Εκδήλωση στο Παρθένι για τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του Ν. Μαρκούλη

Η εταιρεία Φίλων του Χώρου Μνήμης της Αντιδικτατορικής Αντίστασης (1967-1974) στη Θεσσαλονίκη και ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (1967-1974) [ΣΦΕΑ], με την αιγίδα του Δήμου Χαλκηδόνας, πραγματοποιούν εκδήλωση τιμής και μνήμης στον τάφο του Νικόλαου Μαρκούλη στο Παρθένι και στην αίθουσα του νηπιαγωγείου του χωριού με προβολή βίντεο και ομιλίες.

Ο 23χρονος Νίκος, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με κρατικό έγγραφο, «τραυματίστηκε βαριά στις 17 Νοέμβρη 1973 στην πλατεία Βάθης από πυροβόλο όπλο υπαξιωματικού του στρατού, στην προσπάθειά του να σώσει άλλον τραυματία». Μεταφέρθηκε στο Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών με σοβαρά τραύματα στην κοιλιακή χώρα και πέθανε ύστερα από τρεις μέρες «εξ αναπνευστικής ανεπαρκείας». Ο Νίκος Μαρκούλης εργαζόταν εκείνη την περίοδο στην Αθήνα και δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στη διάρκεια της δικτατορικής καταστολής των πάνδημων διαδηλώσεων γύρω από το Πολυτεχνείο. Ήταν παντρεμένος και η γυναίκα του έγκυος στην κόρη τους, που γεννήθηκε μετά τον θάνατο του πατέρα της και πήρε το όνομά του. Οι συγγενείς του τον μετέφεραν στο Παρθένι και τάφηκε στο νεκροταφείο του χωριού όπου διατηρείται ο τάφος του.

Στην εκδήλωση τιμής και μνήμης του Νίκου Μαρκούλη, με τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, παρουσία συγγενών, φίλων και κατοίκων της περιοχής, ο Δήμος Χαλκηδόνας, οι Φίλοι του Χώρου Μνήμης και ο ΣΦΕΑ θέλουν να τιμήσουν όλους τους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου του 1973 και του αντιδικτατορικού αγώνα.

Η εκδήλωση τιμής και μνήμης του Νίκου Μαρκούλη, ανοιχτή σε όσους θέλουν να τιμήσουν τη μνήμη του, θα γίνει το Σάββατο, 25 Νοέμβρη 2023, στις 11 π.μ. στο νεκροταφείο του Παρθενίου (κοντά στη Χαλκηδόνα) και στο νηπιαγωγείο του χωριού.

Από την περσινή εκδήλωση-μνημόσυνο στον τάφο του Νίκου Μαρκούλη στο Παρθένι

Η ομιλία του Χρ. Ζαφείρη

Κατά την περσινή εκδήλωση που έγινε στον τάφο του Μαρκούλη, στο Παρθένι, κεντρικός ομιλητής ήταν ο δημοσιογράφος και συγγραφέας  Χρίστος Ζαφείρης,  πρόεδρος της Εταιρείας Φίλων του Χώρου Μνήμης Αντιδικτατορικής Αντίστασης στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος μεταξύ των άλλων σημείωσε:

"Ένας από τους μοιραίους του χουντικού πογκρόμ που έγινε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου της Αθήνας, ήταν και ο Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, ο οποίος εκείνη την περίοδο εργαζόταν ως πωλητής στην Αθήνα, όπου ζούσαν νιόπαντροι με τη γυναίκα του και σχεδίαζαν όνειρα γι’ αυτούς και το κυοφορούμενο παιδί τους.

Το πρωί της 17 Νοέμβρη βρισκόταν σε δρόμο κοντά στην πλατεία Βάθης. Ένα διερχόμενο άρμα μάχης τον πυροβόλησε εν ψυχρώ την ώρα που Νίκος ήταν σκυμμένος πάνω σε τραυματία διαδηλωτή από τις δολοφονικές σφαίρες, πεσμένο στον δρόμο, για να του προσφέρει τις πρώτες βοήθειες. Αντιγράφουμε στοιχεία από κρατικά έγγραφα για να είναι πειστικές οι αναφορές για τις συνθήκες του τραυματισμού του του και του θανάτου του.

Στην έκθεση του εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά αναφέρεται ότι "ο Νικόλαος Μαρκούλης εφονεύθη παρά την πλατείαν Βάθης περί ώραν 11ην της 17 .11. 1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος μάχης".

Σε υπουργικό έγγραφο της μεταπολίτευσης αναφέρεται: «Ο Νικόλαος Μαρκούλης τραυματίστηκε βαριά το βράδυ της 17 Νοέμβρη 1973 στην πλατεία Βάθης από πυροβόλο όπλο υπαξιωματικού του στρατού, στην προσπάθειά του να σώσει άλλον τραυματία. Μεταφέρθηκε στο Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών με σοβαρά τραύματα και πέθανε ύστερα από τρεις μέρες».

Σε βεβαίωση τον Φεβρουάριο του 1974 του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών αναφέρονται πιο λεπτομερή στοιχεία: Ο Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου μεταφέρθηκε στις 17 Νοεμβρίου στην Γ’ Χειρουργική Κλινική του νοσοκομείου όπου έγινε άμεση χειρουργική επέμβαση. «Λέει για τα τραύματά του: «Εφερε διαμπερές τραύμα κοιλίας και ρήξιν δεξιάς κοιλιακής καμπής παχέος εντέρου, ρήξιν ήπατος και κάτω κοίλης. Πέθανε μετά τριήμερον την 20.11.73 εξ αναπνευστικής ανεπαρκείας».

Από κει παρέλαβαν την σορό του άτυχου παλικαριού οι συγγενείς του και τον έθαψαν εδώ στον γενέθλιο τόπο του, όπου η μνήμη του θα μείνει αιώνια.

Τελειώνω με ένα συγκινητικό απόσπασμα της κόρης του Νικολέτας από το χαιρετισμό της στην σημερινή εκδήλωση που θα διαβαστεί ολόκληρος στη συνέχεια. Δυστυχώς κάποιες σοβαρές οικογενειακές υποχρεώσεις δεν την επέτρεψαν να είναι σήμερα μαζί μας. Υπογραμμίζει, ανάμεσα στα άλλα, στο σπαρακτικό μήνυμα η Νικολέτα που πήρε το όνομα του νεκρού πατέρα της.

« Ο πατέρας μου έπραξε ό,τι επέβαλε η ανθρωπιά μπροστά στη θέα ενός τραυματισμένου διαδηλωτή την 17η Νοέμβρη 1973 στην πλατεία Βάθης και στη θέα ενός στρατιωτικού οχήματος...επέλεξε να σκύψει να βοηθήσει τον τραυματισμένο...εκείνη τη στιγμή δέχτηκε πυρά πυροβόλου από το όχημα...

Αυτό ήταν το αποτύπωμα του πατέρα που δεν γνώρισα, αφού όταν συνέβη η μητέρα μου ήταν ακόμα έγκυος σε εμένα. Αυτό το αποτύπωμα κατανοώ και τρέφω ως αποτύπωμα ζωής και ανθρωπιάς έναντι της βαρβαρότητας «.

Αθάνατος λέμε εμείς. Θα τον θυμόμαστε και θα τον τιμούμε για πάντα", κατέληξε ο Χρίστος Ζαφείρης.