Στερνό "αντίο" στον ηθοποιό και Άνθρωπο Νίκο Ναουμίδη

Φωτογραφία από την εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" για την παράσταση
"Το ψωμάδικο" του Μπρεχτ, στην οποία μετείχε ο Νίκος Ναουμίδης

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Ένα χρόνο τώρα, βλέπαμε συχνά το Νίκο Ναουμίδη στο υπόγειο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Θεσσαλονίκης,  να ξεφυλλίζει τόμους κιτρινισμένων εφημερίδων, σε μία του προσπάθεια να καταγράψει τη θεατρική διαδρομή της πόλης, μέσα από δημοσιεύματα αλλοτινών εποχών. Και κάθε φορά που κάνοντας διάλειμμα περνούσε δίπλα από το αναγνωστήριο όπου βρισκόμασταν, για μια δική μας έρευνα, είχε πάντα ένα καλό λόγο να πει, ένα καλαμπούρι να πετάξει.

Προγράμματα παραστάσεων στις οποίες μετείχε ο Ν. Ναουμίδης

Κι αυτό γιατί το χιούμορ του Ναουμίδη, όπως από όλους επισημαίνεται, ήταν αστήρευτο. Και η επικοινωνία του με τους ανθρώπους ασταμάτητη, λες και βρισκόταν μόνιμα στο θεατρικό σανίδι και έπρεπε να χαρίσει στους συνανθρώπους του αισιοδοξία, χαμόγελο, πίστη στη ζωή και τον συνάνθρωπο για να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες της εφιαλτικής εποχής μας.

Ο Τάσος Καζλάρης, ο επιχειρηματίας του μπαρ «De Facto», στην οδό Παύλου Μελά, όπου συνεργάστηκε για πολλά χρόνια ο Νίκος Ναουμίδης, άλλοτε υποδυόμενος στις παρέες τους ρόλους του και άλλοτε αυτοσχεδιάζοντας, όταν του τηλεφωνήσαμε πριν λίγο, ήταν απαρηγόρητος για τον χαμό του άλλοτε συνεργάτη του.

Τον Νίκο Ναουμίδη, που κεραυνοβοληθήκαμε όταν μάθαμε τον απρόσμενο χαμό του, σε ηλικία μόλις 63 χρόνων, τον γνωρίζαμε ακόμη από τα χρόνια της δικτατορίας. Από τότε που μαζί με άλλους φίλους του συναδέλφους ηθοποιούς, πάσχιζαν να στεριώσουν το ιστορικό γιαυτή την πόλη Θεατρικό Εργαστήρι Θεσσαλονίκης. Ένα μοναδικό θεατρικό σχήμα, που είχε ξεκινήσει με εμφανίσεις στη μπουάτ «Αγράμπελη» και τον κινηματογράφο «Αμαλία». Για να συνεχίσει μετά τη μεταπολίτευση στην αίθουσα του θεάτρου «Άνετον», που του είχε παραχωρήσει ο δήμος Θεσσαλονίκης και όπου παρουσίασε σπουδαία θεατρικά έργα, τα οποία πολλές φορές, παρά τα φτωχά τεχνικά μέσα που διέθετε, συναγωνίζονταν ακόμη και τις ακριβοπληρωμένες πλούσιες παραγωγές του Κρατικού Θεάτρου.

Μέσω του Νίκου, στις παραστάσεις του Θεατρικού Εργαστηρίου Θεσσαλονίκης, γνωρίσαμε τότε σπουδαίους ηθοποιούς που ανέδειξε η Θεσσαλονίκη, όπως ο Κώστας Γακίδης, ο Παύλος Κοντογιαννίδης, η Ελένη Γερασιμίδου, ο Χρήστος Στέργιογλου, ο Θανάσης Παπαδημητρίου, η Ελένη Μακίσογλου, ο Στέλιος Γούτης, η Αγγέλα Φουντούκη, ο Φούλης Μπουντούρογλου, η Λιάνα Οικονόμου, ο Αλέξης Κωνσταντής, ο  Ηρακλής Δούκας, ο Σάκης Σουντουλίδης και συγνώμη από όσους ξεχνάω. Ενώ κάποιες από τις παραστάσεις εκείνες σκηνοθετούσε ο φτασμένος και διεθνώς αναγνωρισμένος σήμερα Θόδωρος Τερζόπουλος.

Σταματάω εδώ. Καλό σου ταξίδι Νίκο Ναουμίδη. Θα μας λείψουν το χαμόγελο, η αισιοδοξία, το χιούμορ σου για τη ζωή. Όπως θα μας λείψει και το έργο ζωής που ετοίμαζες για τη θεατρική ιστορία της Θεσσαλονίκης.