Στερνό αντίο στον Γιάννη Ιωάννου

Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη, αρχιτέκτονα

Ήταν τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’60. Δεν είχαν περάσει και πολύς καιρός από τότε που άρχισε να λειτουργεί η πτέρυγα των αρχιτεκτόνων στη νεότευκτη Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ. Όπως κάθε χρόνο εκείνες τις μέρες του φθινοπώρου οι αίθουσες και τα εργαστήρια ήταν έτοιμα να υποδεχτούν τους νεοεισαχθέντες φοιτητές. Εκεί για πρώτη φορά θα αποκαλύπτονταν στοιχεία της προσωπικότητας και του ταλέντου του καθενός, αν και στις περισσότερες φορές κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατόν να διαπιστωθεί τουλάχιστο από τις πρώτες μέρες. Έτσι πράγματι έγινε και με το Γιάννη Δημόπουλου, το γνωστό αργότερα γελοιογράφο Γιάννη Ιωάννου.  Δεν συνέβη άλλωστε για πρώτη φορά. 

Ένα άλλο, κατά ΜΠΟΣΤ, "Μνημόνιο" του 1958 !

5           «…Μη μου λέτε νιξ και νάϊν, χριάζομε επηγόντως τα ψιλάϊν….»

Ανασύραμε από το αρχείο μία εκπληκτική γελοιογραφία του Μποστ, για μία ελληνογερμανική συνάντηση, το 1958, όταν την Αθήνα είχε επισκεφθεί ο τότε καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας, Λούντβιχ Έρχαρντ και ο  Έλληνας πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής επαιτούσε, δίκην άλλου «Μνημονίου» για μια ακόμη φορά οικονομική βοήθεια.

Ο... Τζιχαντιστής Σόϊμπλε και τα όπλα της Μέρκελ

Πάταγο κάνουν τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο, ανατριχιαστικά αλλά εύστοχα σκίτσα που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες ώρες, από σκιτσογράφους διεθνών εντύπων και χρήστες του διαδικτύου, τα οποία παρομοιάζουν τη θέση της χώρας μας στη μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής.

Οι ελληνογερμανικές σχέσεις στις γελοιογραφίες του 19ου αιώνα

του Γιάννη Αντωνόπουλου*

Η δημοσίευση ενός σκίτσου του Τάσου Αναστασίου στην εφημερίδα "Αυγή" που παρουσίαζε τον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανκ Σόιμπλε σαν αξιωματικό της Βέρμαχτ προκάλεσε πολλαπλές αντιδράσεις από εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους αφετηρίες.

κορυφαίοι Έλληνες σκιτσογράφοι για τα θύματα του Charlie Hebdo

Κορυφαία Γαλλίδα σκιτσογράφος έγραφε χθες στο twitter μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Charlie Hebdo «Πως μπορώ να πάρω το μολύβι και να σκιτσάρω σήμερα;» Σκιτσογράφοι ανά τον κόσμο, σκιτσογράφοι που ασχολούνται με θέματα της επικαιρότητας που κlαίνε και προκαλούν συγκλονισμένοι από χθες βιώνουν ένα είδος πένθους για όσα έγιναν στο Παρίσι.