του Γιάννη Νισύριου*
Kυβερνητικά στελέχη και υπουργοί αναφέρονται συχνά σε τυχόν οφέλη της Ελλάδας από την πρόσφατη συγκυρία των διεθνών γεγονότων. Τώρα λένε πως εδραιώνεται η αρχή της εδαφικής κυριαρχίας, αφού όλοι μιλούν για σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας κατά το διεθνές δίκαιο και πως έτσι θα παύσει κάθε συζήτηση περί αναθεωρητισμού και αμφισβήτησης των συνόρων.
Στη συνέχεια θεωρούν πως και το κυπριακό θα λάβει ευνοϊκότερη τροπή αφού θα καταστήσει επικαιροποιημένη την εισβολή και την παράνομη κατοχή των εδαφών της κυπριακής δημοκρατίας από τα τουρκικά στρατεύματα. Δε μπορεί να ξέρει κανείς αν αυτές οι απόψεις κινούνται από άγνοια ή αμέλεια-απόρροια μιας αυταπάτης ή το χειρότερο αν πρόκειται για σκόπιμη διαστρέβλωση της αλήθειας.
Στη δεκαετία του ’90 ο Τζώρτζ Μπους, ο πρεσβύτερος, είχε επισκεφτεί δύο φορές τον τότε Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Είχε προηγηθεί τον Αύγουστο του 1990 η εισβολή του Ιράκ υπό τον Σαντάμ Χουσείν στο γειτονικό Κουβέιτ. Η διεθνής κοινότητα απάντησε με μια μεγάλη στρατιωτική επίθεση. Και τότε με πρόσφατη την στρατιωτική επέμβαση και τον εκτοπισμό των Ιρακινών από το Κουβέιτ ήταν διάχυτη η πεποίθηση πως ήρθε η ώρα για τη λύση του κυπριακού με καταδίκη της Τουρκίας και αναγκαστικά μέτρα που, κατ’ αναλογία με το Ιράκ, θα κατέληγαν σε αποχώρηση και τερματισμό της κατοχής.
Ο ίδιος ο Μπους όμως κατά την τότε επίσκεψή του στη χώρα μας μίλησε στη βουλή τονίζοντας πως το Κυπριακό δεν είναι το ίδιο με την εισβολή στο Κουβέιτ. Δεν θεωρούν εισβολή συνεπώς οι ΗΠΑ, κατά την νομική έννοια του όρου, την τουρκική επίθεση στην Κύπρο και από τότε η πολιτική τους δεν άλλαξε ως προς το θέμα αυτό. Ούτε με το άνοιγμα της περίκλειστης ζώνης των Βαροσίων, ούτε με τις παράνομες έρευνες στο θαλάσσιο χώρο της μεγαλοννήσου ούτε με τις προκλητικές δηλώσεις περί δημιουργίας δύο κρατών στο έδαφος της Κύπρου. Αλλά και ως προς τον αναθεωρητισμό που προβάλλει ο Ερντογάν για τη συνθήκη της Λωζάννης, μόνο λεκτικές αναφορές ακούμε από το Στέιτ Ντηπάρμεντ ,που συνήθως συνοδεύονται και από προτροπές για διάλογο ως προς την διευθέτηση των θαλασσίων συνόρων Ελλάδας-Τουρκίας.
Ο κος Δένδιας συνεπώς που διακηρύσσει δημόσια πως, τώρα, δηλαδή μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Τουρκία ‘’αναθεωρεί’’ τις περί αναθεωρητισμού απόψεις της δε πείθει κανέναν. Αλλά και η κυβέρνηση που αορίστως ανακαλύπτει αναβαθμισμένο ρόλο της Ελλάδας στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, ζει καθώς φαίνεται σε μια συνειδητή αυταπάτη. Αγνοεί τα ιστορικά δεδομένα και κλείνει τα μάτια στις συμμαχικές παλινωδίες σε βάρος της χώρας μας ενώ παράλληλα υπόσχεται τα πάντα στους εταίρους μας σαν προβλέψιμος και δεδομένος στυλοβάτης της ατλαντικής συμμαχίας. Τα αποτελέσματα όμως τελικά ίσως αποδειχθούν ολέθρια.
* Ο Γιάννης Νισύριος είναι δικηγόρος παρ΄Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.