Η προσφορά του Γιάννη Πασαλίδη μέσα από τα μάτια του εγγονού του

Με την ευκαιρία της εκδήλωσης μνήμης, που πραγματοποιούν ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η Οργανωτική Επιτροπή, μεθαύριο Πέμπτη 17 Μαίου, ώρα 7 μ.μ., στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, παρουσία του Προέδρου της Βουλής, Νίκου Βούτση, για να τιμηθεί η επέτειος των 50 χρόνων από το θάνατο του Γιάννη Πασαλίδη, το ΑΠΕ-ΜΠΕ κυκλοφόρησε το ακόλουθο τηλεγράφημα, με βάση τη μαρτυρία του Γιάννη Νισύριου, εγγονού του αείμνηστου προέδρου της ΕΔΑ.

Ήταν η πολιτική, κοινοβουλευτική, ηγετική προσωπικότητα, η οποία συνέδεσε το όνομα και την πορεία με την αριστερά, σε ταραγμένα χρόνια, μετεμφυλιακά και μέχρι τη δικτατορία, εκπροσωπώντας από τη θέση του ηγέτη της «Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς» τα αγωνιστικά προτάγματα της ελληνικής Aριστεράς της εποχής του: «Ειρήνη, Δημοκρατία, Αμνηστία». 
Αυτά ήταν τα κεντρικά συνθήματα -όμοια με τα αρχικά της- της ΕΔΑ, της πολιτικής δύναμης της ενιαίας αριστεράς, της οποίας, ο Ιωάννης Πασαλίδης ηγήθηκε με προσήλωση και με αγωνιστικό σθένος, με ενότητα και με καθολική αποδοχή προς το πρόσωπό του, από όλες τις συνιστώσες της, για περίπου δεκαεπτά χρόνια, ως τη διάλυσή της.
Ο Ιωάννης Πασαλίδης, ο ιστορικός ηγέτης της αριστεράς, με το πολιτικό του ήθος, την ακεραιότητα, την εντιμότητα, την ήρεμη δύναμη, την αστείρευτη αγωνιστικότητα, σε όλη την πολιτική του διαδρομή πρωταγωνίστησε στους αγώνες για τη δημοκρατία, για την ελευθερία της έκφρασης, για τα πολιτικά και για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για μια καλύτερη κοινωνία, σε δύσκολα χρόνια, άλλοτε διωκόμενος για τις ιδέες και τις απόψεις του και άλλοτε υπερασπίζοντας διωκόμενους για τα φρονήματά τους συναγωνιστές του και προωθώντας τα αιτήματα που εξέφραζε ο κόσμος της αριστεράς εκείνη την εποχής.
Από την άλλη, για τους δικούς του ανθρώπους, τους συγγενείς, τους πολυάριθμους γνωστούς και φίλους ήταν ο γιατρός των «φτωχών»,  ο πρόσφυγας, ο επιστήμονας με την εξαιρετική καλλιέργεια, με την ευρύτητα του πνεύματος και τη ζεστή καρδιά, ο συνάνθρωπος. 
Πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του, η Πολιτεία τον θυμάται και τον τιμά με σειρά εκδηλώσεων στη μνήμη του, υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων. 
Το ΑΠΕ-ΜΠΕ ανατρέχει στην πολιτική του διαδρομή, αλλά και στην εμβληματική προσωπικότητα του Ιωάννη Πασαλίδη, μέσα από τη ματιά του εγγονού του, δικηγόρου Ιωάννη Νισύριου.

