Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους αγωνιστές της Επανομής

Eδήλωση μνήμης και τιμής για τους αγωνιστές που στάθηκαν αταλάντευτοι στον αγώνα για τα δίκαια του λαού, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, διοργάνωσε την Κυριακή στην κεντρική πλατεία της Επανομής η Τομεακή Επιτροπή Ανατολικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ. Και όπου διατυπώθηκε η απαίτηση να μετονομαστεί η πλατεία Μεταξά, όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση σε «πλατεία Μιχάλη Σινάκου», όπου βρίσκεται και το πατρικό του σπίτι.

«Τιμάμε σήμερα όσους από την περιοχή μας στις πιο δύσκολες εποχές – κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας, της κατοχής, του ένοπλου λαϊκού αγώνα 1941-1949, της παρανομίας - δεν λύγισαν. Αντιστάθηκαν, πάλεψαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν. Δεν πρόδωσαν τις ιδέες τους. Δεν πρόδωσαν τον λαό», τόνισε ο Κοσμάς Στεφανίδης, μέλος της ΤΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ.

Αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι η εκδήλωση για τους αλύγιστους της ταξικής πάλης της Επανομής δεν έγινε τυχαία στην κεντρική πλατεία του χωριού, σημειώνοντας: «Αν σηκώσετε το βλέμμα σας θα δείτε πίσω μου το σπίτι του ιστορικού στελέχους του Κόμματος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτή του κόμματος, πρωτοπόρο στους αγροτικούς αγώνες, βασικό συντελεστή στα γεγονότα του Μάη του ‘36 και πόσα ακόμη, του Μιχάλη του Σινάκου. Σε αυτό το μπαλκόνι έβγαλε την πρώτη του ομιλία ως βουλευτής του ΚΚΕ. Αν γυρίσετε τη ματιά σας αριστερά μου, θα δείτε τον ιστορικό πλάτανο της Επανομής. Κάτω από αυτά τα κλαδιά μαζεύτηκαν οι πρώτοι 22 του μπλόκου. Αυτούς που οι κουκουλοφόροι, οι ντόπιοι συνεργάτες των κατακτητών, σήκωναν το χέρι τους εκείνο το μεσημέρι στις 7ης Αυγούστου του 44, για να καταδικάσουν. Αυτή η πλατεία, με αυτά τα τοπόσημα, δεν μπορεί να φέρει το όνομα του Ι. Μεταξά, του ανθρώπου που η δικτατορία του, έστειλε στα ξερονήσια όσους πάλευαν με ανιδιοτέλεια για ένα καλύτερο συλλογικό μέλλον. Αυτή η πλατεία πρέπει να μετονομαστεί σε πλατεία Μιχάλη Σινάκου. Από μεριάς μας ήμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε αυτή τη μάχη από αύριο κι όλας».

Γιώργος Σανίδας

Ο ιστορικός Γιώργος Σανίδας

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πανεπιστημιακός καθηγητής και συγγραφέας Γιώργος Σανίδας που ανέδειξε πλευρές για την κοινωνική διάρθρωση της Ελλάδας τις δεκαετίες του 20 και του 30 , καθώς και για την εξέλιξη του αγροτικού κινήματος στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και ειδικά της Επανομής που πρωτοστάτησε ο  Μιχάλης Σινάκος.

Όπως ανέφερε: «Στην Επανομή είχε συσταθεί ο Γεωργικός Πιστωτικός Συνεταιρισμός που ήταν ήδη εν ενεργεία από τα πριν το 1924 χρόνια. Ο Σινάκος δραστηριοποιήθηκε μέσα από αυτόν και εκλέχτηκε στη διοίκησή του. Έντονη υπήρξε η παρουσία των κομμουνιστών και άλλων αγροτιστών της Επανομής στην εργατική εξέγερση του Μάη του 1936. Ο ίδιος ο Σινάκος ως βουλευτής του ΚΚΕ αλλά και ως ηγετική φυσιογνωμία του αγροτικού κινήματος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο. Την περίοδο αυτή ο κομματικός πυρήνας του ΚΚΕ στην Επανομή μαζί με τον κύκλο των επιρροών του συγκέντρωνε μεταξύ 70 και 100 άτομα. Ο κύκλος αυτός επιδρούσε επίσης σε όλα τα κοντινά χωριά».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο μπλόκο της Επανομής, στις 7 Αυγούστου 1944 κατά το οοποίο  300 σχεδόν κάτοικοι της κωμόπολης συνελήφθησαν από τους Γερμανούς κατακτητές και οδηγήθηκαν πεζοί στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά και 17 από αυτούς , μεταξύ των οποίων και μια γυναίκα μεταφέρθηκαν για καταναγκαστικά έργα στη Γερμανία από όπου επέστρεψαν έναν ολόκληρο χρόνο αργότερα εξουθενωμένοι και εξαθλιωμένοι.

