Η Αμφίπολη, ο λόφος Καστά και το Ολοκαύτωμα των Κερδυλίων

Τμήματα στρατιωτών των Ναζί περνάνε μπροστά από τον Λέοντα της Αμφίπολης

Επειδή η Αμφίπολη δεν είναι μόνο ο λόφος Καστά και ο περίλαμπρος Μακεδονικός τάφος με τον αρχαιολογικό του πλούτο, που άφησε άφωνη την ανθρωπότητα, αξίζει να θυμηθούμε ότι δίπλα ακριβώς στον αρχαιολογικό χώρο, βρίσκονται τα Κερδύλια, όπου στις 17 Οκτώβρη του 1941, έγινε ένα από τα πιο φριχτά και αποτρόπαια εγκλήματα των Ναζί στη χώρα μας.

Το ολοκαύτωμα των Κερδυλίων, υπήρξε η πρώτη αποτρόπαια πράξη των Γερμανών κατακτητών στην Ελλάδα, με την επίδειξη μιας απίστευτης κτηνωδίας και μιας βαρβαρότητας, καθώς οι χιτλερικοί υπάνθρωποι, εκτέλεσαν ομαδικά 235 ανυποψίαστους και ανυπεράσπιστους κατοίκους, πυρπολώντας και ξεθεμελιώνοντας τα δύο μαρτυρικά χωριά Άνω και Κάτω Κερδύλια.

Ήταν μόλις πέντε μήνες μετά την εισβολή των Γερμανών Ναζί στο ελληνικό έδαφος, όταν μετά από καταγγελία του τότε προέδρου της κοινότητας, διορισμένου στη θέση αυτή από τη δικτατορία Μεταξά, ότι οι κάτοικοι εφοδιάζουν με τρόφιμα τους πρώτους αντάρτες στην Ελλάδα, τους αντάρτες της εθνικοαπελευθερωτικής οργάνωσης «Ελευθερία», που δρούσε στο Κερδύλιο Όρος, περικυκλώνουν τα Άνω και Κάτω Κερδύλια.

Γύρω στις 8.00 το πρωί, οι Γερμανοί συγκεντρώνουν με τη βία όλους τους κατοίκους, γυναίκες και άνδρες, άρρωστους και ανήμπορους ηλικιωμένους, του πάνω και κάτω χωριού στις θέσεις Αλώνια και Κούτρες αντίστοιχα, σε απόσταση πεντακοσίων μέτρων μεταξύ τους αλλά χωρίς οπτική επαφή.

Στους χώρους των συγκεντρώσεων, οι κάτοικοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τα πολυβόλα και τους παρατεταγμένους στρατιώτες.

Η ρίψη μιας κόκκινης φωτοβολίδας δίνει το σύνθημα για την έναρξη του μακελειού που επρόκειτο να ακολουθήσει. Τα πολυβόλα θερίζουν τους συγκεντρωμένους κατοίκους και οι γειτονικές πλαγιές σείονται από τον κρότο των γερμανικών πολεμικών όπλων. Τα γυναικόπαιδα στο άκουσμα των πολυβόλων γυρνούν πίσω και τρέχουν προς την κατεύθυνση των συγκεντρωμένων.

Η εικόνα είναι φρικιαστική. 235 κάτοικοι, 130 από τα Άνω Κερδύλια, 80 από τα Κάτω Κερδύλια και γύρω στους 25 από άλλα χωριά, κείτονται νεκροί. Οι Γερμανοί με βιαιότητα αποτελειώνουν έναν προς έναν κάποιους τραυματισμένους και επιδίδονται σε μια άνευ προηγουμένου καταστροφή και εκθεμελίωση των χωριών πυρπολώντας όλα τα σπίτια.

Απομένουν παιδιά μέχρι 15 χρονών, γυναίκες και ανήμποροι γέροι που θα αναλάβουν το οδυνηρό χρέος της ταφής των δικών τους σε αβαθείς τάφους και προσωρινά σκέπαστρα για να προφυλάξουν τα πτώματα από τα σκυλιά και τα αγρίμια.

Γύρω μόνο ερείπια. Οι Γερμανοί γκρέμισαν έως και τις παράγκες, απέμειναν όρθιες μόνο οι εκκλησίες των χωριών.

Οι  κάτοικοι αναζητούν καταφύγιο στα γύρω χωριά, κυρίως στην Ευκαρπία και στο Καστρί.

Ακολουθεί η σκληρή δοκιμασία της επιβίωσης. Η φτώχεια, η πείνα, και η ερήμωση. Πολλά ανήλικα παιδιά χάνουν τη ζωή τους από την πείνα. Το 1950 όλες μαζί οι χήρες και τα ορφανά, και από τα δύο χωριά, εγκαθίστανται σε χώρο κοντά στα κατεστραμμένα χωριά και χτίζουν από την αρχή  το καινούργιο χωριό που το ονομάζουν Νέα Κερδύλια.

Περισσότερα για το Ολοκαύτωμα ρτων Κερδυλίων, δείτε εδώ:

http://farosthermaikou.blogspot.gr/2012/06/blog-post_5031.html