Το μαχαίρι και το πεπόνι

Αντί η ελληνική κυβέρνηση να αναλάβει ενεργό ρόλο στην προσπάθεια ειρήνευσης στην Ουκρανία και κατάπαυσης των εχθροπραξιών, αντί να αξιοποιήσει τις πολύ καλές σχέσεις που είχε ανέκαθεν η χώρα μας και με τους δύο εμπλεκόμενους στις πολεμικές επιχειρήσεις και με τους επιτιθέμενους Ρώσους και τους αμυνόμενους Ουκρανούς, αντί να πρωταγωνιστήσει στην αποστολή ουσιαστικής ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Ουκρανούς που πλήττονται από τους άγριους βομβαρδισμούς, επέλεξε την αποστολή πολεμικού υλικού.

Δύο ερωτήσεις επ΄ αυτού. 

Ερώτηση 1η: Επειδή η με οποιονδήποτε τρόπο ανάμιξη σε μία πολεμική αναμέτρηση, έστω στο πλευρό της αδίκως βομβαρδιζόμενης Ουκρανίας, αποτελεί μια πολύ σοβαρή ενέργεια, δεν θα έπρεπε στη σχετική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε από τον κ. Μητστάκη να συμμετάσχει και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, δεδομένου ότι η σχετική απόφαση θα επηρεάσει καθοριστικά τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας;

Ερώτηση 2η: Δεδομένης της σοβαρότητας της ενέργειας αυτής, δεν θα έπρεπε προηγουμένως να υπάρξει διαβούλευση, έστω ενημέρωση βρε αδελφέ των πολιτικών κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου; Εκτός και αν η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη λειτουργεί στη λογική "δικό μου το πεπόνι, δικό μου και το μαχαίρι".