Διαμαρτυρία του δήμου Θεσσαλονίκης για την πρώην ΚΥΠ

Στην άκρη αριστερά του σημερινού Πολεμικού Μουσείου, ήταν οι εγκαταστάσεις
της ΚΥΠ Θεσσαλονίκης, όπου βασανίστηκαν άγρια δεκάδες πατριώτες επί χούντας

Το δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης με επιστολή του προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πάνο Παναγιωτόπουλο, διατυπώνει την έντονη διαμαρτυρία του για την άρνηση του Πολεμικού Μουσείου στην ανάδειξη ως τόπου μνήμης, του χώρου της πρώην ΚΥΠ, πίσω από το Γ΄Σώμα Στρατού,  καθώς εκεί βασανίστηκαν εκατοντάδες πολίτες της Θεσσαλονίκης που αντιτάχθηκαν στην εφτάχρονη τυραννία της χούντας.

Στο χώρο αυτό, εκτός των άλλων, βασανίστηκαν και μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου, όπως ο μετέπειτα υπουργός Ντίνος Τριαρίδης, και θανατώθηκε ο βουλευτής της ΕΔΑ, Γιώργης Τσαρουχάς.

Όπως αναφέρεται στην επιστολή, που υπογράφεται από τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, Παναγιώτη Αβραμόπουλο, το αίτημα για ανάδειξη ενός τμήματος των τότε κελιών και χώρων βασανιστηρίων σε χώρο μνήμης, αν γινόταν δεκτό, θα καταδείκνυε ένα σημαντικό στοιχείο της σύγχρονης ταυτότητας της πόλης και θα αποτελούσε δείγμα σεβασμού προς τις αγωνιστικές, δημοκρατικές παραδόσεις της, έτσι ώστε η ιστορία να μην αποτελεί νεκρό γράμμα αλλά να σέβεται τη ζώσα πραγματικότητα, ιδιαιτέρως μπροστά στην απειλητική εμφάνιση των φασιστικών και νεοναζιστικών αντιλήψεων και πρακτικών.

Αναλυτικά η επιστολή του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης έχει ως εξής:

"Κύριε Υπουργέ,

Mε την επιστολή μας αυτή, επιθυμούμε να σας ενημερώσουμε για το θλιβερό θέμα που έχει ανακύψει, σχετικά με την ανάδειξη ως τόπου μνήμης, του χώρου κράτησης και βασανισμού εκατοντάδων πολιτών της Θεσσαλονίκης αλλά και ενστόλων που αντιτάχθηκαν στην εφτάχρονη τυραννία των προδοτών στρατιωτικών.

Ο χώρος αυτός βρίσκεται στο τωρινό Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, αλλά τότε ανήκε στην ΚΥΠ και εκεί, εκτός των άλλων, βασανίστηκαν και μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου, όπως ο μετέπειτα υπουργός Ντίνος Τριαρίδης, και θανατώθηκε ο βουλευτής της προδικτατορικής ΕΔΑ, Γιώργης Τσαρουχάς.

Το αίτημα για ανάδειξη ενός τμήματος των τότε κελιών και χώρων βασανιστηρίων σε χώρο μνήμης, αν γινόταν δεκτό, θα καταδείκνυε ένα σημαντικό στοιχείο της σύγχρονης ταυτότητας της πόλης και θα αποτελούσε δείγμα σεβασμού προς τις αγωνιστικές, δημοκρατικές παραδόσεις της, έτσι ώστε η ιστορία να μην αποτελεί νεκρό γράμμα αλλά να σέβεται τη ζώσα πραγματικότητα, ιδιαιτέρως μπροστά στην απειλητική εμφάνιση των φασιστικών και νεοναζιστικών αντιλήψεων και πρακτικών.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης, με απόφασή του, ζήτησε να ενημερωθεί για την τύχη του αιτήματος, όταν πληροφορήθηκε εξωδίκως ,ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης αλλά και το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολεμικού Μουσείου Αθήνας (στο οποίο υπάγεται) έλαβαν απορριπτικές αποφάσεις.

Οι αποφάσεις αυτές δεν περιήλθαν ποτέ σε γνώση μας εγγράφως -παρότι κάτι τέτοιο ζητήθηκε με επιστολή μας- με το αιτιολογικό ότι στρατιωτικά έγγραφα δεν μπορούν να κοινοποιηθούν, όπως καθορίζεται και στον Εθνικό Κανονισμό Ασφαλείας!

Η απάντηση αυτή, προσβλητική προς τους πολίτες της Θεσσαλονίκης τους οποίους εκπροσωπούμε ως αιρετοί, προσκρούει και στην κοινή λογική, καθότι οι βασανισμοί και θανατώσεις δεν είναι στρατιωτικά μυστικά, υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις και οπτικό υλικό που επιβεβαιώνουν ότι ο χώρος ήταν κολαστήριο και εν πάση περιπτώσει οι εχθροί της πατρίδας μας προφανώς και δεν πρόκειται να αποκτήσουν έτσι πρόσβαση σε απόρρητο υλικό...

Η απόφαση των διοικητικών συμβουλίων των Πολεμικών Μουσείων ειπώθηκε ότι στηρίζεται σε γνωμοδοτήσεις ιστορικών οι οποίοι αποφάνθηκαν ότι «ουδέν συνέβη» στο χώρο αυτόν...

Εφ’ όσον αυτό είναι αληθές, λυπούμαστε για την απρέπεια απέναντι στον πόνο και τη ζωή συμπολιτών μας και την ταύτιση των διοικήσεων αυτών με όσους ισχυρίζονται ότι ουδέν συνέβη επί δικτατορίας.

Ζητούμε από εσάς να προβείτε στις δέουσες ενέργειες ώστε και οι διοικήσεις των μουσείων να αντιληφθούν ότι η περίοδος 1967 – 74 πέρασε ανεπιστρεπτί και να γίνει δεκτό το χρονίζον αίτημα των πολιτών της Θεσσαλονίκης ο οποίος και μας ανέδειξε ως τοπική του ηγεσία.

Με εκτίμηση,

Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου

του Δήμου Θεσσαλονίκης

Παναγιώτης Αβραμόπουλος