O Δονκιχωτισμός των "μεταρρυθμιστών" και ο λαϊκιστής Σάντσο !

του Θάνου Ν. Νασόπουλου

Έμαθες, Σάντσο, τα χθεσινά μαντάτα; Ηττήθηκε, λένε, ο λαϊκισμός, ηττήθηκαν και οι συντεχνίες. Κέρδισε ο μεταρρυθμισμός, η σοβαρότητα. Κερδίσαμε, Σάντσο! Βγήκε ένας νέος που υπόσχεται να τα αλλάξει όλα.

Θα πολεμήσει τον κρατισμό που μας κατέστρεψε, θα απολύσει τους τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους -βέβαια, επειδή είναι και καλό παιδί, Σάντσο, θα στεναχωριέται κατόπιν- και θα δώσει τα κλειδιά της χώρας στον κόσμο της δημιουργίας, του επιχειρείν, για να την πάει επιτέλους μπροστά.

Η οικονομία, Σάντσο, έχει τους δικούς της κανόνες. Η αγορά αυτορυθμίζεται, διαθέτει άλλωστε και αόρατο χέρι. Το κράτος είναι, λέει, εμπόδιο στη δημιουργία και οι πολιτικοί απλά για να κόβουν τις κορδέλες.

Το είχε πει και η Θάτσερ. Αν θες να ρίχνεις ψίχουλα στην πλέμπα για να μην πεθάνει και να σου παράγει πλούτο, πρέπει να αφήσεις τον κόσμο της δημιουργίας και του επιχειρείν να ''μεγαλώσει την πίτα''.

Έτσι λοιπόν, Σάντσο, τώρα θα απολύουμε καθαρίστριες και σχολικούς φύλακες, γιατρούς και νοσηλευτές και θα δεις πόσο γρήγορα θα φύγουμε από την κρίση. Και αυτόν τον πούστη τον τυροπιτά, Σάντσο, που δεν έκοβε αποδείξεις και μας βούλιαξε, θα τον κανονίσουμε κι αυτόν.

Και έτσι, Σάντσο, οι καλοί μας εφοπλιστές, που διαπρέπουν, τώρα θα ξαναβάλουν την ελληνική σημαία, αφού ο λαϊκισμός ηττήθηκε και η μηδαμινή φορολόγησή τους θα εκμηδενιστεί πλήρως ώστε να είμαστε και λίγο εθνικά υπερήφανοι. Ο φιλελευθερισμός δεν πάει ξεροσφύρι.

Οι λατρεμένοι μας βιομήχανοι, οι αγαπημένοι μας εργολάβοι, οι δημιουργικοί καναλάρχες ίσως κάποια στιγμή να μην έχουν και αυτούς τους καρκινικούς βραχνάδες των κατώτατων μισθών, των αποζημιώσεων και των λοιπών φιλανθρωπικών πράξεων που μας αναγκάζει το κράτος να κάνουμε στην πλέμπα εις βάρος της ανταγωνιστικότητας.

Είμαστε σε μεταρρυθμιστικό οργασμό, Σάντσο. Θα τα αλλάξουμε όλα.

Μην ακούς τους λαϊκιστές. Το κακό Δημόσιο, που δεν ταΐζει τους κρατικοδίαιτους δημιουργικούς ανθρώπους, θα καταργηθεί. Το καλό θα το κρατήσουμε. Και η διαπλοκή θα καταπολεμηθεί. Όχι όλη φυσικά, γιατί είμαστε και ντόμπροι και ξοφλάμε τους παλιούς λογαριασμούς μας εμείς οι μεταρρυθμιστές. Τη διαπλοκή του περιπτερά θα την πατάξουμε όμως.

Μην με περνάς για τρελό, ρε Σάντσο. Μεταρρυθμιστής είμαι και φιλελεύθερος.

Ο Σάντσο όμως δεν "ψήθηκε". Μάλλον δεν ήταν μεταρρυθμιστής. Μπορεί να ήταν και από αυτούς που θεωρούν τον Πινοσέτ δικτάτορα. Έτσι λοιπόν αποχαιρέτησε την αριστερή ηγεμονία που χάνει με μια ρήση λίγο παραφρασμένη. "Ειπώθηκαν τέτοια τέρατα, που ντράπηκαν τα ίδια, μια και δεν ντράπηκαν τα στόματα που τα έλεγαν".

ΥΓ.: Υπήρχαν πολλές αράδες και για τον έτερο υποψήφιο, τον μάγκα ντε, τον πρώην Κένταυρο. Αλλά no time for losers.