 |
| Χρυσάνθεμα, ζήνες, πέτρα |
Χρόνια πίσω με γυρνά το σήμερα, στην πρώτη νιότη. Τα δόγματα στέκονταν εμπόδιο στα όνειρα, δεν άφηναν τις προσδοκίες ν’ ανθίσουν, τους πόθους να καταλαγιάσουν. Κάποιοι πάλευαν για περισσότερο φως, μα δύσκολα τα κατάφερναν. Το σύστημα πρόβαλλε τα θέλω του ισχυρού, υπερασπίζονταν τη δική του αλήθεια, την μία και μοναδική, απέναντι σ’ εκείνη των αδύναμων.
