Πως το ξεπούλημα και η υπονόμευση της ποιότητας ζωής βαφτίζεται "αξιοποίηση" και "ανάπτυξη"

Η πλαζ "Ακτή Θερμαϊκού" στην περιοχή της Αγίας Τριάδας, μαζί με το οργανωμένο κάμπινγκ λίγο μετά την έναρξη λειτουργίας τους στη δεκαετία του 1960, 

του Σωτήρη Τσiτουρα

Στην επικαιρότητα έρχεται και πάλι η «αξιοποίηση» του κάμπινγκ και της πλαζ του ΕΟΤ στην Αγία Τριάδα. Είναι μια έκταση 126 περίπου στρεμμάτων γνωστή όχι μόνο στους μόνιμους κατοίκους της περιοχής, όχι μόνο στους μεγαλύτερους σε ηλικία που θυμούνται τις εποχές που έκαναν μπάνιο στα νερά της αλλά και σε πολύ νεότερους καθώς εικόνες της πανέμορφης περιοχής φτάνουν και στις νεότερες γενιές μέσα από  ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου που γυρίστηκαν στα εδάφη του και στις θάλασσες του.

Ιδιοκτησίας του ΕΟΤ μεταφέρθηκε στην ιδιοκτησία του ΤΑΙΠΕΔ στα δύσκολα μνημονιακά χρόνια. Και από ότι φαίνεται έφτασε η εποχή που θα «αξιοποιηθεί». Με τις πλάτες δυστυχώς της δημοτικής αρχής. Που πανηγυρίζει κιόλας.

Θα γίνει λέει "πεντάστερο" ξενοδοχείο και πολυτελείς κατοικίες και θα αναβαθμιστεί η περιοχή και ο τόπος. Έτσι δίκην αξιώματος.

Ας μας εξηγήσει όμως κάποιος γιατί η καταστροφή ενός ελεύθερου χώρου και η μετατροπή του σε κατοικίες είναι ανάπτυξη και μάλιστα ανάπτυξη προς όφελος του τόπου και της τοπικής κοινωνίας; 

-Για κάποιες θέσεις χαμηλοαμοιβόμενες στην γαλέρα ενός ξενοδοχείου;

-Γιατί αυτό είναι το τυράκι στην φάκα που στήνεται;

-Γιατί παραχωρείται για σχολική στέγη και δρόμους έκταση περίπου σαράντα στρεμμάτων;

Μα πάντοτε η «αξιοποίηση» ενός χώρου απαιτεί εισφορά σε γη,σε αντιστάθμισμα των υποδομών που αναλαμβάνει ο δήμος.

Όσο για την σχολική στέγη, που θα ανεγερθεί δίπλα στο ξενοδοχείο θα έβαζα πολύ μεγάλο στοίχημα ότι δεν θα γίνει αλλά δεν επιθυμώ να το κερδίσω και να καταστραφεί ο τόπος μου.

Πάντοτε ήταν πολύ πιο εύκολο να ξεπουλάς, να καταστρέφεις από το να ζορίζεσαι να βρεις τρόπο να το αξιοποιήσεις.

 Κι μια δημοτική αρχή που έχει όραμα και σχέδιο για τον τόπο προτεραιότητα θα ήταν να περάσει η κυριότητα του χώρου σ’ αυτήν και να σχεδιάσει την αξιοποίηση τους σε όφελος των δημοτών και των κατοίκων παρά να καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι δίπλα στους επικεφαλής του ξεπουλήματος.

Υπάρχει και ένα ερώτημα που από άλλους διατυπώνεται καλοπροαίρετα και από άλλους εκ του πονηρού. Προτιμάται να είναι στο σημερινό χάλι;

Η προσωπική άποψη είναι ΝΑΙ. Χίλιες φορές στο σημερινό χάλι, μέχρι να βρεθεί εκείνη η αρχή που θα διεκδικήσει και θα έχει όραμα για τον τόπο από το να βρεθεί να γίνεται ντουβάρια. Πολυτελείας μεν αλλά ντουβάρια.