Το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι αναρμόδιο να κρίνει επειδή πρόκειται για τοπική υπόθεση που έχει μεταφερθεί εδώ και χρόνια στην αρμοδιότητα των Διοικητικών Εφετείων. Αυτό είναι το περιεχόμενο της εισήγησης του αρμόδιου μέλους του ΣτΕ στην υπόθεση σχετικά με την αίτηση ακύρωσης που είχαν καταθέσει οι απόγονοι του Αθανάσιου Χρυσοχόου κατά της απόφασης του Δήμου Θεσσαλονίκης για μετονομασία της (πρώην) ομώνυμης οδού σε Αλβέρτου Ναρ.
Ας σημειωθεί ότι είχε προηγηθεί αγωγή των απογόνων Χρυσοχόου κατά τριών πρώην δημοτικών συμβούλων και αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα (Αλέκος Γρίμπας, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης και Σπύρος Σακέττας) και το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης είχε γνωστοποιήσει ότι θα ανακοινώσει απόφαση στη βάση της απόφασης του ΣτΕ για τη νομιμότητα της πράξης αλλαγής του ονόματος της οδού.
Αν το ΣτΕ δεχθεί την εισήγηση για αναρμοδιότητα, τότε το επόμενο βήμα είναι να παραπεμφθεί στο Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης. Χθες πάντως στο ΣτΕ η αίθουσα του δικαστηρίου ήταν κατάμεστη από φυλακισθέντες κατά τη δικτατορία, οι οποίοι συμπαραστάθηκαν στους τρεις που είχαν δηλώσει παράσταση, με εκπρόσωπό τους την καθηγήτρια συνταγματικού δικαίου του ΑΠΘ Ιφιγένεια Καμτσίδου (δικηγόρος της οικογένειας Χρυσοχόου δεν είχε αυτοπρόσωπη παρουσία).
Στην αίθουσα βρέθηκε και η επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Θεσσαλονίκη Μαζί» και βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α’ Θεσσαλονίκης Κατερίνα Νοτοπούλου προκειμένου να υπερασπιστεί την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης όταν ήταν δήμαρχος ο Γιάννης Μπουτάρης.
Με ανακοίνωσή της η κ. Νοτοπούλου θυμίζει ότι οι απόγονοι Χρυσοχόου «είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης χωρίς να το πείσουν για το ‘‘αγαθό’’ παρελθόν του προγόνου τους, ο οποίος υπήρξε φρούραρχος της πόλης, γενικός διοικητής Μακεδονίας, υπερασπιστής του Mαξ Μέρτεν (κατά τα τεκμήρια) και διέφυγε την τελευταία στιγμή την παραπομπή του σε δίκη, ως συνεργάτης των Γερμανών», ότι «είχε επίσης τιμηθεί με ονοματοδοσία της οδού από τη χούντα», ενώ «ο Αλβέρτος Ναρ αποτελεί μια εμβληματική φυσιογνωμία της λογοτεχνικής Θεσσαλονίκης, συμβολίζοντας ταυτόχρονα το εβραϊκό παρελθόν και την κουλτούρα της που χάθηκε σχεδόν ολοσχερώς στη δίνη του Ολοκαυτώματος».
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών σε ρεπορτάζ Απόστολου Λυκεσά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.