Γιάννης Νισύριος

«Μετριοπαθής και ασυμβίβαστος συγχρόνως...» ήταν, για τον εγγονό του, ο Γιάννης Πασαλίδης. Κράτησε την ενότητα της ΕΔΑ και το τιμόνι της ηγεσίας της με σταθερό χέρι, από την ίδρυση μέχρι και τη διάλυσή της την περίοδο της δικτατορίας, έχοντας κερδίσει την καθολική αποδοχή των συντρόφων του, αλλά και την εκτίμηση πολιτικών του αντιπάλων. 
Ακόμη και ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του σε προχωρημένη ηλικία συνέχισε να εμπνέει, ενώ η παρουσία του και μόνο εκπροσωπούσε μια μεγάλη «απειλή» για τη χούντα. Η δικτατορία του επέβαλε κατ’ οίκον περιορισμό στο σπίτι που διέμενε στη Θεσσαλονίκη. Στην κηδεία του, η χουντική ασφάλεια κατέγραψε όχι μόνο όσους κατέθεσαν στεφάνι, αλλά και τα ανθοπωλεία που τα κατασκεύασαν...
Η μετριοπάθεια που διέκρινε τον Ιωάννη Πασαλίδη, αλλά και η προσωπική του ακτινοβολία, το ήθος του, τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό, τόσο στους συντρόφους του μέσα στην ΕΔΑ, όσο και σε αντιπάλους του στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος. Από την άλλη, η αγωνιστικότητα και το πάθος με το οποίο υπερασπιζόταν τους διωκόμενους, τους φτωχούς, τους ανήμπορους, αναγνωρίζονταν επίσης από όλους. 
Σε αυτόν οφείλει τον τίτλο της η εφημερίδα «Αυγή». Αγωνίστηκε με πάθος για την ελευθεροτυπία, την ελευθερία της γνώμης. Αγωνίστηκε για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Έμεινε  προσηλωμένος στις αξίες, στις αρχές και στις ιδέες του μέχρι το θάνατο του.
Ταυτόχρονα, ο Ιωάννης Πασαλίδης υπήρξε και μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της διεθνούς αριστεράς, συνομιλητής σημαντικών προσωπικοτήτων της μπολσεβίκικης επανάστασης στη Ρωσία και στη Γεωργία, όπου μάλιστα είχε εκλεγεί βουλευτής στη «μενσεβίκικη» κυβέρνησή της, την περίοδο 1918-1921.
Ως μαιευτήρας, ο Πασαλίδης έγινε γνωστός ως ο «γιατρός των φτωχών» γιατί δεν έπαιρνε χρήματα από φτωχές γυναίκες που ξεγέννησε και μάλιστα ...έδινε, σε όσους δεν είχαν, τα εισιτήρια για να γυρίσουν σπίτι τους με το νεογέννητο παιδί τους. Δεν διέθετε ακίνητη περιουσία, αλλά είχε την αγάπη του κόσμου και ιδιαίτερα του προσφυγικού στοιχείου, καθώς ήταν και ο ίδιος πρόσφυγας, με καταγωγή από τη Σάντα Τραπεζούντας του Πόντου. Είχε στην καρδιά του την Καλαμαριά, για το προσφυγικό της στοιχείο, από εκεί ξεκινούσε κάθε προεκλογική εκστρατεία κι εκεί είχε εκφράσει την επιθυμία να ταφεί μετά το θάνατο του, όπως και συνέβη.
Ο Ι. Πασαλίδης είχε τρία παιδιά, δύο γιους, γιατρούς, καθώς και μια κόρη, τη μητέρα του Ιωάννη Νισύριου, η οποία ήταν κι εκείνη δικηγόρος. Ο εγγονός του Ι. Πασαλίδη είχε έρθει πιο κοντά στον παππού του, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, όταν ο ιστορικός ηγέτης της αριστεράς είχε υποχρεωθεί σε περιορισμό κατ’ οίκον. Ο κ. Νισύριος ήταν τότε σε μικρή ηλικία τότε και θυμάται τις προσωπικές τους στιγμές. Όμως, γνωρίζει και από διηγήσεις της μητέρα του «η οποία ήταν διαρκώς στο πλευρό του Ιωάννη Πασαλίδη και τον ακολουθούσε τα βήματα του» πολλές από τις λεπτομέρειες της πολιτικής του διαδρομής του παππού του, κάποιες άγνωστες στο ευρύ κοινό.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