Τα προβλήματα των κατοίκων της Νέας Κρήνης

Κλιμάκιο της Ριζοσπαστικής Ενωτικής Κίνησης Καλαμαριάς αποτελούμενο από τους Μανόλη Λαμτζίδη (επικεφαλής), Οδυσσέα Αθανασιάδη, Νίκο Μυλωνίδη (μέλη του Συντονιστικού Συμβουλίου) και Στέφανο Καργάκη, Πασχάλη Ευαγγελόπουλο, Ξενοφώντα Ηρακλείδη, Μιλτιάδη Κοτινά και Χαρούλα Μέλλιου, επισκέφθηκαν το ΚΑΠΗ Νέας Κρήνης και συνομίλησαν με τα μέλη του.

Τα μέλη του ΚΑΠΗ τόνισαν την αδιαφορία της σημερινής δημοτικής αρχής, που τους θυμάται «μόνο πριν τις δημοτικές εκλογές» και ζήτησαν να υπάρχει τακτική επικοινωνία και περισσότερο ενδιαφέρον από το Δήμο.

Επίσης, ορισμένοι έθεσαν το θέμα του ύψους του ΕΝΦΙΑ, ο οποίος λόγω των αντικειμενικών αξιών της περιοχής, που είναι ιδιαίτερα υψηλές, άσχετα αν τα ακίνητα είναι διαμερίσματα των εργατικών κατοικιών της περιοχής ή πολυτελούς κατασκευής πολυκατοικιών, επιβαρύνει ιδιαίτερα τους χαμηλόμισθους, άνεργους και χαμηλοσυνταξιούχους της περιοχής.

Στη συνέχεια, τα μέλη της ΡΕΚΚ συνοδεία κατοίκων, περιόδευσαν κατά μήκος της παραλίας μέχρι τον Ιππικό Όμιλο και τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Συλλόγου «Άγιος Γεώργιος Νέας Κρήνης»  καταγράφοντας προβλήματα όπως:

1.  Εκσκαπτικά υλικά  εγκαταλειμμένα σε κοινόχρηστους  χώρους που εγκυμονούν κινδύνους και για τη σωματική ακεραιότητα, ιδιαίτερα παιδιών.

2.  "Φυτεμένες» σιδερόβεργες σε προσβάσιμα τμήματα της περιοχής που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμούς.

3.    Ύπαρξη μη διαθέσιμων και μη προσβάσιμων δημόσιων χώρων στο κοινό καταπατημένων από πολύ καιρό.

4.  Ανενόχλητη κυκλοφορία δεκάδων τρωκτικών ακόμα και με το φως της ημέρας.

5.  Ρύπανση στη θάλασσα από «μαγειρικά λάδια» .

6.  Καταπατημένα οικόπεδα (πχ. δίπλα στο “Mistral”)

7. Aκαθάριστο τμήμα του αγωγού ομβρίων υδάτων που καταλήγει στη θάλασσα.

8. Σε  δημοτικό οικόπεδο που περιβάλλεται από τους δρόμους Παλλαδαρίου, ΣΤ. ΚΑΡΑΤΖΑ και ΠΙΝΔΟΥ, είναι εγκαταλειμμένο και συγκεντρώνονται αδέσποτα ζώα (γάτες), οι οποίες τρέφονται με τροφές  που αφήνουν  διάφοροι φιλόζωοι κάτοικοι της περιοχής, τα οποία   παραμένουν σε μόνιμη βάση στο σημείο αυτό χωρίς να υπάρχει υποδομή, με αποτέλεσμα ο χώρος να έχει μεταβληθεί σε εστία μόλυνσης και, φυσικά,  τα μικρά παιδιά να μην μπορούν να παίξουν.

Ακόμα, το κλιμάκιο  συναντήθηκε με άτομα της περιοχής που διαμορφώνουν ως εθελοντές διαδρομές στην παραλία δίπλα στη θάλασσα ώστε οι περιπατητές να απολαμβάνουν τη θέα και την ανεπανάληπτη ομορφιά του τοπίου.

Στη συνέχεια κατέγραψε τις αυθαίρετες κατασκευές που έχουν ως συνέπεια ότι εμποδίζουν την προσβασιμότητα και την κοινοχρησία στην παραλία της Νέας Κρήνης.

Αμέσως μετά, υπήρξε συνάντηση με το Δ.Σ.  του Πολιτιστικού  Συλλόγου Προσφύγων Μικρασιατών «Αγία Παρασκευή» Ν. Κρήνης στα γραφεία του, με τα μέλη του οποίου η συζήτηση κυρίως περιστράφηκε στην ανάγκη η ιστορία του τόπου και ιδιαίτερα της Νέας Κρήνης σε σχέση με την περιπέτεια του Μικρασιατικού Ελληνισμού και την Μικρασιατική καταστροφή να μεταδίδεται προφορικά και με τη βοήθεια οπτικοακουστικών μέσων στα σχολεία σε συνεργασία με τους τοπικούς συλλόγους της περιοχής.