Ανάμεσα στις ηρωικές μορφές της ΕΑΜικής αντίστασης υπήρξαν και νεκροί, όπως ο ΕΛΑΣίτης Δημήτρης Χριστοφόρης, με ποικίλη σημαντική δράση στον ένοπλο αντιστασιακό αγώνα, ένας από τους 25 εκτελεσμένους στη Μαραθούσα της βόρειας Χαλκιδικής τον Ιούνιο του 1944.

Το ΕΑΜικό κίνημα ένωσε τους κατοίκους μέσα από λαογένητους θεσμούς αποκορύφωμα των οποίων ήταν η ΕΑΜική διοίκηση της κωμόπολης, ως τμήμα της διοίκησης στο επίπεδο της Περιφέρειας Μακεδονίας, με πρόεδρο τον Βασίλη Μαλαμή, που ανατράπηκε με την απαράδεκτη Συμφωνία της Βάρκιζας.

Με την έξαρση της αιματηρής τρομοκρατίας και καταστολής μετά τη Βάρκιζα, στην ένοπλη ταξική σύγκρουση που ακολούθησε, με τον αγώνα του ΔΣΕ, ανέδειξε την δράση αγωνιστών και μαχητών μέσα από την παρανομία και την ένοπλη (όπως ο Βασίλης Τσαξερλής, ο Αλέξανδρος και ο Γιώργος Νικόλτσιος, ο Αντώνης Ντουνούτσιος, κ.α.) που βέβαια συνοδεύτηκαν από πλήγματα, φυλακίσεις ή πολιτική προσφυγιά».

Γιάννης Δελής

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής

Ο Γιάννης Δελής, βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ στην ομιλία του, ανέπτυξε του τα βασικά συμπεράσματα από τα 80 χρόνια από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των λαών, αναφέροντας: «Παραμένει ως πολύτιμο ιστορικό δίδαγμα για το Κόμμα μας ότι σε όλες τις συνθήκες, και κάτω από κάθε συσχετισμό δυνάμεων, πρέπει να είναι αταλάντευτη η προσήλωση στον στόχο της εργατικής εξουσίας. Να μην αλλάζει ράγες και περιεχόμενο ο στόχος της Λαϊκής Συμμαχίας, ως κοινωνικής συμμαχίας με αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση πάλης, ως εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης απέναντι συνολικά στην αστική εξουσία. Μόνο έτσι μπορεί να έχει προοπτική η εργατική - λαϊκή πάλη».

Ακολούθησε καλλιτεχνικό δρώμενο από την ομάδα FireART με τίτλο «Να κατεβάσουμε τον ουρανό από τα σύννεφα».

Ο γιός του Νίκου Ζαχαριάδη, Σήφης, επιδίδει αναμνηστικό στην εγγονή του Μιχάλη Σινάκου

Τέλος, αποδόθηκαν από τον γραμματέα της ΤΟ Ανατολικής Θεσσαλονίκης, Αριστείδη Θάνο, αναμνηστικά στους συγγενείς των τιμώμενων αγωνιστών, αναγνωρίζοντας τη συμβολή των δικών τους ανθρώπων στον μεγάλο αγώνα του λαού μας. Ιδιαίτερη στιγμή, η παράδοση του αναμνηστικού στους συγγενείς του Μιχάλη Σινάκου από τον γιο του πρώην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδη, Σήφη Ζαχαριάδη.