Μερικές σκέψεις για την Καλαμαριά (και όχι μόνο)

του Οδυσσέα Αθανασιάδη*

Καλό Πάσχα με υγεία και αισιοδοξία! Και κάποιες σκέψεις για να μην είναι οι ευχές μια απλή ετήσια επανάληψη. Και για να είναι Καλό το Πάσχα!  

Βελτιώσεις στις μικρές κοινωνίες, στις γειτονιές, προκύπτουν και διαρκούν όταν αυτές αφορούν σε ευρύτερα σύνολα πολιτών, που δημόσια παίρνουν θέση στα θέματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν.

Αλλά πολλοί από εμάς, ενώ συμφωνούμε με μια δράση, δεν εκδηλωνόμαστε. Ο φόβος και η ελπίδα αποτελούν σημαντικούς ανασταλτικούς παράγοντες (Β. Ράιχ). 

Ο φόβος, ότι η δημόσια τοποθέτηση σε θέματα που απασχολούν την κοινότητα, μπορεί με κάποιο τρόπο να μας βλάψει.

Και η ελπίδα ότι, για παράδειγμα, το πρόβλημα που υφίσταται και μπορεί να βλάψει και εμάς προσωπικά ή άτομα του περιβάλλοντός μας, θα λυθεί με την δραστηριοποίηση άλλων συμπολιτών μας ή με ενέργειες του Δήμου. Αλλά αν όλοι σκέφτονται κατ΄ αυτόν τον τρόπο, τότε ίσως κανείς δεν θα κάνει τίποτα περιμένοντας από τους άλλους ή  ο αριθμός αυτών που θα δραστηριοποιηθούν θα είναι τόσο μικρός που δεν θα μπορεί να προκαλέσει την λύση των υφιστάμενων προβλημάτων.

Και όσο αφορά την αυτόνομη κινητοποίηση του Δήμου, δυστυχώς, η εμπειρία δείχνει ότι για πολλά από τα θέματα που αντιμετωπίζουμε δεν αποτελεί τον κανόνα. Και αυτό δεν αφορά μόνο στον δικό μας Δήμο.

Βασικό μέλημα όσων φιλοδοξούν να επανεκλεγούν, με λίγες εξαιρέσεις,  είναι μια πολιτική που θα τους επιτρέπει να δρουν κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μαζεύουν ψήφους ή να μην χάνουν άλλους, ακόμα και αν οι διάφορες δράσεις τους ή η αδράνειά τους δεν είναι προς το συμφέρον των πολλών, όταν αυτοί οι πολλοί δεν αντιδρούν με κάποιο τρόπο. Το τελικό ισοζύγιο χαμένων και κερδισμένων ψήφων και ψηφοφόρων είναι το ζητούμενο και αποτελεί βασικό κριτήριο δράσεων.

Μ έναν παρόμοιο τρόπο δρουν και οι εταιρείες Discount (εκπτωτικές). Το κάθε προϊόν, στην εκάστοτε αγορά, πωλείται στην υψηλότερη δυνατή τιμή, όσο αυτό δεν βλάπτει την θέση της εταιρείας και τα μερίδια αγοράς της στα πλαίσια του υφιστάμενου ανταγωνισμού. Για αυτό και υπάρχουν και οι διαφορές τιμών του ίδιου προϊόντος σε διαφορετικές αγορές, ακόμα και αν τα αντικειμενικά κόστη αγοράς, μεταφοράς και αποθήκευσης  του προϊόντος, θα επέτρεπαν χαμηλότερες τιμές.

Αλλά για να επανέλθουμε στην μικρή μας γειτονιά και στον Δήμο μας. 

Με την μη δημόσια τοποθέτηση σε επίκαιρα θέματα και προβλήματα, κάποιοι από εμάς, συνεχίζουν ίσως να απολαμβάνουν διάφορα ευεργετήματα , αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο ευρύτερο σύνολο.

Αλλά αυτό το φαινόμενο οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, σε κάποιο βάθος χρόνου, στην αύξηση του κόστους και την μείωση της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών και σε φαινόμενα κοινωνικής τοξικότητας, δηλ. μείωση της ποιότητας ζωής.

