Πνιγήκαμε με μια βροχή

του Μιχάλη Αλεξανδρίδη*

Η βροχή ήταν δυνατή και μεγάλης διάρκειας και οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι, όπου κι αν έπεφτε τόσο νερό, θα προκαλούνταν προβλήματα. Είναι αλήθεια επίσης ότι λόγω των κεραυνών που συνόδευαν τους τεράστιους όγκους νερού υπήρχαν συχνές διακοπές ρεύματος, ενώ μεγάλες περιοχές έμεναν στο σκοτάδι για πολλές ώρες.

Μέχρι εδώ είναι η δύναμη της φύσης, την οποία οφείλουμε να σεβόμαστε.

Ωστόσο ο άνθρωπος άρχισε να γράφει την ιστορία του στη γη, από τη στιγμή που άρχισε να τιθασεύει τη δύναμη της φύσης και να βρίσκει τρόπους να προστατεύει τον εαυτό του και το βιος του από τα ξεσπάσματά της.

Γιατί, αν είναι αλήθεια πως το νερό ήταν πολύ και έπεσε σε μικρό χρόνο, άλλο τόσο αλήθεια είναι ότι μια φορά στα πέντε ή στα δέκα ή έστω στα 20 χρόνια συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να χάνονται ζωές, να καταστρέφονται περιουσίες, να οδηγούνται νοικοκυριά στη χρεοκοπία και άνθρωποι στην απόγνωση.
Οι κοινωνίες οφείλουν να οργανώνονται για τέτοιες εκρήξεις της φύσης. Δεν ήταν δα και ο κατακλυσμός του Νώε ούτε μας χτύπησε τσουνάμι, τυφώνας, τεράστιος σεισμός, η έκρηξη ενός ηφαιστείου, που συμβαίνουν μια φορά στα 100 και βάλε χρόνια.

Αλλά, όταν οι άνθρωποι στην απληστία μας “κουρεύουμε” δάση και χτίζουμε αυθαίρετα και αλόγιστα πλαγιές -καλή ώρα την άνω Περαία και την άνω Αγία Τριάδα- όταν δεν κάνουμε μελετημένα αντιπλημμυρικά έργα, τότε κάποια στιγμή θα βρεθούμε στη θέση των φουκαράδων που κλαίνε σήμερα για την οργή του Θεού.

Καθένας μας οφείλει να διδαχτεί από τα παθήματα των άτυχων συνανθρώπων μας και να αναλογιστεί τι θα γίνει, αν μία παρόμοια κατάσταση χτυπήσει το σπίτι του, το εξοχικό του, το χωράφι του.

Παρομοίως οφείλουμε να προετοιμαστούμε και να αντιδράμε ψύχραιμα και συνετά, στην περίπτωση που ανοίξουν οι ουρανοί, είτε ενώ οδηγούμε (γελάει ο κόσμος με την ασχετοσύνη του… επαγγελματία οδηγού του ΟΑΣΘ) είτε…

Για να μη γινόμαστε γραφικοί ψάχνοντας τηλεοπτικές κάμερες, για να βρίσουμε το δήμο, την περιφέρεια, το υπουργείο, την κυβέρνηση. Όχι πως δεν υπάρχουν ευθύνες σε αυτούς, αλλά ας πάρουμε εμείς τα μέτρα μας και μετά ας ασχοληθούμε με τους άλλους…
 

*Ο Μιχάλης Αλεξανδρίδης είναι δημοσιογράφος, διευθυντής της εφημερίδας Μακεδονία όπου δημοσιεύθηκε το άρθρο αυτό στο φύλλο της 8^ης Σεπτεμβρίου 2016