Ακολούθησε συνάντηση και με το Δ.Σ. του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Νέας Κρήνης «Η ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ» στα γραφεία του Συλλόγου, με τα μέλη του οποίου η συζήτηση κυρίως περιστράφηκε γύρω από τα τοπικά καθημερινά προβλήματα και ιδιαίτερα την εγκατάλειψη της περιοχής από τη δημοτική αρχή.

Τα χαρακτηριστικά της περιοχής

Η Νέα Κρήνη,  κάποτε παραδοσιακή προσφυγο-γειτονιά , άλλοτε  με μικρά χαμηλά σπιτάκια με αυλές με λουλούδια, τις τελευταίες δεκαετίες γνώρισε μια άνευ προηγουμένου στρεβλή οικιστική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα να αλλάξει χαρακτήρα και να μεταβληθεί σε ένα «κακέκτυπο» μιας μεγάλης πόλης.

Συντελέσθηκε αλλοίωση του πολιτιστικού αλλά και του πολεοδομικού περιβάλλοντος, με τις πολυόροφες οικοδομές με   υπερβάλλουσα δόμηση, χωρίς πρόβλεψη για στοιχειώδεις ελεύθερους χώρους, (χώρους πρασίνου, παιδικές χαρές κ.λ.π.), πέρα από αυτούς, που υπήρχαν από πολύ παλαιότερα.

Ο επισκέπτης συναντά κτήρια, που θα συναντούσε στο κέντρο μιας μητρόπολης  και όχι αυτά που θα περίμενε σε μία συνοικία.

Γίνεται αντιληπτό ότι όλα,  έχουν  θυσιαστεί στο «βωμό του εύκολου κέρδους», τόσο για τους εργολάβους, όσο και για τους οικοπεδούχους, με ταυτόχρονη ενίσχυση των πελατειακών εκδουλεύσεων και εξυπηρετήσεων από την πλευρά της  δημοτικής αρχής διαχρονικά.

Η πρόθυμη «εξυπηρέτηση» των ιδιωτικών συμφερόντων από την πλευρά της δημοτικής αρχής δεν είναι ανάλογη – με βάση τα καταγραμμένα προβλήματα και τις εικόνες που αποκομίζει ο κάθε επισκέπτης – με το ενδιαφέρον της για τους δημόσιους και κοινόχρηστους χώρους.

Η Νέα Κρήνη και η ιστορία της.

                                       

Η Καλαμαριά («Καλή Μεριά», σύμφωνα με το Βυζαντινό τοπωνύμιο) εποικίστηκε μαζικά μετά τα τραγικά γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής,  το 1922.

Πρόσφυγες από τα παράλια κυρίως της Μικράς Ασίας εγκαταστάθηκαν στις περιοχές της Καλαμαριάς, που βρέχονταν από τη θάλασσα, γιατί,  αφενός θύμιζαν τους τόπους των πατρίδων τους, ενώ αφετέρου έδιναν τη δυνατότητα της άσκησης της αλιείας, επάγγελμα που ασκούσαν στη Μικρά Ασία πριν ξεριζωθούν. 

Ο οικισμός της Νέας Κρήνης  δημιουργήθηκε το 1928 από πρόσφυγες Μικρασιάτες που προέρχονταν από την Ιωνία της Μ. Ασίας.  Η πλειονότητα των προσφύγων προέρχεται από την χερσόνησο της Ερυθραίας που βρίσκεται απέναντι από την Χίο. Η Σμύρνη , ο Τσεσμές (Κρήνη) , τα Βουρλά, τα Αλάτσατα, η Αγία Παρασκευή και τα Καράμπουρνα, ήταν οι πόλεις που κατοικούσαν οι Κρηνιώτες.

Ο συνοικισμός της Νέας Κρήνης κατά τη δημιουργία του χαρακτηρίστηκε «αστικό- αλιευτικός», λόγω του επαγγέλματος της πλειονότητας των κατοίκων του. Το 1932 ο οικισμός Νέας Κρήνης μαζί με άλλους οικισμούς, των οποίων οι κάτοικοι προέρχονταν από τα Μικρασιατικά παράλια (Ρύσιον, Δέρκοι , Κουρί ) συγκροτούν την κοινότητα Ρυσίου, η οποία στη συνέχεια (1942) προσαρτήθηκε στον τότε νεοσύστατο Δήμο Καλαμαριάς.

Πολλοί από τους σημερινούς κατοίκους της Νέας Κρήνης  είναι οι απόγονοι σπουδαίων ναυτικών και ψαράδων, που ήρθαν πρόσφυγες από την Αγία Παρασκευή, τον Τσεσμέ ή την Κάτω Παναγιά της Ερυθραίας και κρατούν ζωντανές τις μνήμες αυτές αναλλοίωτες στο χρόνο μέσα από εκδηλώσεις και δρώμενα.