξη τα συμφέροντα των κατοίκων.

Η πρόταση αυτή περιλαμβάνει:

•  Την διαλογή των απορριμμάτων στη πηγή (δηλαδή σε επίπεδο νοικοκυριών, επιχειρήσεων κοκ) σε 4 βασικές κατηγορίες: 1) χαρτί 2) πλαστικά – μέταλλα - γυαλί 3) ζυμώσιμα - οργανικά υλικά (υλικά φυτικής ή ζωικής προέλευσης) και 4) υπόλοιπα. Η διαλογή στην πηγή έχει πολύ μεγάλη σημασία καθώς το 40-60% των σκουπιδιών είναι ανακυκλώσιμο, το 40-60% ζυμώσιμο και μόλις το 10% είναι υπολείμματα και αδρανή υλικά.

• Σε επίπεδο Δήμου, ομάδων Δήμων, ή πληθυσμιακών ενοτήτων που να φτάνουν μέχρι τις 200.000 περίπου κατοίκους, χρειάζεται η δημιουργία μικρών εγκαταστάσεων ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων.

•  Σε αυτές τις εγκαταστάσεις θα συγκεντρώνονται τα ανακυκλώσιμα υλικά (πλαστικά, μέταλλα, γυαλί κοκ) και θα οδηγούνται απευθείας στην ανακύκλωση ώστε να επαναχρησιμοποιούνται.

• Στο βαθμό που υπάρχουν σύμμεικτα απορρίμματα (σκουπίδια δηλαδή που δεν έχει προηγηθεί διαχωρισμός) αυτά θα οδηγούνται σε ταινιόδρομους όπου εργαζόμενοι θα αφαιρούν τα ανακυκλώσιμα υλικά και θα τα προσθέτουν στις αντίστοιχες κατηγορίες που περιγράφηκαν παραπάνω.

• Σε ότι αφορά το ζυμώσιμο τμήμα των απορριμμάτων η απάντηση είναι απλή: αερόβια κομποστοποίηση, αφαίρεση των αδρανών υλικών (π.χ. μπάζα από επισκευές) με κοσκίνισμα και αξιοποίηση του κομπόστ σαν υψηλής ποιότητας εδαφοβελτιωτικό υλικό. Τα αδρανή που προκύπτουν αξιοποιούνται στην οδοποιία ή σε αποκαταστάσεις τοπίου (π.χ. αποκατάσταση λατομείων).

Οι μονάδες αυτές απαιτούν φτηνό και απλό μηχανολογικό εξοπλισμό και μπορούν να δημιουργηθούν από τους ίδιους τους Δήμους.

Την ίδια στιγμή, δημιουργούν θέσεις εργασίας καθώς απαιτούν κυρίως εργατικά χέρια, τείνουν σε παραγωγή μηδενικών αποβλήτων, δεν προξενούν κανένα περιβαλλοντικό πρόβλημα, ούτε εκπέμπουν οσμές.

Τέλος παράγουν εξαιρετικής ποιότητας χρήσιμα προϊόντα (π.χ. εδαφοβελτιωτικό υλικό κ.α.) που μπορούν να αξιοποιηθούν από τους κατοίκους της κάθε περιοχής ή να πωληθούν, έτσι ώστε τα έσοδα των Δήμων να αυξηθούν και τα δημοτικά τέλη να μειωθούν.

Με τους Δήμους στα χέρια της Αριστεράς μπορούμε να προχωρήσουμε άμεσα σε τέτοιες ριζοσπαστικές λύσεις, προχωρώντας σε ρήξη με τα μεγάλα συμφέροντα, μοιράζοντας το κέρδος στις τοπικές κοινωνίες. Μέσα από τη στάση μας σε τέτοια μέτωπα θα κριθεί η αλλαγή πορεία στο Δήμο μας!