Απόσπασμα από άρθρο μου την προηγούμενη εβδομάδα, μαζί με τις θερμές μου ευχαριστίες σε όσους και όσες με τίμησαν με την αγάπη και την ψήφο τους: "Δεν σας το κρύβω ότι, όταν πήρα στα χέρια μου το ολοκληρωμένο ψηφοδέλτιο της περιφερειακής μας παράταξης “Κοιτάμε Μπροστά”, ένιωσα πολύ όμορφα, πραγματικά! Ένιωσα περήφανος, που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω κι εγώ σ’ αυτή την μεγάλη προσπάθεια που αποβλέπει στο να πάρουμε επιτέλους εμείς, απλοί πολίτες όλοι, την κατάσταση στα χέρια μας.
Ένιωσα τυχερός, γιατί είμαι ανάμεσα σε τόσο αξιόλογα άτομα, ένα κι ένα, που με το σεμνό τους βλέμμα σε κατακτούν. Χωρίς έπαρση, γνωρίζοντας τις πραγματικές αξίες γύρω τους, γνωρίζοντας την αξία του ανθρώπου πάνω απ’ όλα, του ανθρώπου που θέλει ν’ ακουστεί η φωνή του, ο πόνος του, η χαρά του. Του ανθρώπου που έχει ιδέες, αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν τον ακούει. Του ανθρώπου που θέλει να βοηθήσει, αλλά μέχρι τώρα τον απαξιώνουν".
Ένιωσα τυχερός, γιατί είμαι ανάμεσα σε τόσο αξιόλογα άτομα, ένα κι ένα, που με το σεμνό τους βλέμμα σε κατακτούν. Χωρίς έπαρση, γνωρίζοντας τις πραγματικές αξίες γύρω τους, γνωρίζοντας την αξία του ανθρώπου πάνω απ’ όλα, του ανθρώπου που θέλει ν’ ακουστεί η φωνή του, ο πόνος του, η χαρά του. Του ανθρώπου που έχει ιδέες, αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν τον ακούει. Του ανθρώπου που θέλει να βοηθήσει, αλλά μέχρι τώρα τον απαξιώνουν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.