Για ποιους "βανδαλισμούς" κάνουν λόγο Βρούτσης-Δένδιας;

Παρακολουθούμε δυο μέρες τώρα στα δελτία ειδήσεων, τα πλάνα που δείχνουν τα κανάλια, αναφέροντας για "βανδαλισμούς" στο γραφείο του ανεκδιήγητου υπουργού εργασίας Βρούτση κατά την είσοδο σ΄αυτό μελών του ΠΑΜΕ. Η τακτική της εισβολής σε υπουργικά ή άλλα γραφεία και οι ανάλογες ενέργειες μας βρίσκουν αντίθετους. Για ποιούς όμως βανδαλισμούς γίνεται λόγος;

Αυτό που έδειχνε και δείχνει η τηλεόραση, ήταν κάποιες αναποδογυρισμένες καρέκλες, κάποια τουμπαρισμένα καλαθάκια αχρήστων, μερικά πεταμένα ντοσιέ, μια ριγμένη κρεμάστρα και ένα σπασμένο κοντραπλακέ. Συνιστούν αυτά "βανδαλισμούς"; Μάλλον έχουν κάποιοι χάσει το νόημα των λέξεων και πιστεύουν ότι με τις υπερβολές και τη μεγέθυνση περιστατικών, θα αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και θα κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες για την πολιτική τους που οδήγησε μισθωτούς και συνταξιούχους στην εξαθλίωση.

Ας πήγαινε ο κ. Βρούτσης και τα άλλα σαϊνια της κυβέρνησης έξω από τις τράπεζες χτες και σήμερα, να δει την οργή και την αγανάκτηση των συνταξιούχων, όταν εισπράττοντας την πενιχρή ήδη σύνταξή τους να αντιλαμβάνονται τις νέες περικοπές που έγιναν και τότε θα καταλάβαινε ποιος κάνει «βανδαλισμούς». Ποιος καταστρέφει μια κοινωνία ολόκληρη. Ποιός ποδοπατάει τους απόμαχους της ζωής, τα άλλοτε «περήφανα γηρατειά» που σήμερα ο κ. Βρούτσης και οι όμοιοί του από τα κόμματα εξουσίας τους κατάντησαν πένητες.

Αναφορικά με το χτεσινό περιστατικό στο υπουργείο Εργασίας, παραθέτουμε στη συνέχεια το πετυχημένο σχόλιο που υπάρχει στο σημερινό «Βήμα», υπό τον τίτλο «Ευελιξία κύριε Δένδια, ευελιξία»:.

Είναι κοινώς παραδεκτό ότι στα χρόνια της Μεταπολίτευσης το ΚΚΕ δεν έδωσε δικαιώματα στις αρχές ή στη Δικαιοσύνη.

Η δράση του, πολιτική και συνδικαλιστική, υπήρξε σχεδόν υποδειγματική και επί της ουσίας μετριοπαθής για κομμουνιστικό κόμμα.

Μπορεί κατά καιρούς ομάδες και εκφράσεις του να έδρασαν ακτιβιστικά, αλλά πάντα εντός πλαισίων νομιμότητας.

Δεν ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη στο γραφείο του υπουργού Εργασίας. Ίσως τα στελέχη του ΠΑΜΕ να κατελήφθησαν από ιερή αγανάκτηση και να υπερέβαλαν εαυτούς.

Ωστόσο, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι δεν χαρακτηρίζουν το ΚΚΕ οι βιαιοπραγίες.

Κάτι που όφειλαν οι αρχές να συνυπολογίσουν πριν προβούν στις μαζικές συλλήψεις μελών του κομμουνιστικού κόμματος, τις πρώτες - σημειωτέον - στη Μεταπολίτευση.

Η εποχή είναι φορτισμένη και τα νεύρα όλων τεντωμένα.

Έχει σημασία βεβαίως η τήρηση του νόμου και της τάξης. Από την άλλη όμως, η πολιτική ακαμψία και μυωπία μπορούν να πυροδοτήσουν ανεξέλεγκτες εντάσεις.

Λίγη ευελιξία κύριε Δένδια....μην χάνετε το μέτρο.