Εντυπωσιακή συμμετοχή στην πολιτική κηδεία του Μιχ. Σπυριδάκη

Δεν έπεφτε «ούτε καρφίτσα», το μεσημέρι της Κυριακής, στην μεγάλη αίθουσα «Μ.Αναγνωστάκης» του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης, στην πολιτική κηδεία του εξαίρετου αγωνιστή του αντιδικτατορικού, αριστερού και φιλειρηνικού κινήματος, Μιχάλη Σπυριδάκη, στελέχους του ΚΚΕ, καθώς πάνω από χίλια άτομα είχαν κατακλύσει ασφυκτικά το χώρο για να του απευθύνουν τον ύστατο χαιρετισμό.

Μία μεγάλη αφίσα, με μεγεθυμένο το πορτραίτο του Μιχ. Σπυριδάκη, δέσποζε στο βάθρο της αίθουσας, πλαισιωμένο από τις σημαίες του ΚΚΕ αλλά και της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης (ΕΔΥΕΘ), της οποίας ήταν πρόεδρος μέχρι την τελευταία του πνοή.

Τιμητική φρουρά στη σορό του Μ.Σπυριδάκη, με επικεφαλής το μέλος
του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, Θεοδόση Κωνσταντινίδη

Για τη ζωή, το έργο, την προσφορά και τους αγώνες του Μιχαλιού Σπυριδάκη, μίλησαν μέσα σε κλίμα  έντονης συγκίνησης, ο Ζήσης Λυμπερίδης, εκ μέρους της Κομματικής Οργάνωσης κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, ο Σπύρος Χαλβατζής εκ μέρους του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 και εκ μέρους της ΕΔΥΕΘ ο Νίκος Ζώκας, ενώ την ώρα των ομιλιών, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ εναλλάσσονταν ως τιμητική φρουρά δίπλα στο φέρετρο του.

Οι ομιλητές, στάθηκαν ιδιαίτερα στη δραστηριότητα του εκλιπόντος μέσα από τις γραμμές της Νεολαίας Λαμπράκη, την υπέροχη αντιστασιακή του δραστηριότητα κατά της χούντας, που του στοίχισε τον εγκλεισμό επί πέντε χρόνια στις φυλακές, την ένταξή του στις γραμμές του ΚΚΕ, μεσούσης της δικτατορίας των συνταγματαρχών, τους αγώνες του μετά την μεταπολίτευση και τη δραστηριοποίησή του στο φιλειρηνικό κίνημα, αλλά και τις τεράστιες υπηρεσίες που πρόσφερε ανιδιοτελώς, ως γιατρός, στους συνανθρώπους.

Εκ μέρους των συγγενών, τον αποχαιρέτισε ο ανεψιός του Χρήστος Σπυριδάκης, που είπε: «Ένας μεγάλος κόκκινος φάρος ήταν πάντα οδηγός και ερμηνευτής σου. Κανείς άνθρωπος, κανένας νόμος, κανένα νόμισμα ή θρησκεία δεν μπόρεσαν να σε λυγίσουν ή να νοθεύσουν την πίστη σου για έναν καλύτερο Κόσμο, έναν κόσμο Δικαιοσύνης, Ανθρωπιάς και Ειρήνης. Έτσι συνηθίσαμε να σε βλέπουμε και να σε ψάχνουμε με λαχτάρα - Σαν ίσκιο Πλάτανου ψηλού, που με αγάπη μας αγκάλιαζε όλα αυτά τα χρόνια». Και τον αποχαιρέτησε με στίχους από τις «γειτονιές του κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου.

Ακολούθως, σχηματίστηκε μία εντυπωσιακή ουρά από πολίτες όλων των πολιτικών φρονημάτων για να πουν το τελευταίο «αντίο» στον Μιχάλη Σπυριδάκη και να συλλυπηθούν τη σύζυγό του Εύα και ατ παιδιά του Φανή και Χρήστο.

Η σορός, μεταφέρθηκε αμέσως μετά  στα κοιμητήρια Θεσσαλονίκης «Αναστάσεως του Κυρίου» για να ενταφιαστεί στην τελευταία του κατοικία, με το πλήθος να τραγουδάει τη "Διεθνή"..