Η είσοδος του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλονίκη

Ελαιογραφία του Πολύκλειτου Ρέγκου, που εικονίζει τον διάδοχο Κωνσταντίνο
με τον βασιλιά Γεώργιο να εισέρχονται στην ελεύθερη πλέον Θεσσαλονίκη 

του Σπύρου Κουζινόπουλου
Mε την είσοδο του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλονίκη, τη Mητρόπολη του Μακεδονικού ελληνισμού, εκείνο τον σημαδιακό Οκτώβριο του 1912, λήγει μια μακρά περίοδος 482 ετών Οθωμανικής κυριαρχίας. Γι’ αυτό και οι πανηγυρισμοί είναι ξέφρενοι και χιλιάδες λαού ξεχύνονται στους δρόμους και τις πλατείες για να δουν από κοντά τους ηρωικούς Έλληνες στρατιώτες, να τους καλωσορίσουν στην πόλη του αγίου Δημητρίου και να τους ευχαριστήσουν που τους χάρισαν την ελευθερία τους.

Αρχίζει να λειτουργεί η έκθεση για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί στις 30-10-1944

 Άγνωστα και αδημοσίευτα μέχρι σήμερα ντοκουμέντα και φωτογραφίες από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τα Ναζιστικά στρατεύματα, στις 30 Οκτωβρίου 1944, ύστερα από την είσοδο των ανταρτικών δυνάμεων του ΕΛΑΣ, παρουσιάζονται στην έκθεση με τίτλο “Μέρες Κατοχής-Απελευθέρωσης” που διοργανώνει η Εταιρεία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων (ΕΔΙΑ) Μακεδονίας στο κτίριο αρχιτεκτονικού, στην οδό Αγγελάκη 13. Η έκθεση ανοίγει για το κοινό την Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021 και θα είναι ανοιχτή έως τις 10 Νοεμβρίου 2021, τις ώρες 10π.μ. - 7 μ.μ.

Η αναθηματική στήλη για την απελευθέρωση και οι πολέμιοί της

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Ενοχλούνται κάποιοι σφόδρα από την αναθηματική πλάκα που τοποθετήθηκε το 2016 από την τότε διοίκηση Μπουτάρη στο Δήμο Θεσσαλονίκης και με την οποία αποτίεται φόρος τιμής “στη μνήμη των μαχητών του ΕΛΑΣ που απελευθέρωσαν τη Θεσσαλονίκη από τα Ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στις 30 Οκτωβρίου 1944”, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη στήλη.

Πως κινδύνευσε να χαθεί η Θεσσαλονίκη το 1912

 Ο στρατηγός Νικόλα Ζέκωφ επιθεωρεί τα βουλγαρικά  στρατιωτικά τμήματα που κατέλαβαν την Καβάλα. 
Εάν δεν πίεζε ο Βενιζέλος τον Κωνσταντίνο, οι Βούλγαροι θα είχαν εισέλθει πρώτοι, καταλαμβάνοντας και τη Θεσσαλονίκη

του Σπύρου Κουζινόπουλου
Ανέκδοτα έγγραφα από το αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών, αποκαλύπτουν ότι τον Οκτώβριο του 1912 η τότε κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου είχε ενημερωθεί από τον Διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο για το μέγιστο γεγονός, την παράδοση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους στον Ελληνικό στρατό, με εξοργιστική καθυστέρηση 45 ωρών, την ώρα που η πρωτεύουσα της Μακεδονίας κινδύνευε να πέσει στα χέρια των Βουλγάρων που κατά την προέλασή τους απείχαν μόλις 2-3 ώρες από την πρωτεύουσα του μακεδονικού ελληνισμού. 

Το Ολοκαύτωμα του Μεσόβουνου

Ένα ακόμη φριχτό ομαδικό έγκλημα των Ναζί πριν 80 χρόνια

του Σπύρου Κουζινόπουλου
Το Μεσόβουνο ήταν ένα από τα πρώτα χωριά της ηπειρωτικής Ελλάδας που πήρε τα όπλα κατά των κατοχικών αρχών και ένα από τα πρώτα που γνώρισαν τα μαζικά αντίποινα της Βέρμαχτ, με δύο διαδοχικά ολοκαυτώματα και εκατοντάδες νεκρούς. Τα ανθρωπόμορφα τέρατα του Ναζισμού, στις 23 Οκτωβρίου 1941 σκότωσαν ή έκαψαν ζωντανούς 157 κατοίκους του χωριού και άλλους 108 το 1944, ενώ ταυτόχρονα έκαψαν το χωριό.

Έγκλημα, το κλείσιμο της ΜΕΘ του νοσοκομείου Έδεσσας

Μόνο ως έγκλημα χωρίς κανένα ελαφρυντικό, μπορεί να θεωρηθεί η απόφαση του υπουργείου Υγείας για το κλείσιμο της ΜΕΘ του νοσοκομείου Έδεσσας, γεγονός που οδηγεί ακόμη παραπέρα στην αποδυνάμωση της παρεχόμενης περίθαλψης στους κατοίκους του νομού Πέλλας, καθώς, εκτός των άλλων η παθολογική και η μαιευτική-γυναικολογική κλινική του ίδιου νοσοκομείου συγχωνεύονται με τα αντίστοιχα τμήματα των Γιαννιτσών. 

Τα επιταγμένα από τους Ναζί κτήρια στην κατεχόμενη Θεσσαλονίκη

του Σπύρου Κουζινόπουλου 
Δεκάδες οικοδομές και ανάμεσά τους μερικά από τα σημαντικότερα κτήρια της Θεσσαλονίκης, είχαν επιταχθεί από τους χιτλερικούς, στα τριάμισι χρόνια της ναζιστικής κατοχής που έζησε η πόλη τα δίσεκτα χρόνια 1941-1944. Χώροι που χρησιμοποιήθηκαν άλλοτε για τη στέγαση των υπηρεσιών του κατακτητή, άλλοτε για τη διαμονή των Γερμανών, είτε πάλι ως τόποι βασανιστηρίων όπου έζησαν εφιαλτικές στιγμές και μαρτύρησαν εκατοντάδες πατριώτες.

Η γυναίκα που παραβίασε το Άβατο του Αγίου Όρους

Στα 17 της χρόνια με ομάδα ανταρτών βρέθηκε στη μοναστική πολιτεία

 «Φοβόμουν. Ήταν αμαρτία. Είχα ακούσει τόσα για το άβατον...»

Οκτώβριος του 1948. Οι αντάρτες της Χαλκιδικής μπαίνουν στο Άγιον Όρος. Ανάμεσα τους και γυναίκες. Το άβατο για μία ακόμη, λιγοστή φορά καταργήθηκε. Μεταξύ εκείνων των νεαρών ανταρτών και η Ευγενία Πέγιου από το χωριό Μεγάλη Παναγιά κοντά στην Ιερισσό. Τότε ήταν 17 χρόνων. Μισό και πλέον αιώνα αργότερα, μιλούσε για κείνη την περιπέτεια που κράτησε δύο ημέρες.