του Απόστολου Παπαγιαννόπουλου
Ο Ελληνικός λαός στη μακρά διαδρομή του , κατά κανόνα ανάμεσα σε συμπληγάδες και σκληρές δοκιμασίες , απέδειξε ότι δεν διακατέχεται απο εμπάθεια και μνησικακία ακόμα και προς τους εχθρούς του . Αντίθεται έχει τη δύναμη να συγχωρεί ακόμα και να ξεχνάει πολλά απο τα γεγονότα που υπήρξαν κρίσιμσ στην πορεία του και είχαν οδυνηρές συνέπειες όχι μόνο στο παρελθόν αλλά και στο παρόν με μεγάλη πιθανότητα να συνεχίσουν να καθορίζουν και το μέλλον του .
΄Ομως μετά απο τόσο αλλεπάλληλα "μαθήματα" και συμφορές αυτό πρέπει να αλλάξει τουλάχιστον σε πρώτη φάση σε ότι αφορά τη "λήθη" και την "διαγραφή" των γεγονότων αυτών από την ιστορική μνήμη για να έχουμε κάποια προοπτική επιβίωσης ως χώρα και λαός στον σκληρό κόσμο που ζούμε ...
Πρόσφατα , για κάποιες μέρες , βρέθηκα στο χωριό Καταφύγι Κοζάνης , ένα παλιό χωριό της Δυτικής Μακεδονίας με μεγάλη πολιτιστική και ιστορική παράδοση και διαδρομή , κτισμένο στα Πιέρια όρη σε ύψος 1.420 μ. Το χωριό κατά το παρελθόν καταστράφηκε δύο φορές απο σκόπιμο εμπρησμό και τώρα -παρά τις γνωστές δυσκολίες που ζούμε - αγωνίζεται και πάλι να αναβιώσει χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες των απανταχού Καταφυγιωτών. Εκεί εκτός των άλλων πληροφορήθηκα με προσωπικές διηγήσεις αλλά και με ντοκουμέντα πως το χωριό αποτελούμενο απο 600 περίπου σπίτια και κατοικούμενο απο 2.500 περίπου κατοίκους καταστράφηκε με πυρκαγιά απο τους Γερμανούς φασίστες κατακτητές τις παραμονές Χριστουγέννων του 1943 και όσοι κάτοικοι του επέζησαν , μετά απο τις εκτελέσεις και σκληρές και απάνθρωπες δοκιμασίες που ακολούθησαν , γέροντες , γυναίκες , παιδιά και βρέφη , αναγκάστηκαν μέσα στον χειμώνα να μετακινηθούν απο δύσβατα μονοπάτια με τα πόδια κάτω απο φοβερές καιρικές συνθήκες στις περιοχές Βελβενδού και Βαθύλακου Κοζάνης χωρίς τρόφιμα και στοιχειώδη εφόδια όπου και "κατασκήνωσαν" κατασκευάζοντας "σκηνές" απο κλαδιά δέντρων . Στο μεταξύ οι βάρβαροι κατακτητές , οι οποίοι επέδειξαν παρόμοιο πρόσωπο και σε πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις σε βάρος των άμαχων και απροστάτευτων Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Κατοχής , εκτέλεσαν , έκαψαν ζωντανούς και απαγχόνισαν 20 κατοίκους του Καταφυγίου ανάμεσά τους εννέα γυναίκες και τρείς υπερήλικες . Αιτία ήταν ότι τον προηγούμενο Οκτώβριο πραγματοποιήθηκε στο ιστορικό σχολείο του χωριού η Πανελλήνια Διάσκεψη Νέων που οργάνωσε η ΕΠΟΝ με συμμετοχή νέων απ΄όλη την Ελλάδα ...
Ζήτησα απο τους κατοίκους που μου τα διηγήθηκαν αυτά με φοβερές λεπτομέρειες να με πληροφορήσουν αν μετά τον πόλεμο η Γερμανία ζήτησε έστω "συγνώμη" για τη βάρβαρη αυτή "χριστουγεννιάτικη" μάλιστα βαρβαρότητα και ακόμα αν προέβη σε κάποιου είδους αποζημίωση των οικογενειών των εκετελεσθέντων και των πυροπαθών κατοίκων . Η απάντηση ήταν αρνητική ...
Προτού φύγω απ΄το Καταφύγι υποσχέθηκα στους φίλους Καταφυγιώτες που γνώρισα πως θα κάνω ότι μπορώ να γίνει γνωστό το άγνωστο αυτό Ολοκαύτωμα και να καταγραφούν και διεκδικηθούν οι σχετικές απαιτήσεις απο τη Γερμανία η οποία σήμερα μας υψώνει το δάκτυλο , μας λοιδωρεί και μας εμπαίζει . Και αυτό για τον πρόσθετο λόγο ότι οι Γερμανοί ήταν και συνεχίζουν να είναι ίδιοι ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.