Γιατί και πως θα ψηφίσω στο δημοψήφισμα

του Βασίλη Μαυροσκά

Ως δημοκρατικος πολιτης ειμαι υπερ του λαικου (και οχι κυβερνητικου) δημοψηφισματος. Ως γνωστον, το δημοψηφισμα, ειναι μια διαδικασια αμεσης ψηφοφοριας ολοκληρου του εκλογικου σωματος προκειμενου να επικυρωθει ή να απορριφθει μια προταση που εχει ιδιαιτερη σημασια για ενα κρατος, κατι, που το καθιστα τον τελειο δημοκρατικο θεσμο. 

Εν αντιθεσει, ενα κυβερνητικο δημοψηφισμα περιεχει εκ προοιμιου την προσπαθεια, απο τη μερια της κυβερνησης, να μειωσει το πολιτικο κοστος που μπορει να επεται μιας αποφασης, θετοντας το θέμα στην κρίση του λαού. Το πολιτικο κοστος μειωνεται ενω οι ευθυνες μετατιθενται στο εκλογικο σωμα.

Καλουμαστε λοιπον με το συγκεκριμενο κυβερνητικο δημοψηφισμα, μεσα σε λιγες μερες, ν αποφασισουμε για ενα θεμα που εχει διχασει νομπελιστες οικονομολογους, εγκριτους πανεπιστημιακους δασκαλους, αδιστακτους κεφαλαιοκρατες. Καλουμαστε, υπο το κρατους του πανικου, που το επιτεινει η γνωση της αγνοιας μας αλλα κυριως η ανεπαρκεια των πολιτικων και πνευματικων ταγων μας, ν αποφασισουμε για το μελλον το δικο μας, των παιδιων μας, της χωρας μας.
Οι επιπτωσεις στις ζωες μας, ειτε του ναι ειτε του οχι, ειναι απροβλεπτες. Αντι να επικρατησει η νηφαλιοτητα, η ενημερωση, η συνεση, η περισυλλογη που επρεπε να μας συνοδευσουν στο δρομο προς τις καλπες, εχουν ηδη επικρατησει τα στενα ατομικα συμφεροντα, οι προσωπικες φοβιες, τα ταπεινα μας ενστικτα.
Ειναι λοιπον ηλιου φαεινοτερον, οτι προσωπικα διαφωνω με τη διεξαγωγη του συγκεκριμενου δημοψηφισματος. Παρ ολα αυτα, θα παω να ψηφισω. Θα παω, γιατι οχι μονο θελω να ειμαι υπευθυνος για τις συνεπειες των πραξεων μου, αλλα κυριως, γιατι θελω να ειμαι ενταξει με τον ατομικο μου κωδικα αξιων και ιδεων.
Ειναι αυτες οι ηθικες αξιες και ιδεολογικες αρχες που με οδηγουν την 5/7 να πω το μεγαλο ΟΧΙ. Οι ιδεολογικες μου αρχες δεν μου επιτρεπουν να πω ναι στην αυτοκαταργηση της εθνικης μας κυριαρχιας, να πω ναι στη διαλυση της κοινωνικης συνοχης, να πω ναι στη μετατροπη της ευρωπης των εθνων σε μια <<φεντεραλιστικη ευρωπη>> που οσο παει καταντα μια γερμανικη ευρωπη, ενα συγχρονο δ΄ραιχ. Οι ηθικες μου αξιες δεν μου επιτρεπουν να πω ναι στην ολο και αυξανομενη φτωχοποιηση μεγαλων τμηματων του λαου μας, να πω ναι στην στερηση της υγειας, παιδειας, ασφαλισης, εργασιας, αξιοπρεπειας, της ιδιας της ζωης απο τους συμπατριωτες μου, τους φιλους μου, τους γειτονες μου, τους συγγενεις μου, της οικογενειας μου, του ιδιου μου του εαυτου.
Το διακυβευμα της επομενης κυριακης για μενα δεν ειναι τιποτε αλλο παρα η επιλογη μεταξυ της εθνικης κυριαρχιας και της εκχωρησης της, μεταξυ της αξιοπρεπειας και της εθελοδουλιας, μεταξυ της υπερηφανειας και της ατιμωσης.

ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΙ ΕΣΤΙΩΝ
ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΣΩΖΕΙ