Αναβολή παρουσίασης βιβλίου

Η τελευταία νέα έξαρση της πανδημίας με τον κορωνοϊό και η μετάλλαξη "Όμικρον", έγιναν αιτία αναβολής για αργότερα της παρουσίασης του νέου βιβλίου του δημοσιογράφου και συγγραφέα Σπύρου Κουζινόπουλου "Η συμμετοχή της Επανομής στην Επανάσταση του 1821- Η ύπαιθρος Θεσσαλονίκης στην Παλιγγενεσία", που επρόκειτο να γίνει αρχές Δεκεμβρίου στο Δημοτικό Θέατρο της Επανομής.

Το βιβλίο εκδόθηκε από το ΔΗΠΠΑΚΥΘ (Δημοτικές, Πολιτιστικές, Περιβαλλοντικές, Αθλητικές, Κοινωνικές, Υπηρεσίες) του Δήμου Θερμαϊκού,  συμμετέχοντας στον εορτασμό των 200 χρόνων της Επανάστασης του 1821, που οδήγησε στην εθνική παλιγγενεσία και τη συγκρότηση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. 

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ο συγγραφέας προσπαθεί, μετά από πολυετή έρευνα και εξαντλητική αξιοποίηση των πηγών να σκιαγραφήσει την εξέλιξη της εξέγερσης των Ελλήνων της Μακεδονίας, τη συμμετοχή τους στον γενικό ξεσηκωμό του γένους, ιδιαίτερα δε τη δράση των επαναστατών στις περιοχές της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής. Εστιάζοντας πρωτίστως το ενδιαφέρον στη συνεισφορά της υπαίθρου Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερα της Επανομής στην Επανάσταση του 1821 και τα δεινά που υπέστη η όμορφη αυτή κωμόπολη, όπως και τα άλλα κεφαλοχώρια  της περιοχής, μετά την κατάπνιξη της εξέγερσης. 

Η Επανομή, υπήρξε ένα από τα κέντρα του ελληνισμού στα χρόνια της τουρκοκρατίας στην ανατολική περιοχή της Θεσσαλονίκης. Μόλις ο φλογερός πατριώτης Εμμανουήλ Παπάς σάλπισε το μήνυμα του ξεσηκωμού, περισσότεροι από 120 Επανομίτες με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Δουμπιώτη, οπλισμένοι με πρωτόγονα πολεμικά μέσα,  κατευθύνθηκαν προς την χερσόνησο της Κασσάνδρας, όπου ήταν το κέντρο των επιχειρήσεων, με στόχο την περικύκλωση των τουρκικών μονάδων που στάθμευαν στην περιοχή. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού της κωμόπολης,  άνδρες, γυναίκες και παιδιά, πλην των ανήμπορων γερόντων, άφησαν τις εστίες τους για να ακολουθήσουν τους συγχωριανούς τους πολεμιστές μέχρι την Κασσάνδρα.

Στις 24 Ιουνίου 1821, τουρκικά στρατεύματα κατευθυνόμενα προς την Κασσάνδρα,  εισέβαλαν στην Επανομή και αφού τη λεηλάτησαν, την πυρπόλησαν. Τότε κάηκε και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και έγινε «ο χαλασμός του χωριού», όπως μέχρι σήμερα λένε οι Επανομίτες.   

Μετά την ήττα των ελληνικών δυνάμεων στην Κασσάνδρα και την κατάπνιξη της εξέγερσης, αρκετοί ήταν οι επαναστάτες από την Επανομή που καταφεύγοντας στην κεντρική Ελλάδα, βρέθηκαν να πολεμούν στα Δερβενάκια, όπου συνέβαλαν στην καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη ή μετέχοντας στην εκστρατεία κατά του Ιμπραήμ κ.α..

Όπως σημειώνει ο Σπύρος Κουζινόπουλος στον επίλογο του βιβλίου του, μπορεί να είχε άδοξο τέλος η συμμετοχή των Ελλήνων της Μακεδονίας στον ξεσηκωμό του 1821, όμως με τον αγώνα και τις θυσίες τους καθυστέρησαν επί μήνες τις τουρκικές στρατιές που προέλαυναν προς τη νότια Ελλάδα, δίνοντας το φιλί της ζωής στην Επανάσταση στη Ρούμελη και στο Μωριά ώστε αυτή να εδραιωθεί. για να προχωρήσει η συγκρότηση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.