Και έχουμε οδυνηρά παραδείγματα από τις επιπτώσεις παρόμοιων φαινομένων.  Τα φαινόμενα αυτά, κατά την γνώμη μου, ήταν κι ένας από τους λόγους που κατέρρευσε η χώρα. Διαφορετικές ομάδες απομυζούσαν τους πόρους τους κράτους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, παίζοντας το παιχνίδι των εκάστοτε κυβερνώντων και συνέβαλαν έτσι σ αυτό που σήμερα βιώνουμε. Και που ζητείται να βελτιώσουν, κατά κύριο λόγο μέχρι σήμερα, κυρίως στρώματα με την λιγότερη ευθύνη, αλλά με αδύναμη πολιτική εκπροσώπηση και επιρροή στις δομές του κράτους.

Αλλά ας έρθουμε πάλι στα δικά μας, στη γειτονιά μας. Με παραδείγματα. Και με φωτογραφίες για πολλοστή φορά, αν κάποιος τις ζητήσει.

Ένα κουφάρι παρατημένου σκάφους, μολύνει την παραλία της Καλαμαριάς για πάνω από δέκα χρόνια. Πολλές φορές, και γραπτώς, ζητήσαμε να γίνουν τα αυτονόητα. Να αποσυρθεί η πηγή ρύπανσης. Με διαδικαστικές δικαιολογίες, πάντα προφορικά, που δεν ισχύουν, επειδή γνωρίζουμε τα πράγματα. Δυστυχώς αδιαφόρησαν και αδιαφορούν μέχρι σήμερα οι «αρμόδιοι». Η πίεση προφανώς που μπορούσαμε να ασκήσουμε, δεν ήταν αυτή που έπρεπε, γιατί είμασταν λίγοι και οι ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις δεν ανέτρεπαν το «ισοζύγιο» που προαναφέρθηκε.
Και είχαμε και τραυματισμό μικρού παιδιού που χρειάστηκε αντιτετανικό ορό. Και οι γονείς του παιδιού μπορεί και να υποστήριζαν την υπάρχουσα δημοτική αρχή.

Και για να έρθουμε στο ζητούμενο. Θέλουμε να βελτιωθεί η κατάσταση στην παραλία, που γεμίζει με επισκέπτες και μικρά παιδιά. Να απομακρυνθούν τα μπάζα και οι παγίδες που υπάρχουν. Για το καλό όλων όσων την προσεγγίζουν και ιδίως των μικρών παιδιών, των ατόμων με ειδικές ανάγκες και των ηλικιωμένων.  Σαυτό μπορεί ο καθένας να συμβάλλει, παίρνοντας για παράδειγμα θέση και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, τόσο όσων υποστηρίζουν την υφιστάμενη Δημοτική πολιτική, όσο και όσων στέκουν κριτικά απέναντί της.

Μάλλον θα βοηθηθεί η Δημοτική Αρχή να υλοποιήσει πράγματα που επιβάλλονται από τις υφιστάμενες συνθήκες, είναι στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της  και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των δημοτών. Βλέπεται σε μια τέτοια εξέλιξη αρνητικά στοιχεία?

Γράψτε  μ΄ ένα σχόλιο την άποψή σας, την κριτική σας σε όσα ισχυριζόμαστε  για να  μπορέσουμε να διορθώσουμε, όσα ενδεχόμενα δεν αντιμετωπίζουμε αντικειμενικά. Και προωθήστε και το μήνυμα εκεί που νομίζεται ότι θα συμβάλει στην προσπάθεια μας, αν συμφωνείται με την βελτίωση της παραλίας μας και την απομάκρυνση των μπαζών και των επικίνδυνων παγίδων. Να κατηγορήσουμε δεν θέλουμε κανέναν. Το αντίθετο μάλιστα. Να επαινέσουμε θέλουμε γι’ αυτά που θα βελτιώσουν την καθημερινότητά μας.

Κι ένα τελευταίο.  Ο Δήμος μας, αντιμετωπίζει και το ενδεχόμενο μιας πανελλήνιας πρωτιάς. Την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων στο οδόστρωμα. Όταν υπάρχουν εξελίξεις θα επανέλθουμε.

*Ο Οδυσσέας Αθανασιάδης είναι μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου της Ριζοσπαστικής Ενωτικής Κίνησης Καλαμαριάς