Τέσσερις αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης από το Σιδηρόκαστρο

Χρήστος Κοσμίδης, Στέργιος Λεβέντης, Γιώργης Τσαρουχάς, Ευπραξία Νικολαίδου

Ειδική αναφορά με ένα πλήθος στοιχείων, πηγών, φωτογραφικού υλικού και μαρτυριών σε τέσσερις Σιδηροκαστρινούς αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, τους Χρήστο Κοσμίδη, Στέργιο Λεβέντη, Γιώργη Τσαρουχά και Ευπραξία Νικολαϊδου, έκανε ο ιστορικός ερευνητής, συγγραφέας και δημοσιογράφος Σπύρος Κουζινόπουλος, προσκαλεσμένος σε ειδική  εκδήλωση που διοργάνωσε η Κ.Ο.Β. Σιντικής του ΚΚΕ στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Σιντικής, στο Σιδηρόκαστρο .

Στην εκδήλωση που ήταν κυρίως για την ανάδειξη της προσφοράς του καπετάνιου του ΕΛΑΣ, Χρήστου Κοσμίδη, επικεφαλής των ανταρτικών τμημάτων που απελευθέρωσαν το Σιδηρόκαστρο και όλο το νομό Σερρών από τους φασίστες Βούλγαρους κατακτητές, το Σεπτέμβριο του 1944, παραβρέθηκαν ο δήμαρχος Σιντικής Γιώργος Τάτσιος , η κόρη του Χρήστου Κοσμίδη, Δέσποινα, ο εγγονός του Αλέξανδρος, συγχωριανοί του καπετάνιου, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και πλήθος κόσμου.

Λίγο πριν το τέλος της εισήγησής του ο ομιλητής πρότεινε στη δημοτική αρχή να δοθούν τα ονόματα των τεσσάρων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης σε δρόμους της περιοχής 

Μέσα από την ομιλία του Σπύρου Κουζινόπουλου αναδείχτηκε ο ρόλος του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στην διάρκεια της φασιστικής βουλγαρικής κατοχής στην περιοχή και αμέσως μετά την απελευθέρωση. Με αδιάσειστα στοιχεία και ιστορικά ντοκουμέντα ήρθε στο φως και αναδείχτηκε η πραγματική ιστορία του τόπου και του σερραίικου λαού, η συνειδητά κρυμμένη για 80 χρόνια. ΚΙ ακόμη παρουσίασε άγνωστες λεπτομέρειες για το πως οι ανταρτικές δυνάμεις του ΕΛΑΣ απελευθέρωσαν την πόλη και τον νομό Σερρών από το φασιστικό ναζιστικό τέρας.

Ολοκληρώνοντας την εισήγησή του ο Σπύρος Κουζινόπουλος υπογράμμισε μεταξύ των άλλων:

«Θεώρησα όμως χρέος μου, μια και για πρώτη φορά γίνεται στην περιοχή σας μια τέτοια εκδήλωση, να παραθέσω τα στοιχεία που είχα στη διάθεσή μου για τους τέσσερις αυτούς Σιδηροκαστρινούς αγωνιστές. Καθώς το παράδειγμα, ο αγώνας και οι θυσίες τους, πρέπει να αποτελούν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Ενώ πιστεύω ότι και η τοπική κοινωνία πρέπει να τους τιμήσει. Και ο δήμος Σιντικής οφείλει να δώσει τα ονόματά τους σε κάποιους δρόμους. 

Κάθε λαός έχει χρέος να προστατεύει την ιστορική μνήμη και να τιμάει όπως πρέπει τους αγωνιστές που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να υπερασπιστούν τα ιδανικά της Ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας. Προκειμένου να κληρονομήσουν οι επόμενες γενιές το μήνυμα πως η ανθρωπότητα δεν πρέπει να ξαναζήσει ποτέ ξανά τέτοια εγκλήματα σαν αυτά που διέπραξε ο φασισμός στον τόπο μας. Ένα μήνυμα που είναι δραματικά επίκαιρο στην εποχή μας, όπου το τέρας της ακροδεξιάς ξανασηκώνει κεφάλι και οι έμποροι του πολέμου εξυφαίνουν νέα επικίνδυνα σχέδια κατά της ειρήνης», κατέληξε ο Σπ. Κουζινόπουλος.

Η Φιλιώ Σαραντίδου

Στη συνέχεια παρέμβαση πραγματοποίησε η Φιλιώ Σαραντίδου, ιστορικός, Περιφερειακή Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας με τη Λαϊκή Συσπείρωση, Πρόεδρος ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ παραρτήματος Ν. Σερρών, η οποία ανέλυσε γιατί το ΚΚΕ τιμάει τους αγωνιστές που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό και  τη ζωή τους στον αγώνα. Ιδιαίτερα στάθηκε στην ανάγκη να κατανοήσει ο λαός ότι για να φέρει την αλλαγή του κοινωνικού συστήματος κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες πρέπει να στηριχτεί αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις και να μην ελπίζει στη βοήθεια και στήριξη από αστικές δυνάμεις και συμμάχους τους. Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Κανένας λαός δεν μπορεί να στηρίζει την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας του στην αστική τάξη και στα κόμματά της. Γιατί η αστική τάξη, είτε επιτιθέμενη είτε αμυνόμενη, δεν επιτρέπει στον λαό να πάρει στα χέρια του την υπεράσπιση των συνόρων και της ζωής του. Θέλει μόνο να χύνει το αίμα του για τα δικά της συμφέροντα».

Τέλος επισήμανε τα σημερινά πολιτικά καθήκοντα και ανάδειξε την ανάγκη ανάληψης  τέτοιων πρωτοβουλιών ανάδειξης της Ιστορίας του τόπου. Σημειώνοντας: «Θα συνεχίσουμε να κρατάμε ζωντανούς τους δικούς μας ανθρώπους , τους ήρωες της τάξης μας, που έδωσαν μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματος τους για τα ιδανικά μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από κάθε μορφή εκμετάλλευσης».

Ποιος ήταν ο Χ. Κοσμίδης:

Ο Χρήστος Κοσμίδης γεννήθηκε στον Πόντο το 1912 και εγκαταστάθηκε στο χωριό Κάτω Αμπέλια Σιδηροκάστρου. Λόγω οικονομικών δυσκολιών άφησε την Πάντειο μετά το 1ο έτος και, μετά τη θητεία του, διορίστηκε γραμματέας Αγροφυλακής. Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο ως έφεδρος αξιωματικός Πεζικού. Όταν του ζητήθηκε από την τοπική κομματική επιτροπή του ΚΚΕ να βγει στο βουνό για να βοηθήσει στην οργάνωση των τμημάτων του ΕΛΑΣ δεν δίστασε ούτε στιγμή και αφού βάφτισε τη νεογέννητη κόρη του πήρε τα όπλα για να πολεμήσει τους κατακτητές. Αργότερα στις 14 Σεπτεμβρίου 1944, ως διοικητής του 21ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ μπήκε ως απελευθερωτής στην πόλη των Σερρών. Στο ΔΣΕ αναδείχτηκε διοικητής της 132 ταξιαρχίας. Έζησε στην Τσεχοσλοβακία και τη Ρουμανία, επαναπατρίστηκε το 1987 και πέθανε στις 28 Γενάρη 1998.