Αλλού τρως, αλλού πίνεις.....

του Γιώργου Κυρίτση

Μια εφημερίδα της Βουλγαρίας κυκλοφόρησε, λέει, τις προάλλες με κεντρικό τίτλο "Ευχαριστούμε, Ελλάδα" για τη δημιουργία 250 χιλιάδων (!) θέσεων εργασίας στη Βουλγαρία, σύμφωνα τουλάχιστον με τους νεοφιλελεύθερους φίλους μου, που την κράταγαν σαν να πρόκειται για την ιερή κάρα του Μίλτον Φρίντμαν.

Έπιασα κουβέντα με έναν απ' αυτούς, τον Κωνσταντίνο, συμμαθητή του Τζιτζικώστα στο Ανατόλια:

- Αυξάνετε τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές. Θα πάω την επιχείρηση στη Βουλγαρία που έχει χαμηλή φορολογία και δεν σε ενοχλεί κανείς.

- Ναι, αλλά εσύ έχεις πάει στη Βουλγαρία εδώ και χρόνια.

- Και τότε χαμηλότερο φόρο από δω είχε, από την ελληνική Σοβιετία.

- Εννοείς Σοβιετία ότι ορίζονται οι μισθοί με νόμο και χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις;

- Δεν γουστάρω να πληρώνω φόρους στο κράτος του Τσίπρα, ρε φίλε, πώς να το κάνουμε;

- Γιατί, πριν πλήρωνες; Τρεις πτωχεύσεις δεν έχεις κάνει; Δεν έχεις φεσώσει το σύμπαν;

- Με αυτα ποινικοποιείτε την επιχειρηματικότητα. Δεν βλέπεις στις Σκουριές τι γίνεται;

- Βλέπω μια επένδυση που καταστρέφει το περιβάλλον και το τουριστικό φιλέτο της Βόρειας Ελλάδας και που δεν θα γινόταν ανεκτή πουθενά.

- Αυτά τα λένε οι κορμοράνοι που μισούν την ανάπτυξη της χώρας.

- Εσύ από τη Βουλγαρία την αναπτύσσεις την Ελλάδα;

- Η Βουλγαρία με συμφέρει.

- Εκεί μένεις;

- Μαλάκας είσαι; Πανόραμα μένω.

- Όλοι εδώ; Οικογένεια, παιδιά, σπίτια κ.λπ.;

- Προφανώς.

- Αλλά πληρώνεις φόρους στη Βουλγαρία. Δηλαδή, εγώ που φορολογούμαι εδώ, πληρώνω τους δρόμους, τα σχολεία των παιδιών σου, τα F16 σου, γιατί είσαι και πατριώτης, τα νοσοκομεία σου, τους παπάδες σου κι εσύ πληρώνεις τα αντίστοιχα της Βουλγαρίας.

- Τίποτε από αυτά. Τα παιδιά πάνε σε ιδιωτικό σχολείο, πάω μόνο σε ιδιωτικό νοσοκομείο γιατί έχω χρήματα και δεν γουστάρω να συναναστρέφομαι γύφτους και λάθρο. Δεν πληρώνω φόρους. Οι φόροι είναι για τους φτωχούς μαζί με τα δημόσια συστήματα. Εγώ έχω κάνει τα κουμάντα μου.

"Δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο τα άτομα και οι οικογένειές τους", Μ. Θάτσερ